อ่านสรุป ตอนที่475เหลียงกุยรู้สึกเสียใจภายหลัง จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บทที่ ตอนที่475เหลียงกุยรู้สึกเสียใจภายหลัง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่475เหลียงกุยรู้สึกเสียใจภายหลัง
เหลียงกุ้ยเฟยเริ่มทำตัวไม่ถูกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนที่แผนการที่ตนคิดไปเองเหล่านั้นได้ถูกอี้หรูเปิดโปงหมดแล้ว
“ลุงเหลียงไม่ใช่อย่างนี้ข้าไม่ได้หมายความอย่างนี้ข้า......”เหลียงกุ้ยเฟยพยายามควบคุมสติและอธิบายอย่างร้อนรนแต่เพิ่งสังเกตเห็นหลังจากที่พูดแล้วว่าตัวเองไม่มีแม้กระทั่งหลักฐานที่จะมาพิสูจน์ตน
“เหลียงกุ้ยเฟยบอกว่าไม่มีอะไรหมายความว่าไม่ได้ให้พระองค์หลันกุ้ยเฟยของเราฆ่าชูเซี่ยหรือไม่ได้ได้ทีขี่แพะไล่ล่ะท่านรู้อยู่เต็มอกว่าพระองค์หลันกุ้ยเฟยวางยาชูเซี่ยเพื่อท่านแต่ตอนที่อยู่ต่อหน้าฝ่าบาทท่านไม่เพียงแต่ไม่ปกป้องพระองค์ของเรายัง......”อี้หรูยังพูดไม่จบก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเพียงแต่มองเหลียงกุ้ยเฟยด้วยสายตาเยาะเย้ยเห็นใบหน้าที่แดงขึ้นเรื่อยๆของหล่อน......
เหลียงกุ้ยเฟยไม่รู้จะอธิบายยังไงอีกเพราะที่อี้หรูพูดก็ล้วนแต่เป็นความจริงความจริงเหล่านี้เป็นไปไม่ได้ที่หลันกุ้ยเฟยจะไม่รู้
อาจเป็นเพราะว่าหล่อนรู้ความจริงเหล่านี้จึงให้เหลียงกุ้ยเข้าวังมา
“ท่านลุงข้าอาจถูกผีสิงข้าคิดถึงแต่เพียงเด็กในท้องของข้าข้าผิดไปแล้วข้า......”เหลียงกุ้ยเฟยรู้ดีว่าตนไม่สามารถแก้ไขอะไรได้แล้วสิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ก็คือการยอมรับผิด
นี่ก็เป็นแผนการที่หล่อนคิดไว้เพื่อรับมือกับเสด็จพ่อ
ตอนนี้เรื่องที่หลันกุ้ยเฟยวางยาชูเซี่ยนั้นเป็นเรื่องที่ไม่สามารถแก้ตัวได้แล้วและตนก็กำลังทรงพระครรภ์พระรัชทายาทลูกสาวสองคนในสองตระกูลชัดเจนมากแล้วว่าพวกเขาเลือกใครและนี่ก็เป็นแรงผลักดันที่ทำให้เธอทำสิ่งเหล่านี้
“ท่านพ่อเด็กในท้องของเหลียงเฟยเป็นลูกของตระกูลจางข้าต่างหากที่เป็นลูกสาวของตระกูลเหลียงฝ่าบาททรงปฏิบัติต่อข้าอย่างไรท่านก็รู้ดีดังนั้นท่านต้องการลูกของตระกูลจางหรือต้องการลูกของตระกูลเหลียงเราล่ะท่านสามารถเลือกได้แม้ท่านจะไม่เลือกข้าข้าก็ไม่มีความขุ่นเคืองใดๆข้ายอมเสียสละเพื่อตระกูลของเรา”หลันกุ้ยเฟยพูดด้วยความรู้สึกลึกซึ้งโดยเฉพาะตอนที่มองไปยังเหลียงกุ้ยในดวงตาเต็มไปด้วยความเคารพเหมือนเด็กดีที่ว่านอนสอนง่ายคนหนึ่ง
