ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 612

ตอนที่612การเลือกขององค์หญิงเวินอัน

หลี่อวิ๋นลี่เดินไปอย่างได้ใจแม้ตอนนี้ทั้งแคว้นจะตามจับเขาอยู่เขาก็ยังเดิยออกจากบ้านแม่ทัพอย่างสะบายใจ

หลี่อวิ๋นลี่ไปได้ไม่นานองค์หญิงเวินอันก็ถูกส่งมาที่บ้านแม่ทัพ

ลู่กงกงนำมาส่งเองพอเห็นเฉินหยวนชิ่งเขาก็ถอนหายใจและพูดว่า:“ข้าน้อยเป็นผู้น้อยแต่บางคำพูดข้าน้อยก็อยากจะพูดกับท่านแม่ทัพข้าน้อยดูแลฝ่าบาทมานานตอนนั้นที่ฝ่าบาทแต่งงานกับน้องสาวท่านฝ่าบาทองค์ก่อนเป็นคนเลือกให้ตอนนั้นความสัมพันธ์ของฝ่าบาทและหัวหน้าชูเซี่ยก็ดีต่อกันแล้วแต่เป็นน้องสาวท่านต่างหากที่ทำให้พวกเขาแตกแยกตอนนั้นทั้งสองคนต้องทรมาณแค่ไหนไม่มีใครรู้ไปกว่าข้าน้อยแล้วต่อมาน้องสาวท่านป่วยหนักหัวหน้าชูเซี่ยเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิดชูเซี่ยไม่มีธุระกงการอะไรที่จะต้องไปดูแลน้องสาวท่านเพราะยังไงผลลัพธ์ที่ได้ก็เหมือนเดิมคือใจของฝ่าบาทอยู่ที่ชูเซี่ยตลอดหลายปีมานี้ท่านก็โทษแต่พวกเขาแต่พวกท่านไม่ไม่เคยคิดเลยเหรอเป็นเพราะพวกท่านที่ทำให้ความรักของพวกเขาลำบากมากขึ้นมาอีก”

ลู่กงกงพูดจบก็ถอนหายใจเขาเคยจินตนาการว่าถ้าไม่มีเฉินหยวนชิ่งและเฉิ่นอวี่จู๋สองพี่น้องฝ่าบาทกับหัวหน้าชูเซี่ยคงได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขแล้ว

“หัวหน้าชูเซี่ยเป็นอย่างไรข้าก็รู้จักนิสัยนางดีข้ารู้ว่าท่านน่าจะดูออกว่านางไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว”

“ที่หัวหน้าชูเซี่ยถอนพิษให้ไทเฮาได้เป็นเพราะยาที่หลี่อวิ๋นลี่ให้”

“ข้าก็สงสัยมากว่าทำไมท่านถึงได้ชังนางนักอย่าว่าหัวหน้าชูเซี่ยที่ไม่ได้ช่วยเหลือเต็มที่แม้จะเห็นคนตายแล้วไม่ช่วยท่านก็ไม่ควรจะทำเช่นนี้ทั้งๆที่คนที่ฆ่าน้องสาวท่านแท้ๆก็อยู่ในวังทำไมท่านถึงไม่ทำร้ายนางเล่า?นั้นเป็นคนร้ายที่แท้จริงต่างหาก”

ลู่กงกงพูดจบก็เดินออกไปทันทีเฉินหยวนชิ่งมองดูเบื้องหลังของเขาไม่ได้พูดอะไรแต่สายตากลับเย็นชาขึ้นมา

องค์หญิงเวินอันถูกทิ้งไว้ในห้องโถงที่ว่างเปล่ามองดูสีหน้าของเฉินหยวนชิ่งนางก็เนิ่มกลัวขึ้นมา

“เวินอันเจ้าคิดว่าฝ่าบาทเป็นอย่างไร?ชูเซี่ยล่ะเป็นอย้างไร?”เฉินหยวนชิ่งพูดและมองดูนางอย่างบีดคั้น

องค์หญิงเวินอันไม่คิดว่าเฉินหยวนชิ่งจะถามเช่นนี้แต่มองดูสายตาเฉินหยวนชิ่งที่เริ่มเย็นชาขึ้นมานางก็พูดเสียงสั่นว่า:“ฝ่าบาทกับชูเซี่ยเป็นคนที่เกิดมาคู่กันไม่มีอะไรพรากพวกเขาออกจากกันได้พวกเขาเป็นคนดีไม่เหมือนคนที่จะฆ่าน้องสาวท่านได้”

นี้เป็นสิ่งที่เวินอันรู้สึกอยู่ตรงหน้าเฉินหยวนชิ่งนางไม่กล้าโกหกเลย

เฉินหยวนชิ่งมองดูองค์หญิงเวินอันด้วยสีหน้าที่ประชดประชันคนดีงั้นเหรอ?ถ้าเป็นคนดีจริงน้องสาวของเขาจะตายได้อย่างไร?

แต่คนที่ดีถ้าไร้สายตาผู้คนมองอยู่พวกเขายังจะเป็นคนดีอยู่งั้นเหรอ

มีแต่เขาที่คิดว่าพวกเขาเป็นคนใจแคบมีแต่เขาที่คิดว่าพวกเขาเป็นฆาตกรงั้นเหรอ?

องค์หญิงเวินอันมองดูเฉินหยวนชิ่งด้วยห่างตานางรู้ว่าชีวิตตัวเองอยู่ในมือเขาดังนั้นนางก็พูดกับเขาว่า:“ถ้าท่านคิดว่าพวกเขาเป็นคนฆ่าน้องสาวท่านนั้นก็อาจเป็นไปได้เพราะยังไงชูเซี่ยกับน้องสาวท่านก็ชอบชายคนเดียวกัน……”

แต่คำพูดขององค์หญิงเวินอันมีน้ำเสียงสั่นๆปนอยู่

เฉินหยวนชิ่งแสยะยิ้มออกมาแต่สายตาที่เหมือนเหยี่ยวนั้นเหมือนจะมีพายุเข้ามาอย่างนั้น

“เจ้าอยากรู้เหรอข้าจะบอกเจ้าให้แต่เจ้าไส้ชีวิตข้าด้วยเถอะ?”องค์หญิงเวินอันถามอย่างกล้าๆกลัวๆ

นางไม่คิดว่าเฉินหยวนชิ่งจะไว้ชีวิตนางแต่ถ้ามีชีวิตอยู่ได้ใครจะยอมตายกันล่ะดังนั้นพยายามร้องขอแม้จะมีความหวังอันน้อยนิด