ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 577
สรุปบท ตอนที่577ไปหาจิงโม่: ชายาเกิดใหม่ของข้า
อ่านสรุป ตอนที่577ไปหาจิงโม่ จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บทที่ ตอนที่577ไปหาจิงโม่ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่577ไปหาจิงโม่
“เสี่ยวลู่จือเจ้ารีบไปตำหนักโหรนอี้ไปรับองค์หญิงจิงโม่มา”พอนึกถึงเฉินอวี่โหรวหลี่เฉินเย่นก็นึกถึงสิ่งที่ชูเซี่ยต้องกังวลทันที
พอนึกถึงตรงนี้หลี่อี่เชียนก็รู้สึกโกรธมากเรื่องของชูเซี่ยทำให้ตัวเองรีบร้อนขนาดเรื่องของจิงโม่เขายังลืมไปได้
ตอนนี้พอคิดดูแล้วอาจจะสายไปแล้ว
“ฝ่าบาทองค์หญิงน้อย……อาจจะไม่ยอมกลับมาก็ได้”พอนึกถึงสิ่งที่จิงโม่ขอลู่กงกงก็พูดอย่างลำบากใจ
ในใจเขาก็หวังว่าองค์หญิงจะกลับมาอยู่ข้างฝ่าบาทแต่องค์หญิงน้อยต้องมาเจอกับเรื่องราวมากมายถ้าตอนนี้พานางกลับมาก็อาจจะทำให้แผนทุกอย่างพังไป?
“ยังไงชูเซี่ยก็เป็นมารดาของนางตอนนี้ชูเซี่ยกำลังป่วยเป็นลูกสาวนางจะต้องมาแน่นอน”หลี่เฉินเย่นพูดความสงสัยในใจก็หนักขึ้นเรื่อยๆ
หลี่เฉินเย่นเงยหน้าขึ้นมามองลู่กงกงและถามเสียงเบาว่า:“พูดมาเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”
ลู่กงกงคุกเข่าลงไปอย่างแรงและส่ายหน้าไม่หยุดบอกว่าไม่มีอะไรปิดบังแต่อาการและสีหน้าของเขาแสดงออกได้ว่าลนลานใจหลี่เฉินเย่นจะดูไม่ออกได่อย่างไร
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”มองดูลู่กงกงที่ส่ายหน้าไม่หยุดหลี่เฉินเย่นก็กังวลใจขึ้นมาโดยเฉพาะวันนั้นตอนที่ส่งจิงโม่กลับไปสายตาที่ระแวงของนางนั้น……
“ฝ่าบาทองค์หญิงอยู่ที่ตำหนักโหรนอี้ไม่ได้ดีขนาดนั้นองค์หญิงต้องโดนลงโทษไม่น้อย”ลู่กงกงพูดและร้องไห้ไม่หยุดหลายวันมานี้เขาส่งคนไปสืบว่าองค์หญิงเป็นอย่างไรบ้างแต่ตำหนักโหรนอี้มีคนของเฉินหยวนชิงปกป้องอย่างกับไข่ในหินคนของเขาหาข้อมูลได้ไม่มากนัก
“ก่อนหน้านั้นกระหม่อมไปรับองค์หญิงไปกินข้าวองค์หญิงก็รู้สึกว่าโหรวเฟยแปลกๆเขาอยากช่วยท่านกับหัวหน้าดังนั้นข้อน้อยเลป้ดบัมาตลอดนางร้องไห้ได้น่าสงสารอย่างมากข้าน้อยก็เลยปฏิเสธไม่ได้ข้าน้อย……”ลู่กงกงก้มหน้าพูดไม่กล้าสบตากับหลี่เฉินเย่นที่ตอนนี้โกรธมาก
“เจ้าไปตำหนักโหรนอี้กับข้า”หลี่เฉินเย่นไม่อยากรอต่อไปชูเซี่ยต้องตายเพื่อประชาชนเขาจะต้องปกป้องลูกของเขาให้ได้
หลี่เฉินเย่นรีบพาลู่กงกงไปและไม่ได้สังเกตเลยว่ามือที่เขาจับทุกวันนั้นขยับเล็กน้อย
ชูเซี่ยรู้สึกว่านางสบายใจขึ้นมากนางยังอยากรอหลี่เฉินเย่นกลับมารอฟังข่าวดีว่าจิงโม่ยังปลอดภัยแต่สตินางเริ่มหายไปเรื่อยๆเหมือนนางจะหลับลงไปในไม่ช้า
เรื่องของจิงโม่เป็นสิ่งเดียวที่นางยังติดใจอยู่และเป็นความกังวลนี้ทำให้นางยังมีชีวิตอยู่รอและรอ……