เหลียงกุ้ยมองดูลูกสาวของตนดวงตาของเขาส่องประกายความเจ็บปวดเขาคุยกับกับจางเซียนฮุยว่าตระกูลทั้งสองจะช่วยเหลือซึ่งกันและกันไม่ว่าลูกสาวของใครมีหน้ามีตาพวกเขาก็ยังคงเสมอภาคกัน
แต่ว่านี่เป็นเพียงสภาวะในอุดมคติช่วงนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาได้แตกระแหงเล็กน้อย
ทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะเริ่มจากตอนที่เหลียงกุ้ยเฟยตั้งครรภ์แต่ก็เหมือนจะเริ่มจากหลันกุ้ยเฟยกลายเป็นสนมคนโปรดมากกว่า
สองตระกูลใหญ่ที่มีอำนาจเสมอกันลูกสาวตระกูลหนึ่งได้ทรงพระครรภ์รัชทายาทและอีกคนเป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาท
สิ่งนี้ทำให้พวกเขาไม่สามารถอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขต์อย่างแต่ก่อนต้องการชิงดีชิงเด่นอยู่เสมอ......
สองตระกูลนี้มีการแข่งขันกันอย่างลับๆเหลียงกุยรู้ดีเขารู้อีกว่าจางเซียนฮุยก็น่าจะรู้เพียงแต่พวกเขาต่างไม่ได้ห้ามปราม
พวกเขาต่างก็เข้าใจดีว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่สามารถแตกคอกันได้แต่การแตกคอกันได้กลายเป็นจุดจบเพียงหนึ่งเดียว
สิ่งที่เหลียงกุยคาดไม่ถึงเลยคือเขาต้องเผชิญกับการตัดสินใจที่เร็วขนาดนี้
เหลียงกุ้ยเฟยฟังบทสนทนาของเหลียงกุยและหลันกุ้ยเฟยมาโดยตลอดและเข้าใจแล้วว่าเหลียงกุยต้องแตกคอกับท่านพ่อแล้วล่ะและหลันกุ้ยเฟยเองก็ไม่ยอมรับผิดทั้งหมดเพื่อหล่อนหรอกถึงเวลานั้นต้องพาดพิงตนเองออกมาอย่างแน่นอน
ถึงเวลานั้น......
เหลียงกุ้ยเฟยไม่กล้าคิดถึงอนาคตของตนชัยชนะอยู่ในกำมือแท้ๆหล่อนจะกลายเป็นผู้หญิงที่น่าเคารพที่สุดในแคว้นเหลียงแล้วแท้ๆแต่ทั้งหมดนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว
คำถามของเหลียงกุยเป็นเหมือนมีดที่ทิ่มแทงหัวใจหล่อนหล่อนพยายามสงบสติอารมณ์ตนเองหล่อนเงยหน้าขึ้นอย่างลำบากใจและส่งยิ้มที่เหมาะกับสถานการณ์ในตอนนี้ที่สุดให้เหลียงกุยหล่อนพูดด้วยเสียงเบาว่า“ท่านลุงท่านพ่อของข้าหมายความว่าต้องกำจัดอุปสรรคทั้งปวงของลูกในท้องข้าข้าก็เคยสัญญากับพี่สาวว่าจะรักษาชีวิตของพี่สาวไว้รอเด็กในท้องของข้าครองบัลลังก์เธอจะเป็นฮองกุ้ยท่ายเฟยถึงตอนนั้นตระกูลเหลียงก็ยังคงเป็นเสาหลักของประเทศราช”เหลียงเฟยพยายามคิดถึงคำพูดที่พ่อพูดกับตนอยู่เสมอเกี่ยวกับประเทศราชเกี่ยวกับตระกูลและเกี่ยวกับอนาคตของตนนี่เป็นแผนที่เธอคิดมานานหลายวันเธอคิดว่าอนาคตเช่นนี้ใกล้เข้ามาแล้วแต่ว่าตอนนี้......
