ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 618

ตอนที่618ชูเซี่ยคลอดลูก

แน่นอนสิ่งที่ไม่มีคนรู้ก็คือทุกคืนเขาจะลอบเข้ามาในวังเพื่อมาดูจิงโม่ทีกำลังหลับอยู่และเตือนตัวเองตลอดว่าต้องอยู่ต่อไป

เพราะจิงโม่และฉองเหลาที่เฝ้าชูเซี่ยช่วงนี้ก็ผอมลงไปเยอะมากคนที่นอนอยู่บนเตียงคือแม่ของพวกเขาพวกเขาไม่เหมือนกับที่ทุกคนว่าไว้ว่าไม่มีความรู้สึก

หลังจากที่หลี่เฉินเย่นทำงานเสร็จจิงโม่กับฉองเหลาก็นั่งเฝ้าชูเซี่ยอยู่ขางๆอย่างเงียบๆพวกเขาเหมือนกับหลี่เฉินเย่นเชื่อว่าชูเซี่ยต้องฟื้นขึ้นมา

อานเหยียนกับจูเก๋อหมิงก็ทดลองการผสมยาให้ชูเซี่ยแต่นอกจากวิธีนี้พวกเขาคิดวิธีอื่นไม่ออกจริงๆและร่างกายชูเซี่ยก็อ่อนแอลงทุกครั้งร่างกายนางเริ่มบวมน้ำขึ้นเรื่อยๆระบบร่างกายอื่นๆของนางก็เริ่มเสียหายไปตามกาลเวลา

พวกเขาไม่กล้าพูดเรื่องนี้ให้หลี่เฉินเย่นและเด็กๆฟังเหมือนถ้าไม่พูดเรื่องนี้ความจริงเรื่องนี้ก็จะไม่มีอยู่

พวกเขาเก็บไว้เป็นความลับจนแพร่กระจายข่าวดีไปหลายที่ไปถึงแคว้นจื่อสวี้ก็มีข่าวดีส่งต่อไปปิดบังจนหลี่เฉินเย่นมีที่ยืนที่มั่นคงในที่ประชุมปิดบังจนลูกในท้องของชูเซี่ยเติบโตขึ้นมาเรื่อยๆ

หลี่เฉินเย่นสังเกตเห็นความไม่ปกติของชูเซี่ยไม่มีคนที่เป็นห่วงชูเซี่ยไปมากกว่าเขาทำเพื่อชูเซี่ยแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆแต่ทั้งหมดคือโลกทั้งใบของชายคนหนึ่งไปแล้วพอเขาเห็นว่ากระโปร่งชูเซี่ยมีรอยเลือดเขาก็เริ่มกังวล

เขามองดูชูเซี่ยนิ่งๆข้างหูมีเสียงของฉองเหลาดังแว่วๆพวกเขาต้องได้อยู่ด้วยกันสิแต่เขาก็ต้องตื่นจากความฝันร่างกายของชูเซี่ยไม่ไหวแล้ว

เขารู้ว่าคนรอบข้างปิดบังเขาอยู่เพราะไม่มีคนที่รู้อาการของชูเซี่ยไปมากกว่าเขาแล้วแต่เขาก็หวังแต่ว่าจะมีปาฏิหารษ์เกิดขึ้น

แต่เลือดที่กระโปร่งชูเซี่ยก็เตือนเขาให้ตื่นจากฝันก่อนที่ปาฏิหารษ์จะเกิดขึ้นลูกของพวกเขาจะต้องเกิดออกมาเสียก่อน

เขารู้ว่าการที่เด็กคนนี้เกิดมาจะเกิดอะไรขึ้นแต่เขาก็ห้ามเรื่องที่จะเกิดขึ้นไม่ได้

“รีบส่งคนไปเรียกจูเก๋อหมิงและอานเหยียนมาชูเซี่ยใกล้คลอดแล้ว”พอพูดจบร่างกายหลี่เฉินเย่นก็แข็งทื่อไปทันที

เพราะอาการของชูเซี่ยจูเก๋อหมิงและอานเหยียนต้องนอนอยู่ในวังพอได้รับคำสั่งพวกเขาก็มองหน้ากันภายในสายตาของทั้งสองก็เกิดความเศร้าขึ้นมา

แม้พวกเขาจะชอบการรอคอยเช่นนี้มากกว่าแต่ก็กลัวว่าถ้ารอต่อไปอาจจะต้องตายทั้งแม่ทั้งลูกได้

ตอนนี้ก็มีเรื่องดีแล้วแต่ภายในเรื่องดีนี้พวกเขาก็มีแต่ความเจ็บปวดใจมากกว่า

เพราะการมาของเด็กคนนี้อาจจะทำให้ชูเซี่ยต้องตายไปไม่ว่าจะจูเก๋อหมิงที่เป็นเพื่อนหรืออานเหยียนที่เป็นลูกศ้ษย์ก็ไม่อยากจะเสียคนสำคัญเช่นนี้ในชีวิตไป

แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกแล้ว

ทั้งสองรีบไปห้องนอนชูเซี่ยวัดชีพจรชูเซี่ยจากนั้นจูเก๋อหมิงก็พูดกับหลี่เฉินเย่นว่า:“เรียกหมอตำแยมาเถอะ”

“ชูเซี่ยเป็นเช่นนี้จะเป็นไปได้อย่างไร……”แม้หลี่เฉินเย่นจะเตรียมใจเรียกหมอตำแยแล้วแต่พอจูเก๋อหมิงพูดเช่นนี้เขาก็ไม่อยากจะเชื่อร่างกายชูเซี่ยอ่อนแอเช่นนี้จะคลอดเด็กคนนี้ออกมาได้อย่างไร

“ลองก่อนเถอะถ้าต้องเลือกผ่าท้องจริงๆชูเซี่ยอาจจะ……”จูเก๋อหมิงยังไม่ทันจะพูดจบแต่ใครๆก็รู้ว่าถ้าผ่าท้องจริงนั้นก็คือการฆ่าชูเซี่ยพวกเขาอยากให้ชูเซี่ยอยู่ต่อแม้ตอนนี้ชูเซี่ยอาจจะมีโอกาสรอดน้อยมากก็ตาม

“ได้ข้าจะเรียกพวกเขาเข้ามา”หลี่เฉินเย่นฟังจูเก๋อหมิงพูดจบก็รีบออกจากห้องนอนไปเรียกหมอตำแยที่เตรียมมานานแล้วเข้ามาเขาก็จะเข้าไปในห้องนอนใหม่

เมื่อกี้ได้ไทเฮาที่พึ่งได้ข่าวก็รียมาและเห็นหลี่เฉินเย่นกำลังจะเข้าไป:“เฉินเย่นเจ้าเป็นผู้ชายเข้าไปแล้ว……”

ผู้ชายจะเข้าห้องทำคลอดไม่ได้ข้อนี้หลี่เฉินเย่นก็รู้ดีครั้งก่อนพี่สะใภ้คลอดอานเหยียนพี่ชายก็โดนคนขวางเอาไว้ไม่ให้เข้าไป

ถ้าชีวิตของชูเซี่ยรักษาไว้ไม่ได้จริงๆงั้นหลี่เฉินเย่นยังจะไหวเหรอ?ทุกคนที่รอด้านนอกก็รอแทบไม่ไหวแล้วเชียนอยู่ด้านในนั้นจะเป็นอย่างไรบ้าง……

ไทเฮาไม่กล้าที่จะคิดเลย……

และตอนนี้ฉองเหลาและจิงโม่ที่ควรเฝ้าอยู่ที่นี้กลับแอบไปที่ตำหนักหรูกุ้ยเฟยท่านแม่เคยบอกไว้กับที่สิ่งที่พวกเขาต้องทำ

“พี่ข้าไปหลอกนางออกมาก่อนถ้าสำเร็จก็ไม่ต้องออกมาแล้วถ้าข้าหลอกนางไม่ได้พวกเราก็ค่อยคิดหาวิธีอื่นกัน”ฉองเหลาพูด

จิงโม่มองดูฉองเหลาและคิอสุดท้ายก็พยักหน้า

เพราะฉ่ายเวินไม่สงสัยในตัวฉองเหลาแล้วและช่วงนี้ฉองเหลาก็ชอบมาเยื่ยมฉ่ายเวินบ่อยๆ

ให้ฉองเหลาไปหลอกนางน่าจะได้ผลกว่าเยอะ

ฉองเหลาเห็นจิงโม่ไม่แย่งก็มั่นใจว่าจะต้องหลอกนางออกมาให้ได้

เขาสั่งทหารที่อยู่ด้านหน้านั้นทหารสองนายนั้นเป็นคนของพรรคมังกรเหินเชื่อฟังคำสั่งฉองเหลาดีดังนั้นฉองเหลาจะอยากเข้าไปพวกเขาก็แกล้งทำเป็นสลบอยู่บนพื้นเหมือนกับโดนวางยา

และฉองเหลาก็เดินเข้าไปจากนั้นก็ตะโกนไปดังๆว่า:“มูเฟยท่านออกมาเร็วเข้ามูเฟยข้าจะพาท่านไปหาเสด็จพ่อท่านจะต้องพูดกับเสด็จพ่อให้รู้เรื่อง”

คำพูดของฉองเหลาทำให้ฉ่ายเวินที่โศกเศร้านั้นกลับมามีแสงสว่างอีกครั้ง

หลายวันมานี้พอเห็นฉองเหลานางก็ขอให้เขาพาไปหาหลี่เฉินเย่นสักครั้งฉองเหลาแค่แกล้งทำเป็นปฏิเสธเพื่อที่จะได้หาโอกาสที่ดีนางก็รอจนสิ้นหวังฉองเหลาก็มาจูดประกายความหวังให้นางอีกครั้ง