สรุปเนื้อหา ตอนที่574สิ่งที่นางควรได้ – ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บท ตอนที่574สิ่งที่นางควรได้ ของ ชายาเกิดใหม่ของข้า ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่574สิ่งที่นางควรได้
หลี่เฉินเย่นพึ่งเข้าไปถึงตำหนักไฉ่เว่ยจูฟางหยวนก็มาถึง
“ชูเซี่ยบอกข้าว่าหลายปีนี้รบกวนเจ้าเยอะแล้วนางหวังว่าอยากให้เจ้าได้ออกไปเที่ยวบ้าง”หลี่เฉินเย่นพูดเสียงเบานี้เป็นความหวังของชูเซี่ยเขาจะพยายามทำให้นางได้สมหวังไปทีละอย่าง
“ถึงเวลาที่ต้องไปข้าจะไปเองแต่สิ่งที่นางสั่งข้าไว้ข้ายังทำไม่สำเร็จเลย”
“ถ้าเจ้าไปอยากทำข้าไปทำก็ได้”หลี่เฉินเย่นอยากไปเที่ยวมาตลอดได้ยินว่าชูเซี่ยสั่งเขาเอาไว้เขาก็อยากจะรับมาทำต่อ
ตอนนี้เขาอยากย้อนเวลากลับไปเพื่อห้ามชูเซี่ยมากเขาเสียดายเวลาที่ไมได้ตอบโต้พวกขุนนางนั้นตอนนี้เขาอยากจะทำสิ่งที่ชูเซี่ยหวังไว้แม้จะสายไปแล้วแต่นอกจากเรื่องนี้เขาก็ไม่รู้แล้วว่าตัวเองทำอะไรได้บ้าง
“เจ้าทำไม่ได้หรอก”จูฟางหยวนพูดเสียงเบา
หลี่เฉินเย่นอึ้งแต่ก็ยิ้มออกมาเรื่องที่เกี่ยวกับชูเซี่ยมีหลายเรื่องที่เขาทำไม่ได้เหมมือนกัน
“นางเป็นเช่นนี้แล้วเจ้าอย่าทำร้ายนางอีกเลยนี้เป็นเส้นขีดสุดที่จริงข้าก็รู้ว่านี้ก็เป็นเส้นขีดสุดของเจ้า”หลี่เฉินเย่นพูดจบก็ยิ้ม
“ข้ารู้แต่ว่าถ้าเจ้าได้ยินข่าวลืออะไรอย่าไปสนใจปล่อยให้มันกระจายไป”มองดูสีหน้าของหลี่เฉินเย่นจูฟางหยวนก็นับถือชูเซี่ยมากขนาดเขาคิดอะไรนางก็ยังเดาได้พวกเขาคงจะรักกันมากจริงๆ
“ได้ขอแค่สิ่งที่ชูเซี่ยต้องการข้าจะทำตาม”หลี่เฉินเย่นไม่สนใจคำนินทาขอแค่นี้เป็นสิ่งที่ชูเซี่ยต้องการขอแค่สิ่วที่จูฟางหยวนกำลังทำเขาก็วางใจ
“เจ้ามาก็เพื่อพูดพวกนี้กับข้างั้นเหรอ?”หลี่เฉินเย่นถามไปอย่างสงสัยทั้งๆที่เรื่องนี้ส่งคนมาบอกก็ได้ขอแค่บอว่าเป็นเรื่องที่ชูเซี่ยบอกไว้เขาก็จะยอมรับ
“เพื่อได้เห็นนางอีกครั้ง”จูฟางหยวนพูดและมองดูชูเซี่ยหน้าตาที่อ่อนโยนของนาง
“ครั้งหน้าอาจจะมีโอกาสก็ได้เดี๋ยวนางก็คงจะตื่นแล้ว”หลี่เฉินเย่นพูดไปแม้จะไม่รู้ว่าชูเซี่ยจะตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่แต่ตั้งแต่รู้ว่าชูเซี่ยยังไม่ตายเขาก็เหมือนจะรู้ว่าชูเซี่ยต้องตื่นขึ้นมาสักวัน
จูฟางหยวนไม่พูดอะไรแต่แค่มองดูชูเซี่ยอย่างนั้นและพูดว่า:“ที่จริงนางเป็นเช่นนี้ก็ดีนางจะได้ไม่เจ็บปวดอีก”
จูฟางหยวนพูดไปแต่กลับทำเอาหลี่เฉินเย่นเกือบน้ำตาไหล
