ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 506

ตอนที่506ความฝันของชูเซี่ย

ชูเซี่ยถึงจะร้สึกตัวนางหันไปมองหลี่เฉินเย่นและให้เขาเทน้ำให้นางดื่ม

“ไม่เป็นไรพวกเจ้าลงไปก่อน”ชูเซี่ยรู้สึกสบายคอขึ้นมาก็พูดกับพวกเขาด้วยเสียงที่แหบ

แต่ว่าคนในนี้ไม่มีใครกล้าออกไปเพราะพวกเขาเห็นหลี่เฉินเย่นทำหน้าไม่ให้ไป

ถ้าพระราชาโกรธขึ้นมาก็ตายกันหมดพอดี

ชูเซี่ยเห็นพวกเขาไม่กล้าขยับก็มองไปที่หลี่เฉินเย่นก็เห็นว่าหลี่เฉินเย่นกำลังทำหน้าดุใส่พวกเขาอยู่

“เฉินเย่นร่างกายของข้าข้ารู้ดีเจ้าให้พวกเขากลับไปเถอะเจ้าอยากจะรู้อะไรข้าจะบอกเจ้าให้หมด”ชูเซี่ยรีบหันไปและพูดกับหลี่เฉินเย่น

หลี่เฉินเย่นมองดูชูเซี่ยและถอนหายใจจากนั้นก็สบัดมือให้หมอหลวงออกไป

ห้องใหญ่นี้เหลือเพียงแต่ชูเซี่ยหลี่เฉินเย่นและจูเก๋อหมิง

“เจ้าไม่มีทางถอนพิษจริงเหรอ?พิษนี้มีผลกระทบกับเด็กหรือไม่?ช่วงนี้ร่างกายเจ้าอ่อนแอเพราะพิษหรือว่าลูก?”หลี่เฉินเย่นไม่อยากให้ชูเซี่ยเหนื่อยแต่เขาก็สงสัยเยอะมากเขาอยากรู้เรื่องพวกนี้เร็วๆแม้ว่าตอนที่ชูเซี่ยพึ่งท้องเขาก็เคยไปถามจูเก๋อหมิงแต่ตอนนี้เขาเชื่อคำพูดของชูเซี่ยแม้เขาจะไม่รู้ว่าชูเซี่ยพูดจริงหรือไม่

นอกจากเขาจะเชื่อชูเซี่ยแล้วก็ไม่มีวิธีอื่น

ตอนนี้เขาเกลียดที่ตัวเองไม่เรียนหมอไม่เรียนยาพิษเขาเกลียดที่ตัวเองถอนพิษให้ชูเซี่ยไม่ได้

“ตอนนี้ข้ายังไม่มีวิธีถอนพิษแต่ข้าสามารถควบคุมมันได้ดังนั้นพิษนี้จะไม่กระทบต่อลูกเราแน่นอนพอคลอดลูกแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้วล่ะ”ชูเซี่ยตอบพอพูดจบนางก็มองหลี่เฉินเย่นด้วยสายตาที่จริงจัง

หลี่เฉินเย่นมองดูชูเซี่ยไม่นานเขาก็พูดต่อว่า:“ชูเซี่ยถึงเจ้าจะหลอกข้าข้าก็จะเชื่อสิ่งที่เจ้าพูดแต่เจ้าจำเอาไว้ว่าเจ้าจะต้องดีขึ้นมาให้ได้เจ้าจะต้องอยู่รอดช่วงเวลาที่ไม่มีเจ้าข้าก็เหมือนตายทั้งเป็น”

หลี่เฉินเย่นพูดคำสุดท้ายให้ชูเซี่ยได้ฟังชัดๆพอชูเซี่ยได้ยินน้ำตาก็ไหลลงมาทันที

นางผ่านช่วงเวลาห้าเดือนนี้อย่างตายทั้งเป็นตอนนั้นนางอยุ่รอดเพื่อลูกทั้งสองคนของนางแค่คิดถึงพวกเขานางถึงจะมีกำลังใจในการอยู่ต่อไป

นางไม่รู้ว่าตัวเองจะจากโลกนี้ไปเมื่อไหร่ชีวิตของหลี่เฉินเย่นก็จะได้อยู่คนเดียวไปตลอด……

