ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 589

ตอนที่589ขโมยป้ายเสืย

เฉินหยวนชิงคิดว่าพอได้กลับเมืองเขาจะขอตำแหน่งให้เด็กคนนี้ตำแหน่งเช่นนี้ลูกของเขายังไม่สนใจแต่กลับสามารถปกป้องเด็กชาวบ้านธรรมดาคนนี้ได้

สิ่งที่เฉินหยวนชิงยังไม่รู้คือเขาอยากปกป้องเด็กคนนี้ด้วยความจริงใจแต่ตอนนี้เด็กหญิงคนนี้กลับกำลังคิดถึงป้ายเสืยที่พอพูดถึงเสด็จพ่อยังต้องเกรงกลัวระวัง

แต่ครั้งนี้จิงโม่กลับแสดงออกมาได้ดีทำให้เฉินหยวนชิงวางใจขณะที่จิงโม่อยู่เขาก็ลุกขึ้นและเอาป้ายเสืยขึ้นมาป้ายเสืยนั้นเหมือรกับของที่ตัวเองวางไว้บนโต๊ะมากเขายังบอกกับจิงโม่ว่าป้ายเสืยของจริงกับของปลอมให้ดูที่หางป้ายเสืยของจริงหางของเสือจะตรงแต่ของปลอมจะงอนิดหน่อย

มองดูป้ายเสืยที่มีทั้งจริงทั้งปลอมหลังจิงโม่ก็เย็นขนลุกขึ้นมานางเดาได้เลยว่าถ้าตัวเองไม่รอบคอบไว้ก่อนเอาป้ายเสืยปลอมไปตัสเองโดนจับได้ไม่ว่าหลีฉางอันกับซูเหย่นก็อาจจะโดนเฉินหยวนชิงวางแผนทำร้าย

อันตรายเสียจริง

เฉินหยวนชิงพูดกับจิงโม่อีกมากมายเกี่ยวกับตอนที่ตัวเองออกรบเกี่ยวกับตอนที่ตัวเองเป็นแค่ทหารต๊อกต๋อยได้เลื่อนขั้นมาเป็นแม่ทัพอดีตของเฉินหยวนชิงทำเอาจิงโม่ที่ฟังอยู่ก็ต้องอึ้งนางมองดูเฉินหยวนชิงอย่างสงสัยทำไมเขาถึงเดินมาถึงตอนนี้ได้?

มีความสัมพันธ์ไม่ดีกับฝ่าบาทผิดกับลูกน้องทหารเป็นเช่นนี้แล้วเขายังไม่กังวลอีกอยู่ในความคิดเก่าๆไม่ยอมตื่นขึ้นมา

ถ้าไม่ใช่ตำแหน่งตัวเองจิงโม่ก็อยากเตือนเฉินหยวนชิงว่าอย่าทำเช่นนี้เลยเป็นเช่นนี้ต่อไปจะทำให้คนแตกแยกไม่สามัคคีกัน

จนกระทั่งเฉินหยวนชิงหลับไปแล้วจิงโม่ก็เริ่มแผนการนางรู้ว่าเฉินหยวนชิงเอาป้ายเสืยไว้ไหนไม่ว่าจะจริงหรือปลอมนางจะเอาไปจริงเหรอ?

เฉินหยวนชิงแม้ไม่ใช่ขุนนางที่ดีแม้ไม่ใช่แม่ทัพที่ดีแต่เขาดีกับจิงโม่เขาจริงใจและทำดีต่อจิงโม่มาก

จิงโม่รู้ว่าตัวเองไม่มีทางเลือกแล้วแม้จะสงสารเฉินหยวนชิงแต่นางก็ต้องขโมยป้ายเสืยไป

ถ้าไม่มีป้ายเสืยแม้จะมีราชองค์การของฝ่าบาทคำพูดเดียวของเฉินหยวนชิงก็สามารถทำให้ทหารสู้รบกับแคว้นจื่อสวี้ต่อได้

จิงโม่กำลังจะเริ่มแผนการในใจนางก็เริ่มลังเลขึ้นมาโดยเฉพาะตอนที่เฉินหยวนชิงกำลังหลับอยู่ในใจนางก็รู้สึกผิดเป็นอย่างมากแต่ก็ไม่มีทางแล้วไม่ใช่เหรอ?

