ชายาหมอพิษไร้รัก นิยาย บท 61

“ยินดีกับเจ้าด้วย ตอบถูกแล้ว”

ชายผู้สวมหน้ากากหรี่ตา เผยให้เห็นนัยน์ตาที่เจือรอยยิ้มเข้มข้น พาให้เซ่เชียนฮวนรู้สึกคล้ายเคยเห็นมาก่อน

นางเคยเห็นเขา

ไม่ผิด ก็คือในงานเลี้ยงวังหลวงวันนี้ มีคนใช้สายตาเช่นนี้พินิจพิจารณานางมาก่อน!

ผู้ที่เข้าร่วมงานเลี้ยงนั้นล้วนเป็นพระญาติพระวงศ์ ไม่อย่างนั้นก็เป็นองค์ชายหรือองค์หญิง หรือมิเช่นนั้นก็เป็นชินอ๋องผู้ได้รับแต่งตั้งบรรดาศักดิ์ระดับสูงสุดไม่กี่พระองค์ นอกจากพวกเขาแล้วก็เป็นสมาชิกในครอบครัวบางส่วน รวมไปถึงองครักษ์ติดตามและสาวใช้ประจำตัว

มีคนมากเกินไปแล้ว

ระหว่างโต๊ะทุกตัวจะถูกเว้นระยะห่างระดับหนึ่ง ภายในตำหนักยังมีนางกำนัลขับร้องร่ายรำ เซ่เชียนฮวนยากจะจินตนาการ ลักษณะการมองอันที่คุ้นเคยนี้สุดท้ายแล้วมาจากผู้ใดกัน

นางทำได้แค่พนันครั้งหนึ่ง นางเอ่ยเสียงเย็น “สถานะของเจ้าไม่ต่ำต้อย ดึกดื่นค่อนคืนแล้วยังกล้าปีนเข้าจวนจ้านอ๋องหาภรรยาของผู้อื่น ไม่กลัวว่าถูกพบแล้วอีกหน่อยศีรษะจะหลุดหรือ!”

“อ้อ? แล้วเหตุใดเจ้าจึงมองออกว่าสถานะของข้าไม่ต่ำต้อยล่ะ” ชายผู้สวมหน้ากากถามอย่างค่อนข้างสนใจ

“เจ้าว่าข้าดูเหมือนคิดจะบอกกับเจ้าหรืออย่างไรกันล่ะ”

“ฮ่าๆ”

ชายผู้สวมหน้ากากพบว่าเขายิ่งสนในใจตัวเซ่เชียนฮวนมากขึ้นทุกทีแล้ว

สตรีที่น่าสนใจแบบนี้ เซียวเย่หลันถึงกับไม่สนใจนางแต่ไพล่วิ่งไปประคองซูอวี๋เอ๋อร์หญิงสำส่อนที่จะเอาใครเป็นสามีก็ได้มาประคองไว้ในมือราวสมบัติล้ำค่า ช่างไม่มีลูกตาเอาเสียจริง ทำลายทรัพยากรนัก

เขาปล่อยคางของเซ่เชียนฮวนลงจากนั้นก็เอนร่างกายเข้าใกล้นางกว่าเก่า ให้กลิ่นอายบุรุษเพศของตนโอบล้อมนาง

“ติดตามจ้านอ๋องนั้นไม่มีอนาคต เขาเป็นแค่เครื่องมือฆ่าฟันของฮ่องเต้เท่านั้น ไม่สู้เจ้ารีบคิดหาคนอื่นให้เร็วหน่อย” เขายิ้มกล่าว “เป็นแบบนี้ย่อมเป็นประโยชน์กับอานติ้งโหวมากกว่า”

เซเชียนฮวนตกตะลึงในใจ

หรือว่า ชายผู้นี้รู้เป้าประสงค์ที่แท้จริงที่นางแต่งให้เซียวเย่หลันแล้ว

แล้วเขาเป็นใครกันแน่?

เมื่อครู่เขาไม่ได้ปฏิเสธถึงตัวตนอันสูงส่งของตัวเอง ซึ่งก็หมายความว่า เขาไม่ได้เป็นพวกองครักษ์แต่กลับเป็นเชื้อพระวงศ์ตัวจริงเสียงจริง