เหมือนตั้งแต่ที่ชูเซี่ยรู้จักเขานางก็มีงานทำมากขึ้นต้องไปรักษาคนต้องถอนยาพิษต้องมีเรื่องกับฮ่องเต้องค์ก่อนต้องมาช่วยเขาจัดการเรื่องบ้านเมือง……
ก็มีแต่เวลานี้ที่นางจะได้พักผ่อนเต็มที่ไม่ต้องกังวลเรื่องอะไรขอแค่ได้นอนอย่างสงบเช่นนี้
“ข้าไปก่อนล่ะ”จูฟางหยวนอยากจะเจอชูเซี่ยมากแต่เห็นหลี่เฉินเย่นนั่งเฝ้าชูเซี่ยเงียบๆเขาก็ไม่อยากรบกวนเวลาที่ทั้งสองคนได้อยู่ด้วยกันเพราะยังไงทั้งสองคนอยู่ด้วยกันก็เป็นสิ่งที่ชูเซี่ยต้องการมาโดยตลอดและตอนนี้ก็อาจจะอยู่ได้ไม่นานแล้ว
ไม่รอหลี่เฉินเย่นพูดจูฟางหยวนก็รีบเดินออกมาทันทีพอออกมาเขาก็สั่งให้คนกระจายข่าวออกไป
อานเหยียนไม่พูดอีกแต่แค่เฝ้าชูเซี่ยอย่างเงียบๆหลายวันมานี้เขามีเวลาก็มาดูแลชูเซี่ยเหมือนมาเฝ้าอาจารย์แล้วจะทำให้ใจเขาสงบลงได้บ้าง
หลี่อวิ่นกังนั่งที่เตียงแค่สักพักเท่านั้นหลี่เฉินเย่นก็มามองเห็นพี่ชายเขาก็พูดว่า:“หลายวันมานี้เสด็จพี่คงจะเหนื่อยมาก”
หลี่อวิ่นกังเห็นหลี่เฉินเย่นยกมือขึ้นมาก็กอดเขาเอาไว้ทันที
หลี่อวิ่นกังอยากจะพูดขอโทษหลี่เฉินเย่นแต่พอเขาจะพูดก็รู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาจนพูดไม่ออกทันที
ข้าเสียใจเสียใจที่ทำให้ชูเซี่ยรู้ว่าที่ประชุมเกิดเรื่องอะไรขึ้นให้ชูเซี่ยเป็นผู้นำพรรคมังกรเหินเพื่อปกป้องหลี่เฉินเย่นถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขาคิดเพื่อตัวเองชูเซี่ยก็อาจจะอยู่ภายในการดูแลของหลี่เฉินเย่นอาจจะไม่เหมือนกับตอนนี้……
สองพี่น้องเงียบนานมากพวกเขารู้ว่าต่างฝ่ายนั้นคิดอะไรอยู่
“เสด็จพี่ข้าจะแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮาเรื่องนี้ขอท่านได้โปรดร่วมมือช่วยขาด้วย”หลี่เฉินเย่นพูด
แม้รู้ว่าความรู้สึกของเขากับชูเซี่ยดีต่อกันแค่ไหนแต่เสด็จพี่ก็ไม่เคยยอมให้เขาแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮาเลยแม้หลี่อวิ่นกังจะไม่พูดอะไรแต่ท่าทางที่เขาแสดงออกมาก็รู้ได้เลย
หลายวันมานี้หลี่เฉินเย่นก้รอหลี่อวิ่นกังกลับมาตลอดครั้งนี้เขาเอาทหารมาต่อกรกับหนานจ้าวที่เข้ามารบอยู่ภายในที่ประชุมก็จะช่วยเขาได้ถ้าได้การสนับสนุนจากเขาก็อาจจะสำเร็จก็ได้
“นี้เป็นสิ่งที่นางสมควรได้รับเจ้าอยากทำอะไรข้าจะสนับสนุนเจ้าไปทำเถอะ”หลี่อวิ่นกังตอบตกลงคำขอของหลี่เฉินเย่นเขารู้ว่าถ้าเขาช่วยครัง้นี้ก็จำทำลายศัตรูไปในตัวด้วยแต่ก็อาจจะเป็นศัตรูกับฮ่องเต้องค์ก่อนแต่ชูเซี่ยทำเพื่อหลี่เฉินเย่นเยอะมากตอนนี้ก็ควรจะให้ตำแหน่งอะไรแก่นางบ้างแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...