ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 497

ตอนที่497ต้องมีสักวัน

“หัวหน้าพรรคมังกรเหินขอเข้าเฝ้าฝ่าบาท”พอเดินมาตรงหน้าห้องประชุมมองขึ้นไปด้านบนที่ซองวี่เชียนนั่งอยู่ชูเซี่ยก็ทำความเคารพ

หลี่เฉินเย่นเห็นชูเซี่ยทำความเคารพก็รีบลุกขึ้นไม่สนใจสายตาของขุนนางเขาก็รีบเดินลงไปและจับไหล่นางขึ้นมาเบาๆพูดว่า:“หัวหน้าชูเซี่ยไม่ต้องทำความเคารพเช่นนี้กับข้าก็ได้”

“ฝ่าบาทคงจะไม่ได้มารยาทต้องมาก่อนตอนนั้นพรรคมังกรเหินเคยทำความสำเร็จได้ไท่จูก็ไม่ได้รับสั่งเช่นนี้กับฮองเฮาท่าน……”คนของฝังเหลียงกุยทนไม่ได้เดินออกมาและพูด

“เจ้าก็พูดแล้วว่าพรรคมังกรเหินเคยมีความดีงามไม่ว่าจะเป็นตอนสร้างประเทศไม่นานนั้นพรรคมังกรเหินก็ช่วยทหารเก็อโจวให้พ้นอันตรายข้าเกรงใจหัวหน้าชูเซี่ยก็เป็นเรื่องที่สมควรแล้ว”หลี่เฉินเย่นมองคนพวกนั้นจากนั้นก็พูด

เขาพูดอย่างเรียบเฉยแต่กลับทำให้ทุกคนอึ้ง

วันนี้พวกของจางเซียนฮุยก็ไม่กล้าพูดอะไรอีกแล้วและเหลียงกุยก็ไม่ได้ให้ฝังตัวเองพูดอะไรคนเมื่อกี้ก็แค่ชินกับการออกมาพูดก่อน

“ฝ่าบาทเรื่องนี้เกรงว่าคงผิดต่อกฎธรรมเนียมเก่าแก่ขอท่านทรงคิดพิจารณาใหม่”เฉินหยวนชิงไม่อยากเห็นชูเซี่ยได้ใจเขาเห็นชูเซี่ยไม่มีความสุขเขาก็สะใจมากแล้วดังนั้นเรื่องที่ทำร้ายชูเซี่ยได้เขาก็จะทำ

“เรื่องนี้ข้าคิดมาดีแล้วนี้เป็นความหวังของข้าไม่เจ้าไม่ต้องพูดมากหรอก”หลี่เฉินเย่นตะโกนไปอย่างโมโห

ที่วันนี้เขาพูดเช่นนี้ไม่ใช่เพราร่างกายชูเซี่ยอย่างเดียวเขาไม่อยากให้นางเหนื่อยเกินไป

เขารู้ว่าชูเซี่ยไม่สนใจการรับสั่งนี้ของเขาแต่เขาก็อยากจะให้เขาจะให้ชูเซี่ยเท่าที่เขามีอยู่ทั้งหมด

วันนี้จางเซียนฮุยล้มไปแล้วเขาอยู่ในที่ประชุมไม่มีความสำคัญแล้วสุดท้ายเขาก็จะไม่อยู่ในการควบคุมของพวกเขาอีกแล้ว

ดังนั้นเขาก็เลยกล้าเอาแต่ใจตัวเองเช่นนี้วันนี้เขาแน่ใจว่าคนที่กล้าตอบโต้สุดท้ายก็ต้องเงียบไปแน่นอน

“ฝ่าบาทถ้าเป็นกฎที่ไท่จูสั่งเอาไว้พวกเราก็ควรจะทำตามพรรคมังกรเหินมีความดีที่ยิ่งใหญ่แต่พรรคมังกรเหินก็ยังเป็นของทานอยู่ดี”ชูเซี่ยเห็นหลี่เฉินเย่นโมโหก็รีบพูดนางยิ้มมุมปากอย่างอ่อนโยนและพูดช้าๆปลอบใจหลี่เฉินเย่นที่โมโห

คำพูดของชูเซี่ยทำให้ฝ่าบาทที่กำลังตอบโต้พวกขุนนางก็สงบลงพวกเขามองดูชูเซี่ยด้วยสายต่ที่เป็นมิตรทันที

หลี่เฉินเย่นกำลังจะพูดชูเซี่ยก็ไปจับมือเขาเอาไว้และบีบเบาๆ

หลี่เฉินเย่นรู้สึกเจ็บมือและมองไปทางชูเซี่ย

ชูเซี่ยของเขาเป็นคนที่ใจดีตลอดนางจะคิดเพื่อเขาตลอดเวลา

“ถ้าหัวหน้าชูเซี่ยไม่ยอมงั้นก็ช่างเถอะ”หลี่เฉินเย่นพูดขุนนางทุกคนก็โล่งอก

แต่ว่าต่อมาใจพวกเขาก็รู้สึกแปลกๆเพราะหลี่เฉินเย่นพยุงชูเซี่ยขึ้นบันไดไปนั่งเก้าอี้มังกรพร้อมเขา

ใครก็รู้ว่าที่นั่งของหัวหน้าพรรคมังกรเหินอยู่ข้างๆเก้าอี้มังกรชูเซี่ยไม่ยอมเป็นแน่แต่ว่าทุกคนก็ดูฝ่าบาททำท่าทางปกป้องชูเซี่ยชูเซี่ยก็เหมือนกับไข่ในหินที่เขาต้องดูแลทะนุถนอมอย่างดี