ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 498
สรุปบท ตอนที่498หาความจริงในที่ประชุม: ชายาเกิดใหม่ของข้า
สรุปตอน ตอนที่498หาความจริงในที่ประชุม – จากเรื่อง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
ตอน ตอนที่498หาความจริงในที่ประชุม ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดยนักเขียน ลิ่วเยว่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่498หาความจริงในที่ประชุม
“ฝ่าบาทหมอธรรมดามาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ภายในที่ประชุมเงียบอีกครั้งหน้าประตูก็มีเสียงดังมา
“ให้พวกเขาเข้ามา”หลี่เฉินเย่นพูด
หมอสิบคนเดินเข้ามาอย่างตื่นเต้นมีเพียงแต่หมอที่ใส่เสื้อสีน้ำเงินที่ทำหน้าสงบนิ่งเดินตามหลังมา
พวกเขาเข้ามาแล้วก็เคารพหลี่เฉินเย่นอย่างตื่นเต้นพอลุกขึ้นมาก็มีคนที่ตัวสั่นเพราะความตื่นเต้น
“ฝ่าบาทไม่รู้ว่าท่านให้กระหม่อมมาที่นี้มีอะไรเหรอพ่ะย่ะค่ะพวกเราไม่ได้ทำอะไรผิดพวกเรา……”คนแก่ที่ใส่เสื้อสีน้ำเงินเดินขึ้นมาพูดก่อนส่วนหมอท่านอื่นก็ก้มหน้ากันใหญ่
“ข้าอยากจะให้พวกเจ้ามาตรวจชีพจรทุกท่านไม่ต้องเป็นกังวลไป”หลี่เฉินเย่นถึงจะรู้ว่าพวกเขาโดนจับตัวมาทหารต้องไม่อธิบายให้พวกเขาฟังดีๆเป็นแน่ดังนั้นพวกเขาถึงทำท่าเกรงกลัวอบ่างมาก
หลี่เฉินเย่นพูดจบหมอแต่ล่ะคนก็ไม่กลัวแล้วรอพวกเขาหายกังวลกันหมดไม่รอหลี่เฉินเย่นพูดชูเซี่ยก็ลุกขึ้นมาเดินไปหาพวกเขาช้าๆและพูดว่า:“เอาเก้าอี้สิบสองตัวมาหน่อย”
ความหมายของชูเซี่ยทุกคนก็รู้หลี่เฉินเย่นเห็นทหารยังอึ้งอยู่ก็รีบพยักหน้าส่งสัญญาณทหารนายนั้นก็รีบทำตามขุนนางทุกคนก็เริ่มซุบซิบกันใหญ่
พอเห็นชูเซี่ยกระทำเช่นนี้เซียวเชิงเซียงทุกคนก็รู้ว่านางเป็นห่วงพวกหมอแต่พอคนอื่นมองกลับคิดว่าไม่เหมาะสมและเฉินหยวนชิงก็พูดต่อ:“หัวหน้าชูเซี่ยช่างใจดีเสียจริงขนาดสิ่งที่จะทำให้ตัวเองดูดีแค่นี้ก็อยากจะเอาหน้าเสียหน่อย”
ชูเซี่ยมองตาขวางใส่เฉินหยวนชิงอย่างไม่พอใจนางไม่หวังแล้วว่าเขาจะพูดดีกับนางแต่เขาพูดตอนที่มีบุคคลชาวบ้านธรรมดาอยู่ด้วยสมองของเฉินหยวนชิงไม่คิดอะไรเลยเหรอไง?
“ท่านคือชูเซี่ย?”คนแก่คนหนึ่งได้ยินคำพูดของเฉินหยวนชิงเขามองหน้าหญิงตรงหน้าอย่างตื่นเต้นสายตามีแต่ความตื่นเต้นเต็มไปหมด
“ได้ยินชื่อท่านในวงการแพย์มานานแล้วไม่คิดว่าชีวิตนี้ของกระหม่อมยังจะได้เจอท่าน……”ไม่ริคนแก่พูดจบก็มีหมอคนอื่นพูดแทรกต่อ
“ท่านเป็นท่านหมอชูเซี่ยจริงเหรอขนาดโรคตุ่มรอยแผลท่านยังสามารถรักษาให้หายขาดได้คนนั้นเหรอ?”
