ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 575

ตอนที่575รักที่รับไว้ไม่ไหว

หลี่เฉินเย่นกับหลี่อวิ่นกังยังไม่ได้ลงมือจัดการฉ่ายเวินและเฉินอวี่โหรวที่อยากได้ตราประทับมาครอบครองก็ไปหาหลี่เฉินเย่นทันที

ฉ่ายเวินที่เคยโดนด่าว่าตอนอยู่ตำหนักไฉ่เว่ยคราวนี้นางก็เริ่มดีมากขึ้นนางแค่บอกว่ามีเรื่องจะพูดกับหลี่เฉินเย่นแม้ทหารเวรยามด้านหน้าจะไม่ค่อยชอบฉ่ายเวินนักแต่ก็ต้องไปบอกกับหลี่เฉินเย่น

หลี่เฉินเย่นลังเลซักพักก็ออกมาจากตำหนักไฉ่เว่ยฉ่ายเวินเห็นว่าหลี่เฉินเย่นผอมลงไปมากในใจก็รู้สึกสงสารจับใจนางเรียกเขาอย่างอ่อนโยนว่า:“ศิษย์พี่”

“มีอะไรก็ว่ามา”หลี่เฉินเย่นพูดอย่างไม่สบอารมณ์ถ้าไม่ใช่เพราะนางยังมีตำแหน่งองค์หญิงหนานจ้าวเขาก็ไม่ออกมาเจอหรอก

“ศิษย์พี่ท่านต้องดูแลตัวเองดีๆนะเจ้าคะร่างกายสำคัญมากที่สุดถ้าท่านเป็นอะไรขึ้นมาข้า……”ฉ่ายเวินไม่สนว่าหลี่เฉินเย่นจะเย็นชากับตัวเองมากแค่ไหน

แต่คำพูดที่อ่อนโยนของนางทำเอาหลี่เฉินเย่นรังเกียจมากทั้งๆที่เป็นหญิงที่เลือดเย็นร้ายกาจแต่มาทำท่าทางเป็นคนดีทำเอาคนที่เห็น……

“มีอะไรก็พูดมาถ้าเจ้าไม่มีอะไรจะพูดงั้นข้าจะเข้าไปแล้ว”หลี่เฉินเย่นพูดจบก็กำลังจะหันกลับไปฉ่ายเวินรีบเข้าไปจับแขนเสื้อเอาไว้หลี่เฉินเย่นหันกลับไปดูและสะบัดออกอย่างแรง

“ศิษย์พี่ข้าอค่เป็นห่วงท่านดูท่านสิตอนนี้ผอมแห้งลงถึงเพียงนี้ข้าเห็นแล้วก็รู้สึกเสียใจมากก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งไม่มีนางก็ยังมีคนอื่นศิษย์พี่ข้า……”ฉ่ายเวินกำลังจะพูดต่อไปแต่หลี่เฉินเย่นแสดงออกทางสีหนเาว่าไม่อยากฟังนางพูดต่อไปแล้ว

“ศิษย์พี่ข้ามาหาท่านมีเรื่องที่จะพูดจริงๆท่านจะไม่เชิญข้าเข้าไปนั่งหน่อยเหรอพวกเราจะได้คุยกันดีๆ?”ฉ่ายเวินเห็นหลี่เฉินเย่นเดินออกไปไกลจึ้นเรื่อยๆก็เริ่มลนลานใจขึ้นมา

“นี้เป็นที่ๆชูเซี่ยอยู่เจ้าไม่มีสิทธิ์เข้ามา”หลี่เฉินเย่นพูดอย่างเย็นชา

ฉ่ายเวินได้ยินคำพูดนั้นก็เจ็บปวดใจมากแต่สักพักนางก็รู้สึกดีใจขึ้นมาขอแค่ตัวเองได้ควบคุมตราประทับตำหนักไฉ่เวินนี้นางอยากเข้ามาเมื่อไหร่ก็มาได้ไม่มีคนที่มีสิทธิ์เข้ามามากกว่านางแล้วคิดดูแล้วฉ่ายเวินก็ยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์แต่นางมีผ้าปิดปากที่ปิดการแสดงออกทางสีหน้าได้เป็นอย่างดีสิ่งที่คนอื่นเห็นก็มีแต่ตาของนางเท่านั้น

“ศิษย์พี่ท่านเคยพูดในที่ประชุมว่าใครที่มีคุณงามความดีและทำดีต่อราษฎร์ก็มีสิทธิ์ได้ควบคุมตราประทับเรื่องนี้จริงไหมเจ้าคะ”

หลี่เฉินเย่นได้ยินก็รีบหันมาตามเสียงทันทีเขามองดูฉ่ายเวินด้วยสายตาที่สงสัยนางกับหลี่อวิ๋นลี่คงจะกลับมาร่วมมือกันอีกครั้งหลี่อวิ๋นลี่คงอยากจะทำลายต้าเหลี่ยงให้สิ้นซากฉ่ายเวินทำไมถึงเข้าไปร่วมด้วย

“จริงเหรอ”หลี่เฉินเย่นพูดจบก็เดินเข้าไปในตำหนักอีกครั้งฉ่ายเวินมองดูแผ่นหลังของเขาที่เดินจากไปพร้อมตะโกนออกไปว่า:“ศิษย์พี่ข้าทำสิ่งที่เป็นคุณประโยชน์ความดีข้าช่วยท่านจัดการหลี่อวิ๋นลี่ออกไปได้”

ฉ่ายเวินพูดเสียงดังหลี่เฉินเย่นได้ยินก็หันกลับไปมองอย่างตกใจ

ฉ่ายเวินเห็นหลี่เฉินเย่นหันมามองตัวเองนางมองดูเขาด้วยสายตาอ่อนโยนนางรู้ว่าพอศิษย์พี่ได้รับรู้ถึงการกระทำของตัวเองเช่นนี้ต้องรู้ว่านางพยายามมากแค่ไหนเขาจะต้องสงสารเอ็นดูจะต้องรู้ว่านางจริงใจแค่ไหน

“ศิษย์พี่ข้าพูดความจริงนะเจ้าค่ะตอนนี้หลี่อวิ๋นลี่เปลี่ยนไปเหมือนผู้หญิงมากชอบแต่งหน้าชอบเสื้อผ้าชุดกระโปรงสวยๆพอผ่านไปสักพักเขาจะเริ่มชอบผู้ชายศิษย์พี่ข้าพูดความจริงนะเจ้าคะ”ฉ่ายเวินรีบพูดอย่างรีบร้อน

หลี่เฉินเย่นมองดูฉ่ายเวินนานมากก็พูดคำว่า:“ฮ่วนหยิ่ง”

ฉ่ายเวินอึ้งเขาไม่คิดว่าศิษย์พี่จะรู้จักฮ่วนหยิ่งนางคิดว่านี้เป็นวิชาที่ท่านพ่อเก็บเอาไว้เป็นความลับ

หลี่เฉินเย่นรู้ว่านั้นเป็นสิ่งที่อาจารย์ใช้เวลาทั้งชีวิตในการค้นหาวิชาที่ทำให้คนลืมไปช้าๆว่าตัวเองเป็นเพศอะไรยังทำให้ผู้ชายคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงทำให้ผู้หญิงคิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายได้อีกด้วย

หลี่เฉินเย่นรู้สึกอะนาดใจเขายังจำคำของอาจารย์ได้ดีว่าสิ่งนี้จะทำให้คนเสียหายได้แต่เพราะนี้เป็นสิ่งที่ค้นหามาทั้งชีวิตดังนั้นไม่อยากจะใช้มันก็เลยเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