ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 572

ตอนที่572ความจริงใจ

แต่ว่าสิ่งที่ฉ่ายเวินรู้สึกโชคดีก็คือหลี่อวิ๋นลี่ไม่ได้ขอยาถอนพิษกับนางตอนนี้

อาการป่วยทางจิตเช่นนี้จะมียาถอนพิษได้อย่างไรกัน?ตอนนี้สิ่งที่นางหวังคือถ้าหลี่อวิ๋นลี่ทำให้นางสมหวังจากนั้นเขาก็โดนยาพิษกลิ่นกิน……

เรื่องของเวลาน่าจะเหมาะเจาะ……

ขนาดฉ่ายเวินยังไม่กล้าเชื่อตัวเองว่าตัวเองจะบ้าครั่งได้ขนาดนี้……

แต่ว่านางก็ยังไม่ค่อยเชือความสามารถของหลี่อวิ๋นลี่……

ฉ่ายเวินไม่รู้ว่าท่าทางที่บ้าครั่งของนางฉองเหลาจะมาเห็นกับตาเช่นนี้

ฉองเหลาไม่กล้าพูดอะไรแต่ก็แอบมองดูท่าทางของฉ่ายเวินจากมุมมืด……

เขารู้ว่าท่านแม่นอนหลับไปแล้วเขาอยากจะไปดูท่านแม่แต่ก็กลัวว่าจะทำให้ฉ่ายเวินรู้คำสั่งของท่านแม่ที่ให้ไว้เขายังไม่ได้ทำเลยตอนนี้สิ่งที่เขาทำได้ก็คือรอโอกาสและทำลายฉ่ายเวินทีเดียว

อยากเป็นฮองเฮางั้นเหรออยากได้ความรักของท่านพ่อผู้หญิงที่ใจร้ายใจดำเช่นนี้จะเหมาะไดอย่างไร?

และหลี่อวิ๋นลี่ก็สั่งให้คนที่อยู่ในที่ประชุมของตัวเองนั้นพูดขัดแย้งกับหลี่เฉินเย่น

แม้หลี่เฉินเย่นแน่วแน่มากจนทำให้พวกเขาตกใจแต่พอตกใจแล้วพวกเขาก็กลับมาพูดขัดแย้งต่อถ้าเรื่องนี้ฝ่าบาทจะเอาชนะให้ได้งั้นต่อไปเรื่องที่เกี่ยวกับประเทศพวกเขายังจะมีสิทธิ์พูดอีกเหรอ?

ดังนั้นคนที่หวังผลประโยชน์แต่ล่ะคนก็เริ่มพูดขึ้นพวกเขาลุกขึ้นมาตรงหน้าหลี่เฉินเย่น

หลี่อวิ๋นลี่ทำตามคำสั่งแม้เฉินหยวนชิงจะอยู่ที่เขตชายแดนแต่คนของพวกเขาก็รู้ว่าเฉินหยวนชิงอยากให้โหรวเฟยเป็นฮองเฮาตอนนี้เฉินหยวนชิงไม่อยู่ถ้าพวกเขาไม่ห้ามเอาไว้งั้นพวกเขาก็ต้องรับกับความโกรธของเฉินหยวนชิงตอนกลับมาอีกดังนั้นพกวเขาเลยพร้อมใจกันส่วนฝ่ายของเหลียงฮุยจางเซียนฮุยนอกจากจะจงรักภัคดีต่อฝ่าบาทคนที่เหลือก็จะกดดันเขาไม่ว่าจะให้เฉินหยวนชิงหรือหลี่อวิ๋นลี่

แน่นอนตอนที่หลี่อวิ๋นลี่เสียทุกสิ่งไปพวกเขาก็อยากไปอยู่ฝ่ายเฉินหยวนชิงแทน

อำนาจของแต่ล่ะฝ่ายก็มากพอๆกันเสียงโต้แย้งของก็เริ่มหนักแน่นขึ้นมาเรื่อยๆมีขุนนางบางคนถึงขนาดร้องไห้ออกมาคำพูดของเขาเหมือนกับถ้าแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮาก็จะทำให้แคว้นนี้ล่มสลายไป

หลี่เฉินเย่นยิ้มและมองดูท่าทางของขุนนางในระหว่งที่พวกเขาเหนื่อยแล้วก็ถามขึ้นมาว่า:“หลัววังจะต้องมีหัวหน้าผู้คุมก่อนหน้านี้ชูเซี่ยควบคุมตราประทับตอนนี้นางก็อยู่ในอาการสลบตราประทับนี้ควรจะมีใครมาดูแลแทน?”

