ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 615

ตอนที่615ตีกันบนเตียง

หลี่เฉินเย่นเฝ้าชูเซี่ยตลอดมองดูเด็กสองคนที่ไม่เจอกันนานกระซิบพูดกันอยู่เหมือนกับความทรงจำเมื่อก่อนตอนที่ชูเซี่ยยังอยู่

แต่ความสุขเช่นนี้ก็ต้องมีอะไรสักอย่างที่ขาดหายไปทำเอาคนต้องผิดหวัง……

ถ้าเจ้าอยู่คงจะดีมาก……

แต่ดูเหมือนว่าสวรรค์จะกลั่นแกล้งพวกเขาระหว่างพวกเขานั้นเหมือนจะคล้ายกับที่หมอดูท่านนั้นว่าไว้ถ้าพวกเขาอยู่ด้วยกันชูเซี่ยก็จะต้องเผชิญกับเหตุการณ์ร้ายแรงมากมาย

เขากลัวแล้วกลัวการเห็นชูเซี่ยต้องเสี่ยงอันตรายต่อหน้าตัวเองนับครั้งไม่ถ้วนเขาไม่มีความกล้าที่จะเริ่มมันอีกครั้งแล้วจริงๆ

เขาแค่อยากอยู่กับความสุขเล็กๆน้อยๆตอนนี้แต่เขาก็รู้ว่ายากมากเพราะท้องของชูเซี่ยก็เริ่มใหญ่กว่าครั้งก่อนแล้ว

เด็กน้อยที่กำลังจะคลอดหลี่เฉินเย่นก็เริ่มกังวลเขาเคยเฝ้ารอเด็กคนนี้กับชูเซี่ยเขายังคิดว่าจะชดใช้ช่วงเวลาที่ไม่ได้อยู่กับเด็กๆแต่ตอนนี้ถ้าการมีเด็กคนนี้ชูเซี่ยอาจจะตายไปก็ได้

หรือว่าเขาจะเอาชีวิตชูเซี่ยไปจริงๆ

หลี่เฉินเย่นรู้ว่าตอนนี้ชูเซี่ยก็อดทนมีชีวิตต่อไปเหตุผลส่วนใหญ่เพราะมีเด็กในท้องดังนั้นเขาทั้งขอบใจเด็กที่อยู่ในท้องแต่ก็กลัวการมาของเขาเช่นกัน

ค่ำคืนที่ไร้ผู้คนเขาก็นั่งถามตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าว่าตัวเองจะทำอย่างไรดี?แต่ผลที่ออกมาก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการอยู่ดีเขาเร่งจูเก๋อและพวกหมอคิดหาวิธีการหลายครั้งแต่ขนาดเขายังรู้เลยว่าความหวังมีน้อยมาก

หลี่เฉินเย่นไม่กล้าคิดผลที่ร้อายแรงเลยตอนนี้เขาอยากทำเพียงแค่เฝ้าชูเซี่ยอยู่ข้างๆไม่ไปไหนเฝ้ารอไม่ให้สวรรค์พรากชีวิตนางไปอีก

“เสด็จพ่อท่านรู้ว่าข้ามีพลังวิเศษท่านไม่ต้องกังวลไปข้ามองเห็นอนาคตของท่านกับท่านแม่พวกท่านจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไปแน่นอน”ฉองเหลามองดูหลี่เฉินเย่นที่ผอมลงไปมากและพูดปลอบใจข้างๆ

เขาพูดโกหกเขาเห็นแค่ภาพท่านแม่จากไปเห็นแต่ท่านพ่อเสียใจอย่างมาก

แต่ตอนนี้ถ้าท่านแม่ยังอยู่ก็ไม่อยากเห็นเสด็จพ่อต้องเศร้าอยู่อย่างนี้

หลี่เฉินเย่นได้ยินคำพูดของฉองเหลาภายในสายตาก็มีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง

“ฉองเหลาเจ้าพูดความจริงใช้หรือไม่?……”หลี่เฉินเย่นทำตัวไม่ถูกทันทีช่วงนี้เขาก็คิดภาพชูเซี่ยตายจากไปคิดภาพช่วงเวลาที่ไม่มีชูเซี่ยเขาไม่กล้าคิดเลย