จิงโม่เตือนตัวเองในใจครั้งแล้วครั้งเล่าถ้าเฉินหยวนชิงไม่เหลืออะไรแล้วนางจะดูแลเขาดีๆแม้เขาไม่ได้เป็นแม่ทัพนางก็จะไม่ให้ผู้ใดมาแกล้งทำร้ายเขาเขาจะได้เป็นแม่ทัพที่ทุกคนต่างเคารพนับถือ

จิงโม่คิดอีกว่ารอเรื่องทางแคว้นจื่อสวี้จบแล้วนางก็จะเอาป้ายเสืยมาคืนให้เฉินหยวนชิงนางรู้ว่าป้ายเสืยสำคัญกับเฉินหยวนชิงมากไม่เพียงแต่อำนาจแต่ยังเป็นเคนื่องบ่งชี้ว่าความพยายามของเขาที่สี้างมาตลอดทั้งชีวิต

จิงโม่เป็นเพียงเด็กใสซื่อคนหนึ่งนางแค่ไม่อยากทำร้ายคนที่ดีต่อนางนางไม่รู้ว่าการกระทำของนางจะมีผลเสียอะไรบ้างยิ่งไม่รู้ว่าความใจอ่อนของตัวเองจะมีผลร้ายแรงแค่ไหน

แต่นี้เป็นเพียงความคิด

หลีฉางอันก็มีแผนของตัวเองจิงโม่อยู่กับเฉินหยวนชิงทำไมถึงต้องปิดหน้าค่าตานางต้องไปทำเรื่องอะไรไม่ดีมาแน่ถึงเวลาทางเฉินหยวนชิงเขาก็อาจจะแก้ตัวไม่ได้ตอนนี้เขาก็หวังกับโจรพวกนั้นว่าจะส่งนางกลับไปอย่างปลอดภัยเขาคิดว่าแค่บอกพวกนั้นดีๆพวกเขาก็จะส่งนางกลับไปเมืองหลวงอย่างปลอดภัยแน่นอน

เห็นหลีฉางอันอนุญาติจิงโม่ก็ดีใจกระโดดโลดเต้นขึ้นมาอย่างดีใจเขากอดเอวหลีฉางอันไว้และพูดว่า:“ข้ารู้ว่าอาหลีดีกับข้าที่สุดอาหลีเป็นคนดีมากเลย”

“อย่าคิดว่าข้าไม่รู้คำพูดเช่นนี้เจ้าคงพูดกับเฉินหยวนชิงไม่น้อย”หลีฉางอันมองดูเด็กน้อยและถอนหายใจ

“ชิข้าพูดหลอกเขาต่างหากสำหรับท่านข้าพูดความจริงนะ”จิงโม่รีบอธิบาย

หลีฉางอันมองดูจิงโม่ในใจก็คิดได้ว่าจิงโม่พูดดีกับตัวเองเช่นนี้ต้องมีเรื่องร้ายอะไรแน่เลย

แต่คิดดูแล้วจิงโม่ก็ยังเป็นเด็กเรื่องที่นางทำได้ก็มีจำกัดสุดท้ายเขาก็ไม่คิดมากอะไรแต่ไม่นานหลีฉางอันก็เริ่มรู้สึกผิดที่ตัวเองไม่ได้คิดมากๆแต่ความคิดเช่นนี้ของเขาก็ทำให้จิงโม่ได้เป็นสุดยอดนักรบของต้าเหลี่ยง

แต่ว่านี้ก็เป็นคำพูดสุดท้าย

จิงโม่ดีใจมากที่หลีฉางอันยอมแพ้ดังนั้นนางก็เอาป้ายเสืยออกมาเป็นของขวัญมอบให้หลีฉางอันจากนั้นก็นอนลงบนเตียงในซุ้มช่วงนี้นางแกล้งทำเป็นเด็กดีนางก็เลยต้องแกล้งปูเตียงเองตอนนี้สายตาคนตรงหน้านางก็ปล่อยตัวเองไม่เสแสร้งแสดงอีกแล้ว

หลีฉางอันและซูเหย่นก็มองดูสิ่งของที่จิงโม่โยนมาให้ตัวเองมองดูอยู่นานมากใครจะไปรู้ส่าสิ่งที่ตัวเองอยากได้มานานแต่ตอนนี้กลับมาอยู่ตรงหน้านี้แล้ว