หลี่เฉินเย่นก็ถามพวกเขากลับในใจพวกเขาก็หวังแล้วว่าใครควรจะเป็นฮองเฮา

“ฝ่าบาทโหรวเฟยเป็นน้องสาวของแม่ทัพเฉินถ้าโหรวเฟยควบคุมตราประทับงั้นแม่ทัพเฉินอยู่ที่ชายแดนก็อาจจะดีใจมากเขาถึงจะอยู่ชายแดนได้อย่างดี”

“ฝ่าบาทพิธีแต่งตั้งองค์รัชทายาทจะมีขึ้นในครึ่งปีนี้ส่วนตราประทับของหลังวัง……”

“แม่ขององค์รัชทายาทคือหรูกุ้ยเฟยแม้จะมีอำนาจตำแหน่งสูงในหลังวังแต่ยังไงก็เป็นองค์หญิงของหลังวังไม่ใช่คนของเรา……”

“หรูกุ้ยเฟยเขาวังมาจะครึ่งปีแล้วอยู่ในวังก็อยู่ดีๆมาตลอดไม่เคยคิดที่จะทำเรื่องไม่ดีตอนนี้ก็ยังเลี้ยงดูองค์รัชทายาทมีความดีอย่างมาก……”

“นิสัยของโหรวเฟยนางมีจิตใจที่ดีมีเมตตาเหมาะที่จะเป็นฮองเฮามากกว่า……”

“……”

“……”

หลี่เฉินเย่นฟังที่พวกเขาพูดก็ยิ้มมุมปากอย่างเย็นชาขึ้นมา

ก็แค่ข้อคิดเห็นที่ง่ายดายก็ทำให้พวกเขามีความคิดเห็นมากมายเช่นนี้แล้ว……

“ทุกท่านนำกลับไปคิดดูดีๆคนที่เหมาะจะควบคุมดูแลหลังวังข้ามีคำขอเดียวคือพวกเขาจะมีคุณงามความดีเหมือนกับชูเซี่ย”

หลี่เฉินเย่นพูดไม่ค่อยดังแต่ก็เหมือนกับระเบิดที่ตกใส่หูพวกเขา

ตอนนี้พวกเขาถึงจะรู้ตัวว่าฝ่าบาทจะขุดหลุมและให้พวกเขาตกลงไปกันหมด

ความหมายของเขาก็ชัดเจนมากจะต้องเก่งมากกว่าชูเซี่ย

ชูเซี่ยทำเพื่อประชาชนนางสละเลือดของตัวเองเพื่อทุกคนสามารถไปตรงหน้าเพื่อหุดทุกคนไว้ชูเซี่ย……

พวกเขารู้ดีว่าชูเซี่ยทำเพื่อฝ่าบาทเพื่อประชาชนพวกเขาเป็นชายแท้ๆก็ยังทำไม่ได้เลย

ดังนั้นไม่มีใครดีไปกว่าชูเซี่ยแล้วเรื่องนี้ฝ่าบาทก็รู้ดีพวกเขาก็รู้ดีแต่พวกเขาไม่อยากยอมรับมาโดยตลอด

“ถ้าทุกท่านหาคนเช่นนี้ได้ก็บอกกับข้าไม่ใช่แค่ควบคุมดูแลตราประทับนางก็จะได้เป็นฮองเฮาของข้า”

หลี่เฉินเย่นยิ้มและพูดขึ้นเขาทำท่าราชาที่มีเมตตาแต่ไม่มีใครสังเกตเห็นสายตาที่เย็นชาของเขา

“ฝ่าบาทท่านใช้ข้อนี้ในการขอฮองเฮานี้ไม่ยุติธรรมต่อที่อยู่หลังวังเวิ่อนี้เป็นหัวหน้าของพรรคมังกรเหินถ้านางไม่ใช่หัวหน้าของพรรคมังกรเหินเรื่องที่เก้อโจวนางม่มีทางทำด้วยตัวคนเดียวหรอก……”

“ถ้าข้าเอาตำแหน่งหัวหน้าพรรคมังกรเหินให้พวกนางพวกนางจะทำเพื่อข้าเพื่อประเทศนี้อย่างไร?”หลี่เฉินเย่นยิมและลุกขึ้นและถามขึ้นอย่างประชด