“ถ้าบอกตั้งแต่เช้าว่าจะเจอท่านหมอชูเซี่ยเมื่อกี้ข้าจะกลัวอะไรกันข้า……”
“สวัสดีท่านหมอชูเซี่ยได้ยินชื่อท่านมานานแล้วกระหม่อมมีคำถามอยากถามท่านมานานแล้วว่าท่าน……”
“……”
ชูเซี่ยไม่คิดว่าตัวเองจะดังเช่นนี้เมื่อกี้คนที่กล้าๆกลัวๆพอรู้ว่านางเป็นชูเซี่ยก็ไม่กลัวอีกเลยสายตาที่มองตัวเองก็เป็นสายตาที่เปร่งประกาย
ตอนเริ่มได้เจอสายตาของเขาที่เคารพนับถือชูเซี่ยก็ทำตัวไม่ถูกแต่พอพวกเขาเริ่มถามตัวเองชูเซี่ยก็ยิ้มและพูดตอบพวกเขาไปทุกคนฟังอย่างตั้งใจและเหมือนลืมไปแล้วว่าตอนนี้อยู่ในที่ประชุม
แต่หมอที่ตอนแรกทำหน้าสงบนิ่งตอนนี้ก็เริ่มมองชูเซี่ยด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆเขาทนไม่ได้ที่จะฟังคำตอบของชูเซี่ยแต่ว่ามองไปทางด้านหน้ามีเฉินหยวนชิงที่ทำหน้าไม่พอใจสุดท้ายเขาก็ลังเลและออกมาจากวงนั้น
รอจนเก้าอี้สิบสองตัวมาชูเซี่ยก็หันกลับไปยิ้มและมองพวกหมอและพูดว่า:“มีคำถามอะไรก็เชิญนั่งก่อนเถอะพวกท่านมาตรวจชีพจรให้ข้าก่อนเถอะ”
“ท่านหมอชูเซี่ยจะให้พวกข้าตวรจชีพจรนี้……”พอได้ยินคำพูดของชูเซี่ยทุกคนก็อึ้งตกใจ
ชูเซี่ยเป็นหมอที่เก่งที่สุดและพวกเขาก็ได้ยินมาว่าท่านหมอชูเซี่ยกับท่านหมอจูเก้อเป็นเพื่อนกันอีกอย่างท่านหมอชูเซี่ยอยู่ในวังมีหมอเก่งอีกหลายคนถึงนางจะอยากตรวจชีพจรก็คงไม่ถึงาพวกเขา
แต่ว่าหมอที่ใส่เสื้อสีน้ำเงินเขียนก็มองไปทางเฉินหยวนชิงเขาโดนเรียกเข้าวังมาอย่างรวดเร็วเร่งรีบและไม่รู้ว่าเฉินหยวนชิงจะทำอะไรเขาไม่รู้ว่าตัวเองจะเขยนคำตอบยังไงให้เฉินหยวนชิงพอใจ
เฉินหยวนชิงก็รู้ว่าเรื่องทั้งหมดถูกกำหนดไว้แล้วมีแค่พลังเขาคนเดียวคงเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้
ดังนั้นเฉินหยวนชิงก็พูดกับหมอคนนั้นว่า:“เจ้ามองข้าทำไมให้เจ้ามาตรวจชีพจรชีพจรชูเซี่ยเป็นอย่างไรเจ้าก็เขียนไปตามนั้นแหละ”
เฉินหยวนชิงพูดจบก็ไม่สนหมอคนนั้นอีกเลยแต่ในใจกลับไม่วางใจเป็นอย่างมากโดยเฉพาะเห็นสีหน้าชูเซี่ยที่ยิ้มๆนางแต่งหน้ามาแต่ก็ดูออกว่าสีหน้านางดูไม่ดีเป็นอย่างมาก
หลี่เฉินเย่นก็ดูกระดาษทั้งสิบแผ่นจากนั้นก็ให้ทหารถือคนล่ะแผ่นและยืนเรียงหน้ากระดาน
“ขุนนางทุกท่านดูผลลัพธ์โดยเฉพาะเจ้าเฉินหยวนชิงเจ้าบอกว่าชูเซี่ยไม่โดนวางยาไม่ใช่เหรอ?”หลี่เฉินเย่นพูดและมองเฉินหยวนชิงอย่างไม่พอใจ
สายตานี้ทำเอาเฉินหยวนชิงกลัวแม้ไม่ดูผลลัพธ์เขาก็รู้ว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้แล้ว
“ฝ่าบาทหัวหน้าชูเซี่ยเก่งเรื่องแพทย์ใครก็รู้ว่านางอาจจะทำให้ชีพจรตัวเองแปลกได้?”เฉินหยวนชิงดูผลลัพธ์เสร็จก็พูดอย่างไม่พอใจเขาก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองกับชูเซี่ยถึงได้เป็นศตรูกันสุดท้ายตัวเองก็กลายเป็นคนแพ้
“เจ้าเป็นหมอที่เฉินหยวนชิงเชิญมาเจ้าว่าข้าจะทำชีพจรเป็นของปลอมได้หรือไม่?”ชูเซี่ยได้ยินคำพูดของเฉินหยวนชิงในใจก็รู้สึกว่าโชคดีขึ้นมาโชคดีที่นางไม่ได้ปิดบังเรื่องลูกไม่เช่นนั้นทำชีพจรปลอมก็อาจจะอธิบายมชไม่ได้แล้ว
หมอคนนั้นไม่ได้ตอบชูเซี่ยแต่แค่หมอหน้าเฉินหยวนชิงอย่างลำบากใจเฉินหยวนชิงอยากได้คำตอบที่ตัวเองให้ไม่ได้เขาไม่รู้ว่าจะตอบยังไง
“อยากเปลี่ยนแปลงก็ต้องใช้เข็มจิ้มลงไปที่เส้นเลือดแขนทั้งสองข้างก็คือสองอันนี้”ชูเซี่ยยกมือขึ้นและถกแขนเสื้อขึ้นมาให้เห็นแขนแสดงผิวขาวใสออกมาผิวขาวนั้นไม่มีรอยเข็มอะไรเลย
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...