ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 690

ตอนที่690 แผนการของฝาแฝด

“พี่สาว ท่านแม่จะแต่งงานกับคนนั้นไม่ใช่เหรอ?ตอนนี้รัชทายาทยังไม่ได้พูดอะไร เหมือนนางจะดีใจมากกว่า”ฉองเหลาพูดกระซิบให้จิงโม่

จิงโม่หนกลับไปพูดกับฉองเหลาอย่างจริงจังว่า: “ผู้หญิงก็ปากไม่ตรงกับใจทั้งนั้นแหละ ท่านแม่พวกเราก็เช่นกัน”

“ปากไม่ตรงกับใจเหรอ?”ฉองเหลาถามไปอย่างไม่เข้าใจ จะให้ถูกคือเขามั่นใจว่าเวินซือเป็นท่านแม่เพราะพลังของเขา เขาก็ตกใจ

“อืม ปากไม่ตรงกับใจ แต่ดูท่าทาง เสด็จพ่อยังต้องทำอะไรอีกสักหน่อยเพื่อเอาท่านแม่กลับไปที่ต้าเหลี่ยง”จิงโม่พูดอย่างรู้ทันโลก

ฉองเหลาไม่กล้าถาม จิงโม่ไม่พูดตรงๆ ถ้าเขาถามต่อไปเดี๋ยวโดนนางว่าโง่อีก

“เจ้าก็บอกแล้วว่าเสด็จพ่อหาฮองเฮา พวกเราจะหาคือท่านแม่ พี่ พวกเราจะทำยังไงถึงจะหาท่านแม่ได้? ข้าอยากอยู่กับท่านแม่มาก อยากกินหม่าล่ากุ้งที่ท่านแม่ทำให้อีก ยังมีต้มซุปปลา ข้าอยากกินมาก ข้า……”สองปีมานี้ ความทรงจำของท่านแม่ในหัวฉองเหลา นอกจากความรักความอบอุ่นของท่านแม่แล้ว ยังมีอาหารของกินที่แสนอร่อย แต่รสชาติอาหารที่ท่านแม่ทำ ในครัวกลับทำไม่ได้

“ข้าก็คิดถึงอาหารที่ท่านแม่ทำ แต่เชื่อข้าเถอะ พวกเราจะได้กินอาหารที่ท่านแม่ทำแล้ว แต่เรื่องนี้ต้องการความช่วยเหลือจากเจ้าหน่อย ข้าทำไม่ได้”จิงโม่พูด

“ขอแค่พาท่านแม่กลับไปได้ ขอแค่ได้กินอาหารฝีมือท่านแม่ พี่จะให้ข้าทำอะไรก็ได้หมดเลย”ฉองเหลารีบรับปาก ขอแค่ได้ท่านกลับคืน เขาจะทำตามที่นางบอกทุกอย่าง

“อืม ตอนนี้ เจ้าไปขโมยเฉิงเอ๋อออกมา”จิงโม่พูดกระซิบข้างหูฉองเหลา

“นั้นเป็นเสี่ยวท่ายซุนของแคว้นจื่อสวี้ ขโมยออกมาถ้าถูกจับได้ พวกเราจะซวยเอานะ ถึงเวลาไม่รู้ว่าต้าเหลี่ยงพวกเราต้องสูญเสียเงินทองไปอีกเท่าไหร่ ถ้าเกิดเสี่ยวท่ายซุนเกิดเป็นอะไรขึ้นมา ต้าเหลี่ยงเราต้องเสียที่ดีให้อีก เรื่องที่ไม่เป็นประโยชน์เช่นนี้ ข้าไม่ทำหรอก ข้าไม่ทำ”ฉองเหลาที่มีหัวการเมืองก็คิดข้อเสียขึ้นมา

จิงโม่มองดูฉองเหลาและถอนหายใจ น้องชายนางน่ารักเสียจริง ทำอะไรก็คิดหน้าคิดหลัง เหมือนกับคนแก่ในที่ประชุมพวกนั้นเลย

“ตอนนี้ท่านแม่พวกเราไม่สนใจเราและไม่สนใจเสด็จพ่อด้วย นางสนใจแต่รัชทายาทและเสี่ยวท่ายซุนของแคว้นจื่อสวี้ เจ้าคิดว่าพวกเราจะขโมยรัชทายาทได้อย่างไรกัน?”จิงโม่พูดเตือนสติฉองเหลาแต่ฉองเหลาก็ไม่หวั่นไหว

ฉองเหลาไม่ลืมสิ่งที่ประชุมกับพวกขุนนางในห้องทำงานว่าจะจัดการแคว้นจื่อสวี้อย่างไร

แต่จิงโม่พูดก็เหมือนมีเหตุผล

“ฉองเหลา ถ้าเจ้าไม่ทำ งั้นข้าทำเอง ข้ามีวิธีหลอกเสี่ยวท่ายซุนออกไปได้ แต่ถึงเวลาข้าได้อยู่กับท่านแม่และกินซุปปลาที่ท่านแม่ทำ หม่าล่ากุ้ง เจ้าก็อย่าอิจฉาก็แล้วกัน แน่นอน ข้าก็จะไม่บอกท่านแม่ว่ามีฝาแฝด อย่าคิดหวังเสด็จพ่อเลย ตอนนี้เสด็จพ่อคงจะหลงอยู่กับหญิงคนนั้น ชาตินี้เจ้าอย่าคิดจะได้เป็นลูกแม่อีกเลย”

จิงโม่พูดจบก็มองฉองเหลาไปอย่างน่าสงสารเหมือนฉองเหลากลายเป็นเด็กที่ไม่มีแม่

“แต่ว่า แต่ว่า……”ฉองเหลายังคงนึกถึงผลร้ายที่ตามมาและไม่กล้าทำ ขโมยเสี่ยวท่ายซุนงั้นเหรอ……