ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 578

ตอนที่578จิงโม่ปลอม

แม้นายพลเซอยากจะช่วยเฉินอวี่โหรวมากแค่ไหนแต่ก็รู้ว่าขนาดเจ้านายของตัวเองยังไม่กล้าตอบโต้ฝ่าบาทเลย

เขาทำได้แค่ส่งสัญญาณให้ทหารมาปกป้องโหรวเฟย

เพราะเขารู้ว่าโหรวเฟยกับองค์หญิงไม่ถูกกันโดยเฉพาะช่วงก่อนทรมาณองค์หญิง

ลู่กงกงใช่เวลาไม่นานก็กลับมาลู่กงกงอุ้มจิงโม่เอาไว้เดินมาตรงหน้าหลี่เฉินเย่นช้าๆ

“เสด็จพ่อท่านมาได้อย่างไรเจ้าคะท่าน……”จิงโม่เงยหน้าขึ้นดูหลี่เฉินเย่นจากนั้นก็ก้มหน้าลงไปอีกครั้ง

“จิงโม่เจ้า……”หลี่เฉินเย่นมองดูจิงโม่อย่างเอ็นดูจิงโม่กลับก้มหน้าลงอย่างนั้นไม่มีปฏิกิริยาอะไร

“เสด็จพ่อข้าไม่เป็นไรสองวันมานี้ข้ากำลังเขียนบทสวดมนต์ให้ท่านแม่โหรวเฟยก็ยอมแล้ว”จิงโม่พูดถึงโหรวเฟยยังไปมองนาง

โหรวเฟยรีบหลบตาในใจก็เริ่มเกลียดเด็กโง่ตรงหน้านี้มีหน้าที่คล้ายกับจิงโม่แล้วไงไม่พูดหวานกับคนอื่นเลยพอพูดแล้วก็มีพิรุธ

หลี่เฉินเย่นเริ่มสงสัยขึ้นมาถ้าเด็กตรงหน้านี้ไม่มีหน้าที่เหมือนกับจิงฌม่เขาก็ยังสงสัยเลยว่าเด็กตรงหน้าไม่ใช่จิงโม่ของเขา

“เจ้าคงจะทรมาณมาก”หลี่เฉินเย่นอุ้มจิงโม่ขึ้นมาจากนั้นก็ถามว่า:“ทำไมนึกขึ้นได้ว่าจะเขียนบทสวดมนต์ล่ะ?”

จิงโม่ปลอมก็คิดว่านี้เป็นความเป็นห่วงของจิงโม่แต่ไม่รู้ว่าหลี่เฉินเย่นกำลังหลอกถามอยู่นางก็บอกกับหลี่เฉินเย่นว่า:“ท่านแม่บอกว่าขอแค่ใจเที่ยงตรงทำความดีก็จะมีเทวดาคุ้มครองรักษาข้าจะอวยพรให้ท่านแม่ดังนั้นเทวดาต้องทำให้ท่านแม่ดีขึ้นแน่นอนเจ้าค่ะ”

หลี่เฉินเย่นหันไปมองลู่กงกงและพูดว่า:“ครั้งก่อนเจ้าบอกว่าองค์หญิงได้รับบาดเจ็บช่วยนางตรวจดูสิ”

ลู่กงกงไมเข้าใจแต่ก็รีบเข้าไปตรวจดูเท้าของจิงโม่มองดูรอยช้ำที่หัวเข่าหายไปแล้วลู่กงกงก็ถอนหายใจ

“เด็กน้อยได้พักฟื้นอาการก็จะดีขึ้น”ลู่กงกงก็โล่งอกแต่สีหน้าของหลี่เฉินเย่นกลับเปลี่ยนไป

เขาปล่อยจิงโม่ลุกขึ้นมามองไปทางโหรวเฟยและถามว่า:“จิงโม่อยู่แห่งใด?”

