ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 611

ตอนที่611ความโกรธและความเกลียด

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาไม่คิดอะไรมากเกี่ยวกับการแก้แค้นให้น้องสาว

แต่ตอนนี้จิงโม่ก็เข้ามาแล้วเขาเริ่มไม่แน่ใจว่าตัวเองจะเดินต่อไปอย่างไร……

เฉินหยวนชิ่งเห็นองค์หญิงเวินอันหลังจากนั้นก็ไปหาหลี่เฉินเย่นครั้งนี้เขาทำตัวอย่างเกรงใจไม่เหมือนกับท่าทางของครั้งก่อนที่ไปคุมอาเขต

หลี่เฉินเย่นเห็นเขาที่ตำหนักไฉ่เว่ยทั้งสองคนไม่เจอกันแค่ไม่กี่เดือนแต่กลับแก่ตัวลงไปมาก

“กระหม่อมเฉินหยวนชิ่งขอเข้าเฝ้าฝ่าบาท”เฉินหยวนชิ่งกับหลี่เฉินเย่นสบตากันจากนั้นเขาก็คุกเข่าลงเป็นการกระทำที่เขาไม่เคยทำมาก่อน

“ลุกขึ้นมาเถอะ”หลี่เฉินเย่นพูดเสียงเบาและมองไปทางห้องนอนห้องนั้นมีหญิงสาวที่เขารักมากที่สุดแม้จะอยู่ต่อหน้าเฉินหยวนชิ่งเขาก็ไม่เก็บอาการเลยสักนิดแม้จะรู้ว่าการกระทำเช่นนี้ก็เขาจะทำให้เฉินหยวนชิ่งโกรธ

“ข้าจะพาองค์หญิงเวินอันไป”เฉินหยวนชิ่งพูดไม่ใช่อ้อนวอนเหมือนกำลังจะวางแผนอะไรสักอย่าง

หลี่เฉินเย่นหันกลับไปมองเฉินหยวนชิ่งนานมากและพูดว่า:เหตุผล?

“นางเหมือนอวี่จู๋มากข้าไม่อยากให้นางเอาหน้าที่คล้ายน้องสาวของข้าไปทำสิ่งชั่วร้าย”

เฉินหยวนชิ่งตอบกลับไปหลี่เฉินเย่นก็เข้าใจสิ่งที่เขาพูดทันทีสิ่งที่เป็นของอวี่จู๋ไม่เพียงแต่ความรักความปกป้องที่เฉินหยวนชิ่งมีต่ออวู่แต่ยังมีชื่อเสียงของโหรวเฟยและความรู้สึกผิดต่อตัวเองและชูเซี่ย……

“ข้าอยากแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮาสั่งคนของเจ้าอย่าได้ขัดขวางข้าจะส่งเวินอันเจ้า”หลี่เฉินเย่นไม่คิดว่าเฉินหยวนชิ่งจะขอตัวเองเช่นนี้ถ้ามีเวินอันอยู่ที่นี้พวกเขาก็มีข้อด้อยของแคว้นจื่อสวี้กำอยู่ในมือรอสงครามจบสิ้นพวกเขาก็จะเอาของมาได้เยอะหน่อยถ้าส่งให้เฉินหยวนชิ่งไปเขาก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนบ้าง

ตอนนี้สิ่งที่เขาคิดอยู่ก็คือเรื่องที่จะแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮาตอนนี้เขาขอแค่จะไม่มีคนมาขัดขวางการให้ตำแหน่งชูเซี่ย

หลี่เฉินเย่นไม่ใช่จะไม่รู้ว่าเฉินหยวนชิ่งเกลียดการที่ตัวเองพลอดรักกับชูเซี่ยต่อหน้าเขาแต่เขารอไม่ได้แล้ว

ทุกวันนี้เขาก็ได้แต่จับมือชูเซี่ยเขาก็กังวลว่ามือชูเซี่ยที่เย็นเฉียบนั้นจะกลับมาอบอุ่นได้เหมือนเดิมหรือไม่……

เขาจะเอาตำแหน่งนี้ให้ชูเซี่ยก่อนที่นางจะกลับมาแม้นางจะไม่ต้องการเขาก็จะให้นงอยู่ดี

เฉินหยวนชิ่งนิ่งเงียบเขาไม่คิดว่าหลี่เฉินเย่นจะยื่นขอเสนอเช่นนี้ให้เขาสิ่งขอที่เขาปกป้องเพื่อน้องสาวมาโดยตลอดเขากลับเอาขอเสนอเช่นนี้มาแลกเขาคงจะปกป้องน้องสาวไม่ได้แล้ว

การจะให้น้องสาวตายตาหลับคงต้องเสียสละผู้ชายคนนี้ไป

น้องสาวของเขาตายไปหลายปีแล้วหลี่เฉินเย่นก็มีผู้หญิงใหม่ได้แต่ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นชูเซี่ยไม่ได้เป็นอันขาด

นี้เป็นสิ่งที่เฉินหยวนชิ่งพยายามถ่วงเวลามาโดยตลอดเขาก็ไม่คิดว่าหลี่เฉินเย่นจะดูแลน้องสาวเขาได้

“ข้ามีข้อเสนอเดียงทำได้เจ้าก็พาคนไปทำไม่ได้ข้าเชื่อว่าแคว้นจื่อสวี้ก็อาจจะให้หน้าข้าและไม่มีทางจะทำข้าเสียหน้าแน่นอน”หลี่เฉินเย่นพูดขู่

เฉินหยวนชิงมองดูหลี่เฉินเย่นและสีหน้าก็เปลี่ยนไปสุดท้ายก็พูดกับหลี่เฉินเย่นว่า:“ฝันไปเถอะ”

เฉินหยวนชิ่งพูดจบก็รีบเดินออกไปทันทีเขาไม่กล้าอยู่ตรงนี้อีกต่อไปแล้วเพราะที่นี้เต็มไปด้วยลมหายใจของชูเซี่ยเขาอยู่ร่วมหายใจด้วยแล้วรู้สึกลำบาก

หลี่เฉินเย่นรู้ว่าเฉินหยวนชิ่งไม่ยอมง่ายๆเช่นนี้แน่นอนแม้จะเพราะเรื่องขององค์หญิงเวินอันเขาจะรู้สึกผิดมากเพียงใดก็เปลี่ยนใจเขาไม่ได้

เขาเชื่อว่าเขาทำให้เฉิ่นอวี่จู๋ต้องเสียใจและเชื่อว่าชูเซี่ยเป็นคนฆ่าเฉิ่นอวี่จู๋

ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็เปลี่ยนความคิดเขาออกไปไม่ได้