ดังนั้นข่าวดีนี้มาได้กะทันหันเกินไปมาเร็วจนเขาไม่กล้าที่จะเชื่อ

“เสด็จพ่อข้าไม่หลอกท่านแน่นอน”ฉองเหลาพูดจบก็ก้มหน้าลงและจับมือจิงโม่เดินออกไปเลยเขาไม่เหมือนกับจิงโม่เขาไม่เคยโกหกเลยเขากลัวเสด็จพ่อจะจับได้ว่าเขาโกหก

หลี่เฉินเย่นไม่ได้สังเกตอาการของฉองเหลาเลยตอนนี้เขามีแต่ความสุขขนาดมองไปที่ท้องชูเซี่ยเขาก็ไม่ทำหน้ากังวลแต่อย่างใดเขายังคิดว่ารอเด็กคนนี้เกิดออกมาก็เป็นปาฏิหาริย์ที่สวรรค์ทรงมอบให้เขา

เวินอี้มีชีวิตต่อได้งั้นเขาก็จะเศ้ราอยู่อย่างนี้ไม่ได้เรื่องภายในที่ประชุมเขาต้องรีบจัดการถึงเวลานั้นให้ชูเซี่ยได้อยู่อย่างมีความสุข

ฉ่ายเวินเฝ้ารอคอยหลี่เฉินเย่นมาโดยตลอดแต่พอเห็นสายตาที่หลี่เฉินเย่นมองดูตัวเองนางก็หยุดการขัดขืนนางไม่อยากให้ศิษย์พี่เห็นท่าทางของนางสายตาที่โศกเศร้าของนางและสายตาที่อ้อนวอนมองดูหลี่เฉินเย่น

ผ้าที่ยัดอยู่ที่ปากเหมือนกำลังจะพูดอะไรเหมือนกำลังจะพยายามอธิบาย

“นางไม่ใช่ผู้หญิงของข้าข้าก็ไม่ได้ขอให้เจ้ารักษาร่างกายนี้ไว้เพื่อข้าแต่เจ้าเอาฉองเหลาไว้ทำอะไรก็ควรจะระวังถ้าเด็กเห็นขึ้นมาจะทำอย่างไรนี้เป็นสิ่งที่หนานจ้าวสอนเข้างั้นเหรอ?”หลี่เฉินเย่นมองไปเห็นจิงโม่และฉองเหลาที่กำลังพูดกระซิบกันความโกรธที่สะสมมาก็อดกลั้นไม่ไหวอีกต่อไป

ฉ่ายเวินไม่กล้าเชื่อหูของตัวเองนางมองดูหลี่เฉินเย่นคำแก้ตัวที่คิดไว้ก็หายไปในพริบตาทันที

เพราะหลี่เฉินเย่นไม่สนใจที่ตัวเองจะมีความสัมพันธ์อะไรกับผู้อื่นหรือไม่สิ่งที่เขาสนใจมีเพียงจิงโม่และฉองเหลาความโกรธของเขาก็มีแต่สิ่งที่เด็กๆไม่สมควรเห็น

เขาไม่เคยเป็นห่วงหรือสนใจตัวเองเลยความสิ้นหวังทำเอาฉายเวินเสียใจมากนางนั่งลงบนพื้นที่เย็นเฉียบ

พอเห็นหลี่เฉินเย่นมาจิงโม่กับฉองเหลาก็เดินมาหาเขาช้าๆมองเห็นเด็กหน้าตาที่ใสซื่อหลี่เฉินเย่นก็ใจอ่อนลงไปมากและพูดว่า:“พวกเจ้าไปหาท่านแม่ก่อนเรื่องตรงนี้……”

“เสด็จพ่อเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี้ข้าเห็นก่อนข้าเห็นหรูกุ้ยเฟยถอดเสื้อผ้าและตีกับคนอยู่บนเตียงหรูกุ้ยเฟยโดนตีจนร้องข้ารีบเรียกคนมาช่วยแต่คนที่ตีหรูกุ้ยฟยก็วิ่งหนีไปเสียก่อน……”จิงโม่อธิบายด้วยหน้าตาที่ไร้เดียงสา

ฉองเหลายืนข้างจิงโม่และพยักหน้า

มองดูเด็กสองคนตรงหน้าเห็นพวกเขาพูดเรื่องนี้อย่างมีหลักการหลี่เฉินเย่นก็ยิ่งมั่นใจชูเซี่ยจากพวกเขาไปไม่ได้ไม่เช่นนั้นเขาไม่รู้จริงๆว่ารอเด็กสองคนนี้โตขึ้นมาตัวเองจะพูดเรื่องระหว่างชายหญิงกับพวกเขาอย่างไร……