ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 517
สรุปบท ตอนที่517สามารถใช้ให้เกิดประโยชน์: ชายาเกิดใหม่ของข้า
สรุปตอน ตอนที่517สามารถใช้ให้เกิดประโยชน์ – จากเรื่อง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
ตอน ตอนที่517สามารถใช้ให้เกิดประโยชน์ ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดยนักเขียน ลิ่วเยว่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่517สามารถใช้ให้เกิดประโยชน์
เมื่อหลี่อวิ๋นลี่เอ่ยจบฉ่ายเวินก็ดึงตัวเองกลับมาจากในภวังค์ของความตื่นตระหนก
ก็คือนางคิดไว้แล้วว่าจะต้องเป็นราชินีการที่หลี่อวิ๋นลี่อยากจะควบคุมโอรสสวรรค์เพื่อบัญชาการเจ้าผู้ครองแคว้นก็ใช้ว่าเป็นไปไม่ได้
เพียงแต่ว่าเช่นนั้น...
“หลี่อวิ๋นลี่เจ้ารับปากกับข้าแล้วว่าเจ้าจักมิทำร้ายเขาถ้าหากว่าเขายังดีอยู่แล้วฉองเหลาจักขึ้นรับตำแหน่งฮ่องเต้ได้อย่างไร?”ผู้ที่หัวใจของฉ่ายเวินอยากจะปกป้องมากที่สุดก็คือหลี่เฉินเย่นดังนั้นเมื่อเอ่ยถึงแผนการของตนออกมานางจึงอยากรู้โดยสัญชาตญาณว่าแผนการนี้จะทำให้ตำแหน่งของหลี่เฉินเย่นเป็นเช่นไร
“มิใช่ว่าเจ้ามิรู้ว่ามีการพูดตายปลอมๆเช่นนี้กระมังข้าจักไว้ชีวิตของเขาเมื่อถึงเพลานั้นคนของเขาล้วนเป็นของเจ้า”อารมณ์เขานั้นดีกว่าเดิมมากนักหลังจากที่เขาได้พูดคุยมีช่วงเวลาที่ดีกับฉ่ายเวินก่อนหน้านี้เรื่องราวนี้เกี่ยวกับเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นในภายหลังเขาล้วนเกียจคร้านที่จะเอ่ยออกมา
“ข้า...ฉ่ายเวินอยากจะบอกว่านางมิเพียงต้องการให้หลี่เฉินเย่นมีชีวิตอยู่อย่างเดียวแต่ทว่านางรู้ดีว่าหลี่อวิ๋นลี่และหลี่เฉินเย่นต้องการแย่งชิงนั้นคือสิ่งใดดังนั้นจึงจัดสินใจกลายเป็นกษัตริย์และพ่ายแพ้ต่อผู้รุกราน
แต่อย่างไรก็ตามในหัวใจของฉ่ายเวินกลับมิเกรงกลัวหลี่อวิ๋นลี่แม้แต่น้อยนางมีอาวุธวิเศษที่จะทำให้ชนะเขาได้ขอเพียงแค่ศิษย์พี่รักตนเองนางจักพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยให้ศิษย์พี่ช่วงชิงแคว้นนี้กลับมาได้อีกครั้งนางรู้สึกว่าในด้านนี้นั้นนางแข็งแรงกว่าชูเซี่ยนับพันนับหมื่นเท่าเพียงแต่ว่าศิษย์พี่ยังมิรู้ข้อดีของนาง
“ข้าหวังว่าเจ้าจักมิกลับคำเมื่อถึงเพลานั้นข้าจะไม่ขัดขวางเจ้าขอเพียงแค่เจ้าให้เส้นทางชีวิตแก่เราทั้งสองก็เพียงพอแล้ว”ในครั้งนี้ฉ่ายเวินเชื่อฟังอย่างน่าประหลาดนางยอมรับในโชคชะตาของตนรวดเร็วจนทำให้หลี่อวิ๋นลี่แปลกใจเขาสงสัยว่าฉ่ายเวินมีแผนการอื่นแอบแฝงอยู่แต่ทว่าเขาก็รู้ดีว่านางคงไม่มีทางนำความคิดในใจของตนเองบอกเขาอย่างแน่นอนแต่ไหนแต่ไรมาดวงใจของนางล้วนมีเพียงหลี่เฉินเย่นเสมอ
เมื่อเอ่ยจบหลี่อวิ๋นลี่ก็หยัดกายลุกยืนขึ้นก่อนจะเดินจากไปเขาไม่ต้องการที่จะอยู่ต่อหน้าของฉ่ายเวินนานกว่านี้โดยเฉพาะการที่จะต้องทนเห็นท่าทางที่จงรักภักดีต่อหลี่เฉินเย่นเช่นนั้นของนาง
เขามิได้ให้คำตอบชัดเจนแก่ฉ่ายเวินเช่นเดียวกันเป็นเพราะว่าในส่วนลึกของหัวใจเขารอให้เขากลายเป็นกษัตริย์ผู้สำเร็จราชการกลายเป็นปรมาจารย์แห่งแคว้นนี้เมื่อถึงเพลานั้นฉ่ายเวินและหลี่เฉินเย่นก็จะมิอยู่ในโลกใบนี้อีกต่อไป
แต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่ใช่คนใจดีมีคุณธรรมเขารู้ถึงความสำคัญในการเข่นฆ่าศัตรูที่สุด
คำกล่าวที่ให้ไว้ชีวิตคู่ต่อสู้นั้นเป็นเพียงความคิดและจินตนาการของหญิงโง่เขลาเช่นฉ่ายเวินเท่านั้น
ฉ่ายเวินจ้องมองแผ่นหลังที่หยิ่งยโสของหลี่อวิ๋นลี่ที่ค่อยๆเลือนหายไปในความมืดพลันมุมปากของนางก็ปรากฏรอยยิ้มชั่วร้ายออกมา
แน่นอนว่าร่างกายของหลี่อวิ๋นลี่ไม่ได้มีปัญหาใดอีกทั้งยังแข็งแรงกว่าตนเองมากนักเพราะว่าปัญหาของเขามิได้อยู่ในร่างกายเพียงแต่ว่ายิ่งนานเขายิ่งจะคล้ายผู้หญิงยิ่งนานยิ่งจะรักสวยรักงามอิจฉาริษยาเหมือนกับผู้หญิงทั้งโลกที่ชอบคิดเล็กคิดน้อย...