“ฝ่าบาทพูดอะไรกันจิงโม่ก็อยู่ตรงหน้าท่านไงเล่าจะให้ข้าเสกจิงโม่ออกมาอีกก็คงไม่ได้?”โหรวเฟยพูดอย่างน้อยใจ

“จิงโม่งั้นเหรอ?วันก่อนพ่อทำปลานึ่งให้กินทำไมถึงไม่ให้น้องชายกินเสียหน่อย?”หลี่เฉินเย่นมองดูจิงโม่และถาม

“ฝ่าบาทข้าชอบกินปลานึ่งมากที่สุดข้า……”โหรวเฟยจะโกหกต่อแต่จิงโม่ปลอมเหมือนจะตกใจมากนางไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรนางไม่รู้เลยว่าที่หลี่เฉินเย่นพูดเป็นจริงหรือปลอมนางรู้แค่ว่าตัวเองตายแน่

จิงโม่ปลอมพูดจบก็หันไปขอร้องโหรวเฟยโหรวเฟยกลับไปมองนางด้วยซ้ำตอนนี้สิ่งที่นางคิดคือจะทำอย่างไรดี……

“จิงโม่ความจำเจ้าดีเสียจริงที่จริงปลานิ่งให้น้อยชายกินแท้ๆเจ้ากินเสี่ยวหลงซาตลอดสุดหท้ายพวกเจ้าถึงจะแบ่งกัน”หลี่เฉินเย่นพูดสายตากัลบเริ่มเย็นชาขึ้นมา

“เอาโหรวเฟยและจิงโม่ปลอมส่งไปที่เซิ่นสิงซือถามเรื่องของจิงโม่มาให้ได้ถ้าหาไม่ได้พวกเขาก็ไม่ต้องออกมาแล้ว”คำพูดของหลี่เฉินเย่นมีน้ำเสียงปนความโกรธอยู่มาก

คำพูดดุร้ายของหลี่เฉินเย่นทำเอาจิงโม่ตัวปลอมตัวสั่นแต่โหรวเฟยไม่กล้าเชื่อหูตัวเองเลยนางมองไปทางหลี่อวี่เชรียนและพูดว่า:“ฝ่าบาทเพื่อเด็กคนนั้นถึงกับจะเอาชีวิตข้าเลยงั้นเหรอ?”

โหรวเฟยรู้ว่าฝ่าบาทระแวงเฉินหยวนชิงดังนั้นนางถึงกล้าทำอะไรตามใจตัวเองในวังนี้แต่ตอนนี้เขากลับไม่เกรงกลัวพี่ชายเลยงั้นเหรอ?พูดออกมาว่าจะฆ่านางให้ได้น้ำเสียงของเขาไม่เหมือนกับหลอกเลย

“โหรวเฟยฝ่าบาทให้หน้าท่านก็เลยได้เป็นโหรวเฟยฝ่าบาทไม่อยากให้หน้าท่านแล้วก็เป็นได้แค่ขยะเท่านั้นอย่าว่าแต่เทียบกับองค์หญิงน้อยเลยเพราะท่านไม่มีอะไรเทียบกับนางได้เลย”

รู้ว่าจิงโม่กำลังตกอยู่ในอันตรายลู่กงกงก็ลนลานมากกว่าหลี่เฉินเย่นเสียอีกตั้งแต่เห็นจิงโม่กับฉองเหลาแล้วเด็กสองคนนี้ก็เป็นคนที่เขารักมากก่อนหน้านี้ที่จิงโม่บาดเจ็บเขาก็เจ็บปวดใจมากตอนนี้เขาอยากจะฆ่าโหรวเฟยตรงหน้านี้ให้ตายไปซะ

“หลี่เฉินเย่นเจ้าก็จะปล่อยให้ข้ารับใช้มาต่อว่าข้างั้นเหรอ?เจ้ารู้ไหมตอนนี้พี่ข้ากำลังรบกับแคว้นจื่อสวี้เจ้าทำเช่นนี้กับข้าเจ้าจะต้องรู้สึกผิด”คำพูดของลู่กงกงทำเอาโหรวเฟยหน้าแดง

ดังนั้นตอนนี้นางจะสนกับท่าทางที่หลี่เฉินเย่นทำกับนางไม่ได้แล้วตอนนี้มีแค่เฉินหยวนชิงที่ปกป้องชีวิตนางได้

นางจำคำพูดสุดท้ายที่เฉินหยวนชิงพูดว่า:“ขอแค่ตัวเองไปนอกอาณาเขตและไปสู้รบแม้นางจะทำความผิดใหญ่หลวงแค่ไหนก็ไม่มีใครทำอะไรนางได้”

โหรวเฟยพูดจบสีหน้าของหลี่เฉินเย่นก็เปลี่ยนไปทันที

เขารู้สึกผิดที่เขาตามใจเฉินหยวนชิงมาโดยตลอดถ้าไม่ใช่เพราะเขาตามใจเฉินอวี่โหรวคงไม่กล้าทำเรื่องพวกนี้จิงโม่ของเขาก็ไม่ต้องไปเจอเรื่องอันตรายเช่นนี้