ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 614

ตอนที่614แผนการของพี่น้อง

ไม่เหมือนกับตำหนักไฉ่เว่ยที่เงียบสงบตอนนี้ภายในตำหนักหรูกุ้ยเฟยมีเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขไม่ขาดสาย

เหตุผลง่ายมากขุนนางขัดขวางการแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮาและตอนนี้จะว่าการศึกษาความเหมาะสมก็มีเพียงหรูกุ้ยกุ้ยเฟยเท่านั้นที่มีสิทธิ์ได้เป็นฮองเฮา

เป็นหญิงที่อยู่เคียงข้างฝ่าบาทได้เป็นความฝันของฉ่ายเวินมาโดยตลอดตอนนี้ความฝันก็ใกล้เข้ามาแล้วนางแค่คิดก็มีความสุขมากแล้ว

นางรู้จักศิษย์พี่มากกว่าใครเขาเก่งเขามีความสามารถรวมถึงนิสัยของเขาที่ดีมากมีขุนนางมากมายโต้แย้งเขาก็ยังคงอดทนรอให้ขุนนางยอมรับเขาเป็นราชาที่สนใจความคิดของทุกคนดังนั้นการแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮาก็ต้องล่าช้าไปก่อนและถ้ารอความคิดของเขาที่จะแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮาหายไปก็เป็นโอกาสที่นางจะได้เป็นฮองเฮา

ฉ่ายเวินหัวเราะและมองไปทางฉองเหลาที่กำลังเขียนหนังสือใบหน้าที่ยิ้มหัวเราะก็หนักขึ้นมาตำแหน่งฮองเฮานางเชื่อว่าจะได้ในไม่ช้าเพราะขนาดลูกของศิษย์พี่และชูเซี่ยก็ยังกลายมาเป็นลูกของตัวเองเลยตั้งแต่ที่ตัวเองได้เกิดใหม่ยังไม่เคยมีเรื่องที่มีความสุขเช่นนี้มาก่อนเลย……

“ฉองเหลารอเจ้าเขียนเสร็จเราไปดูแม่ของเจ้ากันได้ยินว่าพี่สาวเจ้ากลับมาแล้ว”เพราะมีความสุขมากดังนั้นฉ่ายเวินยอมเป็นแม่ที่ดีโดยเฉพาะตอนนี้ศิษย์พี่ยังไม่รู้ว่าตัวเองมีความดีนางอยากให้ศิษย์พี่รับรู้ว่านางเป็นคนดีนางไม่ใช่โหรวเฟยที่โง่เช่นนั้นนางจะดูแลลูกของชูเซี่ยอย่างดีเพราะเด็กคนนี้คล้ายศิษย์พี่ของนางมากตอนที่มองดูตัวเองก็ไม่มีสายตาที่หวาดระแวงเลยนางชอบเด็กคนนี้มาก

“เสด็จแม่ข้าเขียนเสร็จแล้วเรารีบไปกันเถอะ”ฉองเหลาวางพู่กันในมือลงและพูดกับฉ่ายเวิน

เพราะก่อนชูเซี่ยสลบไปเคยบอกไว้ว่าเพื่อทำเรื่องสุดท้ายสำเร็จช่วงนี้ฉองเหลาก็อยู่ข้างฉ่ายเวินอย่างเงียบๆไม่เคยถามเรื่องของชูเซี่ยเลยแม้แต่น้อยมีแต่ตอนที่ฉ่ายเวินหลับไปเขาถึงจะใช้พลังวิเศษไปที่ตำหนักไฉ่เว่ยและหลับข้างชูเซี่ย

ตอนกลางคืนเขาก็เคยไปหาจิงโม่แต่นางก็หลับเป็นตายเรียกยังไงก็ไม่ตื่นพอเรียกจนนางตื่นแล้วแต่นางก็ไม่เห็นตัวเองสุดท้ายก็ต้องจากไปดังนั้นครั้งนี้ได้ยินว่าจะไปหาจิงโม่เขาก็ดีใจมาก

“เด็กคนนี้นี่ก็รู้ว่าเจ้าอยากไปตำหนักไฉ่เว่ยต่อไปถ้าอยากไปก็บอกข้าเถอะเพราะยังไงชูเซี่ยก็เป็นอม่ของเจ้าจิงโม่ก็เป็นพี่สาวท้องเดียวกันของเจ้าอีกข้าขัดขวางเจ้าไม่ได้หรอกอีกอย่างเสด็จพ่อเจ้าก็อยู่ที่นั้นพวกเจ้าได้อยู่พร้อมหน้ากันก็ดี”ฉ่ายเวินพูดอย่างอ่อนโยนเหมือนกับแม่ที่ดีฉองเฆายิ้มและพยักหน้านี้ยังไม่ถึงไหนเลยก็ทำตัวเป็นฮองเฮาแล้วจริงๆเลย……

“หรูมู่เฟยพวกเรารีบไปกันเถอะข้าคิดถึงจิงโม่มาก”ฉองเหลายิ้มและอ้อนวอนฉ่ายเว่ยมองดูท่าทางของฉองเหลาคิดถึงท่าทางที่ศิษย์พี่ยังไม่เคยทำกับตัวเองเลยในใจนางก็ดีใจมาก

“ได้เดี๋ยวมู่เฟยแต่งตัวก่อนค่อยพาเจ้าไป”

“มู่เฟยสวยเช่นนี้ยังจะแต่งตัวอะไรกันอีกท่านยังสวยกว่าแม่ข้าเสียอีก”ฉองเหลาพูดเสียงเบาพอพูดจบฉ่ายเวินก็จับมือเขาและพาไปทันที

แต่ฉ่ายเวินยังไม่ทันดีใจนานเท่าไหร่ก็โดนขวางไว้ทางเข้าตำหนักไฉ่เว่ย

เพราะรู้ว่าฉ่ายเวินจะพาฉองเหลามาหลี่เฉินเย่นอนุญาติให้ฉองเหลาเข้ามาเพียงคนดียวศิษย์พี่ที่นางคิดถึงกลับไม่อยากเจอหน้านางเลยด้วยซ้ำ