นี่คือเส้นทางสุดท้ายที่นางเลือกให้กับหลี่อวิ๋นลี่มิว่าเขาจะมีแผนการเช่นไรผลลัพธ์ของเขาก็ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว
เกรงว่าทั้งหมดนี้แม้แต่หมอหลวงที่มีฝีมือยอดเยี่ยมที่สุดในโลกก็มิสามารถค้นพบได้
แต่ถึงอย่างไรนี่ก็คือเรื่องราวที่นานมาแล้ว
อย่างไรก็ตามนางมิคิดว่าหลี่อวิ๋นลี่จะมีความกล้าหาญรอบทำร้ายตนเองอีกทั้งนางยังรู้ว่าเขาจะไม่รักษาสัญญาของตนดังนั้นนางจึงต้องมีแผนการของตนเองนางจะต้องปกป้องศิษย์พี่มิว่าสิทธิ์ที่จะเข้าใจหัวใจของนางหรือไม่
“ฉองเหลาน้อยเจ้ารู้หรือไม่ว่าเพลาที่ข้าพบกับศิษย์พี่ในตอนแรกนั้นรู้สึกเช่นไร?มันสวยงามมากนักถ้าหากว่าข้ามีได้พบกับศิษย์พี่ข้าก็คงไม่รู้ว่ามีผู้ที่หล่อเหลาเช่นนี้อยู่บนโลกเขาดูดีเหมือนกับดวงอาทิตย์เพลานั้นศิษย์พี่ดีกับข้ามากเขาแทบจะมอบสิ่งดีๆทุกอย่างให้กับน้องสาวตัวน้อยเช่นข้าเพลานั้นข้าอยากจะได้ดาวบนท้องฟ้าเขาก็นำมาให้ข้าโดยมิลังเลเลยแม้แต่น้อย”
“ถ้าหากว่าศิษย์พี่ต้องการทำดีกับผู้ใดเขาจะพยายามทำทุกวิถีทางต้องการอันใดเขาก็จะให้สิ่งนั้นการที่ถูกเขารักใคร่ทะนุถนอมเป็นคืนวันที่ทำให้ผู้คนล้วนอิจฉายิ่ง”
“ข้ารักศิษย์พี่ข้ายินยอมที่จะใช้ทั้งชีวิตของตนเพื่อรักเขาข้ามิยินยอมให้เขาไปเป็นของหญิงอื่นโดยเฉพาะหญิงที่เขาไม่ได้รักดังนั้นข้าจักช่วยเขาลบมันออกไปเพราะว่าข้ารักเขาดังนั้นมิว่าจะต้องทำเช่นไรข้าก็ยินดี...”
“ฉองเหลาน้อยข้ารักศิษย์พี่มากมายจริงๆเจ้ารู้หรือไม่?ในทุกๆคืนเพลาที่ข้ากำลังจะนอนถ้าข้ามิคิดถึงศิษย์พี่ข้าก็จะนอนมิหลับข้า...”
ฉ่ายเวินพูดไปพูดมาพลันน้ำตาของนางก็ไหลออกมานางรู้สึกว่าตนเองรักหลี่เฉินเย่นรักจนเจ็บปวดทรมานหลายปีมานี้เขาไม่มีแม้แต่ปฏิกิริยาโต้ตอบ...
เพลานี้การที่นางได้เห็นฉองเหลาก็เหมือนกับการได้เห็นศิษย์พี่ในวัยเด็กและเมื่อเห็นว่าเขาปฏิบัติต่อตนเองอย่างรักใคร่ทะนุถนอมนางจักสามารถควบคุมความคับข้องใจได้อย่างไรโดยเฉพาะในเพลาที่นางค้นพบว่าใบหน้าของนางอาจจะเน่าเปื่อยในยามใดก็ได้พลันหัวใจของนางก็หวาดกลัว
นางกลัวว่านางจะต้องเผชิญหน้ากับศิษย์พี่ในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดนางกลัวว่าศิษย์พี่จะละทิ้งตนเองยิ่งไปกว่านั้นนางกลัวว่าศิษย์พี่จะตีตัวออกห่างจากตนเอง
ฉ่ายเวินเอ่ยระบายความในใจของตนที่มีต่อหลี่เฉินเย่นให้ฉองเหลาฟังนางมิรู้ว่าเด็กน้อยตรงหน้าที่อยู่ในห้วงนิทรานั้นได้ยินทุกคำพูดของนางเข้าไปในโสตประสาทและเข้าไปในหัวใจ
เพลานี้เขาอยู่ที่ตำหนักของฉ่ายเวินเขาจะกล้านอนหลับได้อย่างไร?แต่ทว่าการแกล้งหลับในครั้งนี้กลับทำให้เขาได้รู้อะไรมิน้อยเขาเข้าใจแล้วว่าถึงหญิงเช่นหรูกุ้ยเฟยจะสาระเลวเพียงใดแต่นางยังสามารถใช้ประโยชน์ได้
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...