ทุกคนเงียบลงทันที……

“ถ้าตำแหน่งหัวหน้าพรรคมังกรเหินเอาให้หรูกุ้ยเฟยหนานจ้าวอาจจะเปิดประตูเสรีให้แคว้นเหลียงก็ได้ถ้าให้หรูเฟยงั้นพรรคมังกรเหินก็คงจะเหมือนเมื่อก่อนหรืออาจจะร่วมมือกับแม่ทัพเฉินมาข่มขู่ฝ่าบาทถ้าเอาองค์ชายย้ายมาให้โหรวเฟยน่าจะดี”

เซียวโหยวทุกคนไม่ได้พูดอะไร

“เซียวโหยวพูดกระไรกันหรูกุ้ยเฟยไม่มีทางทำเรื่องเสียหายต่อห้าเหลียงเป็นแน่ตอนที่นางได้แต่งมาที่แคว้นเหลียงก็ไม่ใช่องค์หญิงหนานจ้าวอีกแล้วแต่เป็นกุ้ยเฟยของแคว้นเหลียง”

“โหรวเฟยจะทำเรื่องที่จะต้องข่มขู่ฝ่าบาททำไมกันเซียวโหยวคงได้ยินมาอย่างผิดๆ”

“ใช่ว่าจะฟังมาแบบผิดๆหรือไม่ทุกคนรู้ดีอยู่แก่ใจภายในใจของข้าไม่ว่าฝ่าบาทจะแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮ่องเฮาหรือไม่นางก็เป็นฮองเฮาที่เก่งที่สุดมีแค่นางที่เหมาะจะเป็นฮองเฮาของแคว้นเหลียง”

เซียวโหยวพูดจบก็คุกเข่าลงที่หน้าตำหนักขอพระองค์ทรงแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮา

จางซือคงก็เดินออกมาคุกเข่าลงต่อหน้าหลี่เฉินเย่นก็ตะโกนไปว่า:“ฮองเฮาของแคว้นเหลียงชูเซี่ยสมควรจะได้รับตำแหน่งนี้ไปมากที่สุดกระหม่อมและทุกคนจะไปร่วมพิธีแต่งตั้งฮองเฮา”

“ฝ่าบาทอย่าเชียวนะพ่ะย่ะค่ะถ้าท่านแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮาจะให้เอาหน้าของฮ่องเต้องค์ก่อนไว้ไหน?ท่านแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮาจะปิดปากประชาชนทั่วหล้าได้อย่างไรฝ่าบาทท่านอย่าทำเช่นนี้เลย”ขุนนางที่ผมขาวทั้งหัวแล้วออกมาพูดและร้องไห้ไปด้วย

หลี่เฉินเย่นได้ยินก็หันไปมองขุนนางคนนั้นที่กำลังมองดูตัวเองอยู่

หลี่เฉินเย่นจำได้ว่านั้นเป็นขุนนางที่จงรักภัคดีต่อเสด็จพ่อหลายปีมานี้ตัวเองไม่ได้สนใจเขาเลย……

หลี่เฉินเย่นก็ยิ้มออกมาเขาไม่คิดว่าภายในที่ประชุมคนที่มาโต้แย้งด้วยกลับกลายเป็นขุนนางทีเสด็จพ่อทรงไว้ใจมากที่สุด

เขาไม่เหมือนกับคนอื่นๆพวกเขาทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองและขุนนางพวกนี้ก็ทำเพื่อไว้หน้าฮ่องเต้องค์ก่อน

แต่ว่าขุนนางคนนี้คงจะไม่รู้ว่าฮ่องเต้องค์ก่อนที่เขาจงรักภัคดีตอนนี้ไม่มีหน้าแล้วเสด็จพ่อที่จะแย่งสะใภ้……

แต่ว่าหลี่เฉินเย่นก็รู้ดีว่าแม้เสด็จพ่อจะอยู่ก็ไม่มีทางหุดเขาแต่งตั้งฮองเฮาได้

“ถ้าข้าจะแต่งตั้งล่ะท่านเฉิ่นจะทำการอันใด?”หลี่เฉินเย่นยิ้มออกมากะทันหันยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

“กระหม่อมแค่อยากจะช่วยเตือนฝ่าบาทอย่าทำผิด”ขุนนางคนนั้นมองออกมาว่าหลี่เฉินเย่นกำลังโมโหอยู่แต่ก็ไม่สนใจและพูดออกไป