ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 510

ตอนที่510เสียหมอและทหารไป

จิงโม่ไม่อยากเอาฉองเหลาเข้ามาเกี่ยวด้วยนางรู้สึกว่าน้องชายนางใสซื่อเกินไปท่านแม่เคยบอกว่าถ้าฉองเหลาอยู่ในวังต่อไปคงจะโดนผู้หญิงพวกนี้ทำร้ายจนไม่เป็นคนแล้วล่ะ

แต่ตอนที่ฉองเหลาพูดจิงโม่รู้ว่าทั้งหมดถูกกำหนดแล้ว

ฉ่ายเวินไม่ปล่อยฉองเหลาไปแน่

แต่ว่านางก็เป็นห่วงว่าฉองเหลาจะรับมือกับฉ่ายเวินไม่ได้นางฟังที่เสด็จพ่อและท่านแม่เล่าว่านางเป็นคนที่ร้ายมากจนกระทั่งกินคนก็ยังกินกระดูกเข้าไปด้วยให้น้องชายไปอยู่กับนางจิงโม่คงจะกินไม่ได้นอนไม่หลับ

“หรูกุ้ยเฟยเจ้า……”จิงโม่กำลังจะพูดแต่ก็คิดข้อเสนอดีๆไม่ออกแล้ว

“ข้าจะให้ยาถอนพิษที่ชะลอพิษได้เจ้าให้ฝ่าบาทส่งฉองเหลามาให้ข้าอีกยอ่างเจ้าจำคำสัญญาของตัวเองไว้ด้วยเกี่ยวกับดอกมู่จี……”ฉ่ายเวินพูดกับจิงโม่อย่างชัดเจนทีล่ะคำพูด

ฟังที่ฉ่ายเวินพูดสีหน้าของจิงโม่เริ่มไม่ดีนางยังเก็บซ่อนอารมณ์ของตัวเองได้ไม่ดีนางรู้สึกว่าข้อเสนอนี้มันง่ายเกินไปสำหรับหรูกุ้ยเฟยแต่ฉ่ายเวินที่กำลังพูดก็เจ็บใจเหมือนกันนางอยากใช้สิ่งนี้มาทำให้ศิษย์พี่สนใจนางขอแค่พวกเขาได้ร่วมเตียงเดียวกันศิษย์ก็จะไม่เย็นชากับนางแล้วนางเป็นคนที่รู้จักหลี่เฉินเย่นมากที่สุดเขาเป็นคนที่ใจอ่อนมาตลอด

แต่ว่าสุดท้ายนางก็ทิ้งสิ่งที่มีค่าที่สุดของตัวเองไปแม้จะได้สิ่งที่ชูเซี่ยคิดว่าสำคัญที่สุดนางก็คิดว่าตัวเองเสียเปรียบมากอยู่ดี

“เอายาถอนพิษส่งมาให้ข้าข้าจะบอกเสด็จพ่อส่งฉองเหลาไปให้เจ้า”

“รอฝ่าบาทเขียนพระราชองค์การเอาฉองเหลาให้ข้าข้าถึงจะส่งยาถอนพิษไปให้เจ้า”

“ถ้าเจ้า……”ฉอเหลาฟังคำพูดของฉ่ายเวินก็สงสัยแต่ไม่รอเขาพูดจิงโม่ก็พูดแทรกขึ้นมา:“มีเรื่องของดอกมู่จีอยู่นางไม่กล้าทำหรอกถ้านางทำพวกเราก็พูดเรื่องของดอกมู่จีออกมาถึงเวลาหญิงชั่วร้ายนี้ก็จะไม่มีสิทธิ์มาดูแลเจ้าแล้ว”

จิงโม่พูดเตือนก็บอกให้ทหารพรรคมังกรเหินยกนางขึ้นและออกไปโดยเร็วนางรู้สึกว่าอึดอัดมากในตำหนักของนางนางไม่คิดว่าตัวเองยอมแพ้ถึงเพียงนี้ขนาดน้องชายตัวเองนางก็เสียสละไปแล้วหัวใจนางกำลังมีเลือดไหลท่วม

ฉองเหลากับอานเหยียนตามจิงโม่ออกไปจิงโม่เห็นฉองเหลาตามขึ้นมาก็ทนไม่ได้ที่จะพูดตะโกนไปว่า:“เจ้าไม่รู้เรหอว่าหญิงคนนั้นชั่วร้ายแค่ไหน?เจ้ากลายเป็นลูกของนางเจ้าจะถูกนางกินจนกระดูกก็ไม่เหลือเลยปกติเห็นเจ้าเก่งเรื่องกินมากไม่คิดว่าความเลวเจ้าก็เก่งเหมือนกันเจ้านี้มัน……”

จิงโม่ด่าทอฉองเหลาอย่างโมโห

ฉองเหลาก็ไม่ได้ตอบโต้เขาก้มหัวรับฟังนางด่า

เพราะความเรียบร้อยของฉองเหลาจิงโม่หายโกรธและร้องไห้ออกมานางร้องไห้และถามฉองเหลาว่า:“เจ้าก่อเรื่องใหญ่แล้วเจ้ารู้ตัวไหม?หญิงชั่วคนนั้นอาจจะทำร้ายเจ้าก็ได้เจ้ายังเล็กขนาดนี้เจ้า……”

ฟังจิงโม่พูดเช่นนี้ฉองฌหลาก็ไม่พอใจขึ้นมาเขาไม่ใช่เด็กแล้วนางกับตัวเองก็โตมาพร้อมกัน

“ถ้าเสด็จพ่อกับท่านแม่รู้คงจะกังวลมากเจ้านี้มันโง่จริงนะจะทำยังไงดี……”ตอนนี้สมองจิงโม่คิดแต่เรื่องเมื่อหลายเดือนก่อนที่ไปห้องลับของหรูกุ้ยเฟยนั้นมีกลิ่นเลือดและความตายตอนนี้ก็ยังวนอยู่ที่หัวนางนางกลัวว่าฉองเหลาจะเป็นรายต่อไปที่เจอเช่นนี้ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงนางจะไม่ยกโทษให้ตัวเองเลนางจะพูดจะพูดกัเสด็จพ่อและท่านแม่ยังไงนางเป็นพี่สาวนางมีหน้าที่ปกป้องน้องชาย