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ไปบอกพ่อของเจ้าลูกสาวของเขาคือลูกสาวลูกสาวก็ข้าก็เช่นเดียวกันไม่เพียงแต่ลูกสาวของเขาเท่านั้นที่สามารถกำหนดรัชทายาทได้”เหลียงกุยพูดอย่างโมโหและคำพูดก็ค่อนข้างรุนแรงเหลียงเฟยไม่กล้าที่จะคัดค้านได้แต่ฟังอยู่อย่างนั้นและมองไปทางหลันกุ้ยเฟยอย่างสิ้นหวังและพูดขึ้นว่า“พี่สาวครั้งนี้เจ้าวางยาท่านหัวหน้าชูเซี่ยเป็นโทษที่ไม่สามารถอภัยได้แม้เจ้าจะโชคดีที่หนีรอดจากครั้งนี้ฝ่าบาทก็ไม่น่าจะรักและเอ็นดูเจ้าเหมือนแต่ก่อนแล้วล่ะเจ้าจะช่วยให้ลุงบรรลุวิสัยทัศน์อันยิ่งใหญ่ได้อย่างไรกันในท้องของข้ามีเลือดเนื้อของฝ่าบาทแม้ฝ่าบาทจะทรงรู้ว่าเป็นความคิดของข้าก็ไม่เอาชีวิตของข้าหรอกเพียงแค่ลูกในท้องข้าลืมตามองโลกอย่างปลอดภัยถึงตอนนั้น......ดังนั้นพี่สาวตอนที่เจ้าพูดกับฝ่าบาทก็ขอให้เจ้าไตร่ตรองก่อนพูดเจ้าทำเพื่อข้ามากเท่าไหร่ข้าก็จะทำเพื่อเจ้าและตระกูลของเจ้ามากเท่านั้นโลกใบนี้มันยุติธรรมเสมอ”
“เหลียงกุ้ยเฟยเจ้าพูดอะไรกันพวกเจ้าวางยาชูเซี่ยสำเร็จแล้วพวกเจ้า......”ก่อนหน้านี้ที่อี้หรูเล่าเรื่องเกี่ยวกับเหลียงกุ้ยเฟยและหลันกุ้ยเฟยให้เหลียงกุยฟังเพียงได้พูดถึงประเด็นที่ชูเซี่ยถูกวางยาผ่านๆเหลียงกุยก็ไม่ได้สนใจอะไรดังนั้นจึงได้ยืนหยัดที่จะอยู่ข้างหลันกุ้ยเฟยแต่เมื่อได้ยินคำขู่เข็ญของเหลียงกุ้ยเฟยเมื่อครู่เขาเริ่มตัวสั่นและเหงื่อแตก
“ท่านพ่อตอนนี้ชูเซี่ยไม่ตายก็......”หลันกุ้ยเฟยพูดกับเหลียงกุยด้วยความลำบากใจเมื่อพูดจบเธอก็ก้มหน้าลงและเมื่อเหลียงกุ้ยเฟยได้ยินคำซักถามของเหลียงกุยหลันหยุดเดินในทันทีและมองเหลียงกุยด้วยรอยยิ้ม
เหลียงกุยมองหลันกุ้ยเฟยหนึ่งทีแล้วมองเหลียงกุ้ยเฟยที่กำลังได้ใจสีหน้าตึงเครียดในทันทีดูออกว่าเขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบากใจความเดือดดาลก่อนหน้านี้ความพึงพอใจที่มีต่อหลันกุ้ยเฟยก่อนหน้านี้ณตอนนี้ได้เปลี่ยนไปหมดแล้ว
เขารู้สึกเสียใจภายหลังเสียใจที่ตัดสินใจเร็วเกินไปเสียใจที่......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...