แต่สติของนางเริ่มจางหายไปเรื่อยๆนางรู้สึกว่าร่างวิญญาณนางหายไปกับหมอกควันหาพระจันทร์ไม่เจอหาทางออกไปเจอนางก็เลยต้องหาทางไปอย่างมึนงงแต่ก็ไม่ได้ยินเสียงจากด้านนอกเลย
หลี่เฉินเย่นพุ่งเข้าไปในตำหนักโหรนอี้เพราะทหารพยายามจะห้ามเขาเอาไว้
เฉินอวี่โหรวไม่คิดว่าหลี่เฉินเย่นจะตามมาเร็วเช่นนี้นางพึ่งไปหาได้ไม่นานหลี่เฉินเย่นก็ตามนางมาทันที
มองดูวงเฉินเย่นที่เดินมาหาตัวเองขึ้นเรื่อยๆเฉินอวี่โหรวก็รู้สึกดีใจมากและถามเสียงเบาว่า:“ฝ่าบาทท่านมาได้อย่างไรท่าน……”
หลี่เฉินเย่นเห็นเฉินอวี่โหรวพยายามชะลอก็ส่งสายตาให้ลู่กงกงเขาก็เป็นห่วงจิงโม่มากเหมือนกันตอนนี้พอได้คำสั่งจากหลี่เฉินเย่นก็ไม่มองหน้าเฉิ่อวี่โหรนอีกเขาพาคนของพรรคมังกรเหินกลุ่มนึงพุ่งเข้าไปในตำหนักโหรนอี้ทหารในตำหนักเห็นทหารของพรรคมังกรเหินเข้ามาอย่างนี้ก็ต่างเข้าไปห้ามและพยายามปกป้องเฉินอวี่โหรว
“ฝ่าบาทไม่รู้ว่าโหรวเฟยทำอะไรผิดทำให้ท่านต้องโกรธถึงเพียงนี้ถึงกับส่งคนเข้ามาลื้อตำหนักเลย?ตอนนี้แม่ทัพเฉินก็อยู่ด้านนอกถ้ารู้ว่าท่านทำเช่นนี้ก็เกรงว่าจะเจ็บใจไม่น้อย”เฉินอวี่โหรวเห็นทหารที่เคยเป็นคนสนิทของเฉินหยวนชิงกำลังถามหลี่เฉินเย่นอยู่ท่าทางไม่ยำเกรงันใดเช่นนี้เหมือนกับเจ้านายมันไม่มีผิด
“ความหมายของเจ้าคือข้าก็จะปล่อยให้นางทำร้ายลูกสาวข้างั้นเหรอ?แม้ตระกูลเฉิ่นจะมีความดีมากแค่ไหนก็เป็นแค่ขุนนางและไม่มีสิทธ์มาทำร้ายลูกของราชาได้”หลี่เฉินเย่นได้ยินคำพูดของทหารนางนั้นก็ยิ้มแต่รอยยิ้มนั้นทำเอทหารนายนั้นกลัว
เขามองดูหลี่เฉินเย่นไม่รู้ว่าจะตอบโต้อย่างไรเขาก็ทำได้แค่มองดูทหารของพรรคมังกรเหินพุ่งเข้าไปในตำหนัก
ก่อนแม่ทัพเฉินจะไปบอกว่าให้ตัวเองปกป้องโหรวเฟยดีๆและบอกหลายครั้งว่าโหรวเฟยต้องทุกข์ใจมากแค่ไหนแต่พอต้องเผชิญกับฝ่าบาจะกำลังโกรธอยู่เขาทำได้แค่มองดู
“ฝ่าบาทโหรวเฟยอยู่ในวังนี้อย่างเงียบๆมาตลอดตอนนี้ท่านทำเช่นนี้จะทำให้นางน้อยใจได้พ่ะย่ะค่ะ”ทหารนายนั้นพูดขึ้นมาอีกแต่ครั้งนี้น้ำเสียงที่เขาพูดไม่เหมืนอครั้งก่อนที่แข็งกร่าว
“งั้นข้าถามเจ้าหน่อยว่าโหรวเฟยของเจ้าอยู่ดีๆไหม?แม่ทัพเฉินเรียกให้องค์หญิงน้อยมาอยู่กับนางแต่นางทำอะไรล่ะ?องค์หญิงของข้าไม่ใช่ข้ารับใช้ของพวกเจ้า”หลี่เฉินเย่นพูดเสร็จก็ลุกขึ้นและเดินเข้าไปภายในตำหนัก
เขาเป็นห่วงจิงโม่อย่างมาก……
“นายพลเซถ้าฝ่าบาทอยากจะลื้อก็ปล่อยไปเถอะ”เฉินอวี่โหรวเห็นทหารนายนั้นโกรธมากก็รีบเข้าไปพูดแต่น้ำเสียงนั้นเหมือนมีคำขอร้องอยู่เหมือนกับนางโดนใส่ร้ายก็ไม่ปาน
เฉินอวี่โหรวเป็นเช่นนี้ทำเอานายพลเซต้องรู้สึกผิดรู้สึกว่าตัวเองไม่มีประโยชน์อย่างมาก
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...