ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 498

ตอนที่498หาความจริงในที่ประชุม

“ฝ่าบาทหมอธรรมดามาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ภายในที่ประชุมเงียบอีกครั้งหน้าประตูก็มีเสียงดังมา

“ให้พวกเขาเข้ามา”หลี่เฉินเย่นพูด

หมอสิบคนเดินเข้ามาอย่างตื่นเต้นมีเพียงแต่หมอที่ใส่เสื้อสีน้ำเงินที่ทำหน้าสงบนิ่งเดินตามหลังมา

พวกเขาเข้ามาแล้วก็เคารพหลี่เฉินเย่นอย่างตื่นเต้นพอลุกขึ้นมาก็มีคนที่ตัวสั่นเพราะความตื่นเต้น

“ฝ่าบาทไม่รู้ว่าท่านให้กระหม่อมมาที่นี้มีอะไรเหรอพ่ะย่ะค่ะพวกเราไม่ได้ทำอะไรผิดพวกเรา……”คนแก่ที่ใส่เสื้อสีน้ำเงินเดินขึ้นมาพูดก่อนส่วนหมอท่านอื่นก็ก้มหน้ากันใหญ่

“ข้าอยากจะให้พวกเจ้ามาตรวจชีพจรทุกท่านไม่ต้องเป็นกังวลไป”หลี่เฉินเย่นถึงจะรู้ว่าพวกเขาโดนจับตัวมาทหารต้องไม่อธิบายให้พวกเขาฟังดีๆเป็นแน่ดังนั้นพวกเขาถึงทำท่าเกรงกลัวอบ่างมาก

หลี่เฉินเย่นพูดจบหมอแต่ล่ะคนก็ไม่กลัวแล้วรอพวกเขาหายกังวลกันหมดไม่รอหลี่เฉินเย่นพูดชูเซี่ยก็ลุกขึ้นมาเดินไปหาพวกเขาช้าๆและพูดว่า:“เอาเก้าอี้สิบสองตัวมาหน่อย”

ความหมายของชูเซี่ยทุกคนก็รู้หลี่เฉินเย่นเห็นทหารยังอึ้งอยู่ก็รีบพยักหน้าส่งสัญญาณทหารนายนั้นก็รีบทำตามขุนนางทุกคนก็เริ่มซุบซิบกันใหญ่

พอเห็นชูเซี่ยกระทำเช่นนี้เซียวเชิงเซียงทุกคนก็รู้ว่านางเป็นห่วงพวกหมอแต่พอคนอื่นมองกลับคิดว่าไม่เหมาะสมและเฉินหยวนชิงก็พูดต่อ:“หัวหน้าชูเซี่ยช่างใจดีเสียจริงขนาดสิ่งที่จะทำให้ตัวเองดูดีแค่นี้ก็อยากจะเอาหน้าเสียหน่อย”

ชูเซี่ยมองตาขวางใส่เฉินหยวนชิงอย่างไม่พอใจนางไม่หวังแล้วว่าเขาจะพูดดีกับนางแต่เขาพูดตอนที่มีบุคคลชาวบ้านธรรมดาอยู่ด้วยสมองของเฉินหยวนชิงไม่คิดอะไรเลยเหรอไง?

“ท่านคือชูเซี่ย?”คนแก่คนหนึ่งได้ยินคำพูดของเฉินหยวนชิงเขามองหน้าหญิงตรงหน้าอย่างตื่นเต้นสายตามีแต่ความตื่นเต้นเต็มไปหมด

“ได้ยินชื่อท่านในวงการแพย์มานานแล้วไม่คิดว่าชีวิตนี้ของกระหม่อมยังจะได้เจอท่าน……”ไม่ริคนแก่พูดจบก็มีหมอคนอื่นพูดแทรกต่อ

“ท่านเป็นท่านหมอชูเซี่ยจริงเหรอขนาดโรคตุ่มรอยแผลท่านยังสามารถรักษาให้หายขาดได้คนนั้นเหรอ?”

“ถ้าบอกตั้งแต่เช้าว่าจะเจอท่านหมอชูเซี่ยเมื่อกี้ข้าจะกลัวอะไรกันข้า……”

“สวัสดีท่านหมอชูเซี่ยได้ยินชื่อท่านมานานแล้วกระหม่อมมีคำถามอยากถามท่านมานานแล้วว่าท่าน……”

“……”

ชูเซี่ยไม่คิดว่าตัวเองจะดังเช่นนี้เมื่อกี้คนที่กล้าๆกลัวๆพอรู้ว่านางเป็นชูเซี่ยก็ไม่กลัวอีกเลยสายตาที่มองตัวเองก็เป็นสายตาที่เปร่งประกาย

ตอนเริ่มได้เจอสายตาของเขาที่เคารพนับถือชูเซี่ยก็ทำตัวไม่ถูกแต่พอพวกเขาเริ่มถามตัวเองชูเซี่ยก็ยิ้มและพูดตอบพวกเขาไปทุกคนฟังอย่างตั้งใจและเหมือนลืมไปแล้วว่าตอนนี้อยู่ในที่ประชุม

แต่หมอที่ตอนแรกทำหน้าสงบนิ่งตอนนี้ก็เริ่มมองชูเซี่ยด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆเขาทนไม่ได้ที่จะฟังคำตอบของชูเซี่ยแต่ว่ามองไปทางด้านหน้ามีเฉินหยวนชิงที่ทำหน้าไม่พอใจสุดท้ายเขาก็ลังเลและออกมาจากวงนั้น

รอจนเก้าอี้สิบสองตัวมาชูเซี่ยก็หันกลับไปยิ้มและมองพวกหมอและพูดว่า:“มีคำถามอะไรก็เชิญนั่งก่อนเถอะพวกท่านมาตรวจชีพจรให้ข้าก่อนเถอะ”

“ท่านหมอชูเซี่ยจะให้พวกข้าตวรจชีพจรนี้……”พอได้ยินคำพูดของชูเซี่ยทุกคนก็อึ้งตกใจ

ชูเซี่ยเป็นหมอที่เก่งที่สุดและพวกเขาก็ได้ยินมาว่าท่านหมอชูเซี่ยกับท่านหมอจูเก้อเป็นเพื่อนกันอีกอย่างท่านหมอชูเซี่ยอยู่ในวังมีหมอเก่งอีกหลายคนถึงนางจะอยากตรวจชีพจรก็คงไม่ถึงาพวกเขา