นางไม่กล้าคิดพอคิดแล้วก็เจ็บปวดหัวใจแต่นางก็กลับทำอะไรได้……

“เฉินเย่นข้าจะอยู่ตอ่ไปไม่เชื่อเจ้าก็ถามจูเก๋อได้ร่างกายของข้าเขารู้มากที่สุด”ชูเซี่ยพูดจบก็มองไปที่จูเก๋อหมิงตอนนี้เขาต้องการจูเก๋อหมิงบอกว่านางไม่เป็นอะไรจริงๆ

จูเก๋อหมิงมองชูเซี่ยในใจก็คิดไปมาสุดท้ายก็ตอบตกลง:“นางสามารถควบคุมพิษในร่างกายได้ดังนั้น……”

จูเก๋อหมิงไม่กล้าพูดต่อจุดจบของชูเซี่ยเขารู้ดีกว่าใครแต่จุดจบนั้นเขากับหลี่เฉินเย่นคงต้องเผชิญหน้ามันด้วยกัน

เขาชอบชูเซี่ยแม้รู้ว่านางไม่ใช่ของตัวเองแต่เขาก็เก็บซ่อนความรู้สึกนี้ไว้ในใจลึกๆ

ดังนั้นชูเซี่ยเจ้าช่างโหดร้ายมากถึงขั้นให้ข้าช่วยเจ้าปิดบังความลับนี้ไว้

แต่ว่าเขาจะทำอะไรได้แค่พูดตามที่ชูเซี่ยขอ

จูเก๋อหมิงคิดว่าถ้าทำได้จริงงั้นอนาคต……

“ข้าจะเขียนเช้ญชวนให้น่าสนใจไม่เพียงแต่เลือกหมอมาใช้อีกอย่างเรายังจะสร้างโรงพยาบาลของประเทศสร้างโรงเรียนสอนวิชาการแพทย์อีกอย่าง……”ชูเซี่ยเห็นจูเก๋อหมิงเห็นด้วยนางก็ดีใจมากจนพูดไม่หยุด

นางเคยเป็นหมอคนหนึ่งรู้ว่าโลกของหมอนั้นสำคัญเพียงใด

นี้เป็นความฝันของนางที่อยากจะสร้างโรงพยาบาลของประเทศอยากให้ประชาชนที่ไม่มีเงินได้มาหาหมอกันจะให้ผู้คนตายเพราะโรคหนองไม่ได้แล้ว……

หลี่เฉินเย่นมองดูชูเซี่ยมองดูสีหน้าที่ซีดขาวและสายตาที่มีเมตตาพูดเสร็จนางก็ยิ้มมุมปากเหมือนกับดอกไม้เบิกบานสวยงาม

ชูเซี่ยของเขาเป็นคนที่ทำให้ผู้คนต้องมองดูตลอด

หลี่เฉินเย่นรู้สึกภาคภูมิใจมากเพราะผู้หญิงที่เขารักนั้นดีมาก

“เฉินเย่นข้าพูดเจ้าได้ฟังอยู่ไหม?เจ้าคิดว่ายังไง?”ชูเซี่ยมองเห็นหลี่เฉินเย่นเหมือนไม่ได้ฟังก็เลยถาม

“ความคิดเจ้าดีมากแต่ชูเซี่ยเรื่องนี้ข้าหวังว่าเจ้าจะมาทำให้เวลาข้าหน่อยข้าจัดการเรื่องของหลี่อวิ๋นลี่ก่อนค่อยไปช่วยเจ้า”หลี่เฉินเย่นกอดชูเซี่ยแน่นเหมือนกับสมบัติล้ำค่าของเขาก็ไม่ปาน

“อืมข้าจะเขียนรายละเอียดให้เจ้านะถึงเวลาพรรคมังกรเหินก็จะมาช่วยเจ้าเหมือนกัน”ชูเซี่ยพูดนางรอวันที่ความฝันนางจะปรากฏขึ้นมา

อย่าว่าแต่จัดการอำนาจในที่ประชุมเลยการที่จะสร้างหมอสร้างโรงพยาบาลก็เป็นเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคตแน่นอน

แต่ว่าชูเซี่ยรู้ว่าไมว่าตัวเองจะไม่อยู่ในโลกนี้แล้วหลี่เฉินเย่นก็จะทำออกมาได้แน่นอน