ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 694

เธออดที่จะหัวเราะไม่ได้ ยืนเขย่งปลายเท้าแล้วจูบเขาไปทีหนึ่ง กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “เซอร์ไพรส์มาก และก็ซาบซึ้งมาก”

เฉินถิงเซียวแววตาเป็นประกาย และก็โน้มตัวมาจูบเธอ

มู่น่อนน่อนผลักเขาออก “ฉันยังมีเรื่องที่อยากพูด”

“อะไร” เฉินถิงเซียวยืดตัวตรง

มู่น่อนน่อนดึงรูปภาพจากผนังออกมารูปหนึ่ง แล้วยื่นมาที่ด้านหน้าของเฉินถิงเซียว “ที่แท้คุณส่งคนไปแอบถ่ายฉันตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้วใช่ไหม”

ภาพนี้ เป็นภาพที่หลังจากเขาไล่มู่น่อนน่อน แล้วส่งคนไปถ่ายมา เขามองรูปถ่ายอย่างละเอียด และก็นึกถึงช่วงที่ไม่มีควาสุขในช่วงนั้น

สักพัก เขากล่าวเบา ๆ “อยากเจอคุณ แต่ไปหาคุณไม่ได้”

ความจริงไม่เพียงแต่แอบถ่ายเท่านั้น

สิ่งที่ผ่านไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องบอกให้มู่น่อนน่อนทราบอีก

ทันใดนั้นมู่น่อนน่อนก็ใจอ่อนลงทันที “ต่อไปจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก พวกเราจะอยู่ด้วยกันทุกวัน เจอกันทุกวัน ต่อให้ไม่สามารถเจอกัน ก็จะต้องวิดีโอคอลกัน อย่าแอบถ่าย แอบติดตั้งกล้องวงจรปิด มันผิดกฎหมายรู้ไหม”

เฉินถิงเซียวหน้าถอดสี เงยหน้ามองเธอทันใด

เห็นได้ชัดว่าเฉินถิงเซียวคิดไม่ถึงว่ามู่น่อนน่อนจะรู้เรื่องนี้

เป็นเรื่องยากที่จะมีเรื่องอยู่เหนือการคาดหมายของเขา มู่น่อนน่อนแอบได้ใจ “ครั้งนั้นที่ฉันเป็นไข้จนเป็นลมหมดสติอยู่ที่ห้องอาบน้ำ คุณมาดูแลฉัน ฉันรู้ตั้งนานแล้ว”

หลังจากเรื่องนั้นผ่านไป ในใจของเธอยังคงคับข้องใจ ดังนั้นจึงได้ซื้อเครื่องตรวจจับมาทดสอบในห้อง

เพราะเฉินถิงเซียวอยากจะเซอร์ไพรส์มู่น่อนน่อน จึงไล่คนรับใช้ทั้งหมดไป ส่งเฉินมู่ไปที่บ้านของสือเย่ เขาใช้เวลาทั้งวันตกแต่งบ้านด้วยตัวเอง

มู่น่อนน่อนกับเฉินถิงเซียวดูรูปด้วยกันจนเสร็จ กล่าวถามเขา “ทำไมจู่ ๆ คุณขอฉันแต่งงานอีกครั้ง”

“พวกเรายังไม่เคยเข้าพิธีแต่งงานอย่างเป็นทางการ”

เธอฟังออกถึงความหมายอันหนักแน่นจากน้ำเสียงที่เคร่งขรึมของเฉินถิงเซียว

มู่น่อนน่อนถึงได้นึกขึ้นได้ว่าพวกเขายังไม่เคยจัดงานแต่งอย่างเป็นทางการ

ครั้งแรกที่จากตระกูลมู่แล้วแต่งเข้ามา ก็ถูกรับตัวมาเลย ต่อมาเขาบอกจะจัดงานแต่ง แต่เพราะเกิดเรื่องที่ไม่พึงปรารถนาขึ้น สุดท้ายก็เลยยังไม่ได้จัด

มู่น่อนน่อนไม่เคยคิดเรื่องเหล่านี้จริง ๆ แต่เฉินถิงเซียวกลับจำใส่ใจไว้

มู่น่อนน่อนจ้องมองเฉินถิงเซียวอยู่ครู่หนึ่ง สักพักได้เปล่งเสียงขึ้น “แม้แต่พิธีงานแต่งคุณก็ได้เตรียมการไว้แล้วใช่ไหม”

เฉินถิงเซียวเป็นคนที่ทำอะไรก็จะทำโดยเงียบๆ ในใจของเขาคิดแต่เรื่องที่พวกเขายังไม่ได้เข้าพิธีแต่งงานอย่างเป็นทางการ คิดว่าไม่น่าเกิดขึ้นฉับพลัน แต่น่าจะเป็นการเตรียมการไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ ไว้ทั้งหมดแล้ว

“อืม” เฉินถิงเซียวยิ้ม “เตรียมเกือบจะเสร็จแล้ว ได้เลือกสถานที่สองสามที่ที่คุณน่าจะชอบ ส่วนฤกษ์งามยามดีและสถานที่จริง ๆ ให้คุณเป็นคนเลือก”

“เรื่องสำคัญขนาดนี้คุณไม่ปรึกษาฉัน และยังต้องยุ่งกับการทำงาน ยังต้องวางแผนงานแต่งอีก คงเหนื่อยน่าดู” ร่างกายของเขาเพิ่งจะพักฟื้นดีขึ้น ถ้าหากว่าเหนื่อยจนเกิดปัญหาอีก แล้วจะทำอย่างไร

“ไม่เหนื่อย เรื่องที่เกี่ยวกับคุณ ล้วนทำให้ผมมีความสุข”

เฉินถิงเซียวโน้มตัวไปประทับรอยจูบลงที่หน้าผากของเธอ

เขาเพียงแค่พูดความรู้สึกที่แท้จริงในใจ ไม่ได้พูดคำหวานคำรักแต่อย่างไร

แต่มู่น่อนน่อนกลับหน้าแดง ต่อยเขาเบา ๆ

เฉินถิงเซียวกุมกำปั้นน้อย ๆ ของเธอไว้ แล้วยิ้มเบา ๆ ทำท่าจะมาหอมเธออีก

มู่น่อนน่อนกลับนึกเรื่องหนึ่งขึ้นทันใด สีหน้าจริงจัง เอาฝ่ามือบังจูบของเขาไว้

“เดี๋ยวก่อน”

“หือ?”

“ทานอาหารเย็นหรือยัง”

“……”

มู่น่อนน่อนดูปฏิกิริยาของเฉินถิงเซียว ก็รู้ว่าเขายังไม่ได้ทานข้าว

สถานที่แต่งงานถึงแม้ว่าจะตกแต่งอย่างเรียบง่าย และเฉินถิงเซียวเป็นคนทำคนเดียวทั้งหมด ดังนั้นเขาคงไม่น่าจะมีเวลาทานข้าว

“เดี๋ยวเถอะ!” มู่น่อนน่อนแสร้งทำเป็นโกรธชี้ไปที่จมูกของเขา “ฉันจะไปทำอาหารให้คุณ!”

……

มู่น่อนน่อนทำอาหารเย็นง่าย ๆ ให้กับเฉินถิงเซียว

ตอนที่เฉินถิงเซียวทานข้าวนั้น มู่น่อนน่อนได้ถือโทรศัพท์ออกไปถ่ายรูป

เธอส่งรูปภาพให้เสิ่นเหลียง

“เสี่ยวเหลียง เฉินถิงเซียวขอฉันแต่งงานอีกแล้ว!” ตามด้วยรูปอิโมจิเขินอาย

เธอถือโทรศัพท์รออยู่ครู่หนึ่ง เสิ่นเหลียงน่าจะคงยุ่งอยู่ ไม่ได้ตอบเธอกลับในทันที

เธอจึงสร้างรูปภาพเป็นหกตารางแล้วอัปลงในสตอรี่

【ความโรแมนติกของชายแท้[รูปภาพ][รูปภาพ][รูปภาพ][รูปภาพ][รูปภาพ][รูปภาพ]】

รายชื่อเพื่อนในวีแชทของเธอล้วนเป็นแบบมีสถานะที่ยังใช้อยู่ เป็นคนที่เธอสามารถติดต่อในชีวิตประจำวันได้