ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 163

บทที่ 163 นักแสดงนำหญิง ก็คือเธอเหรอ？

ครั้งก่อนเรื่องที่มีคนแอบถ่ายเสิ่นเหลียง เพราะสุดท้ายก็ไม่สำเร็จ ดังนั้นจึงไม่ได้มีเรื่องอะไรมาก

และยังมีอีกสาเหตุหนึ่งคือเพราะว่า เรื่องแบบนี้ในวงการบันเทิงมีมากมายนับไม่ถ้วน แน่นอนว่าไม่สามารถที่จะเหน็ดเหนื่อยไปตรวจสอบได้ทุกเรื่อง

บริษัทเดิมก่อนหน้านี้ที่เสิ่นเหลียงเคยอยู่ บริษัทเสิ่งติ่งในตอนนี้ มีคนมากมายที่มีความสัมพันธ์ในการแย่งชิงแข่งขันและผลประโยชน์ทับซ้อนกับเสิ่นเหลียง ดังนั้นหลายคนจึงต้องการจัดการกับเสิ่นเหลียง

และผู้กำกับที่เสินเหลียงกำลังหาอยู่ เป็นชู้รักของหลัวหยิงพอดี นี่ต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่นอน หลัวหยิงต้องรู้แต่แรกแล้วว่าช่วงนี้เสินเหลียงกำลังช่วยฉินอันดูบทละครอยู่ ดังนั้นจึงคิดจะปล่อยให้เสิ่นเหลียงรอเก้อ อยากให้เสิ่นเหลียงตกที่นั่งลำบาก

นี่ต้องเป็นแผนที่ถูกวางเอาไว้แล้วแน่นอน

เรื่องที่ไนต์คลับครั้งก่อนผ่านไปนานขนาดนี้แล้ว หลัวหยิงก็ยังสามารถหาโอกาสมาเล่นงานเสิ่นเหลียงได้อีก คงจะแค้นฝังใจแล้ว

“ไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดเหลวไหลอะไร！” หลัวหยิงถลึงตามองมู่น่อนน่อน พูดด้วยเสียงสูงว่า “ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดอะไร เสิ่นเหลียงเองอาจจะไปผิดใจกับใครถูกคนแอบบถ่าย เกี่ยวอะไรกับฉัน ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้หล่อนก็ยังอยู่ตรงนี้ดีๆอยู่ไม่ใช่เหรอ เธอเสียสติหรือเปล่า！”

“อย่าเอาเรื่องที่ผู้กำกับฉินไม่อยากพบพวกเธอ มาหาเรื่องใส่ร้ายป้ายสีฉันสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้！ฉันไม่มีเวลาจะมาล้อเล่นกับพวกเธอ ฉันจะเข้าไปก่อนแล้ว”

หลัวหยิงพูดจบ ก็หมุนตัวเดินเข้าไป สายตาเธอมองไปยังแผ่นหลังที่อยู่ไม่ไกลนัก ขมวดคิ้วพูดว่า “นั่นใครนะ คุณรีบหน่อยได้มั้ย ไปห้องน้ำนานขนาดนี้ อย่าปล่อยให้ประธานชิวที่อยู่ข้างในรอนาน”

มู่น่อนน่อนมองไปตามสายตาของหลัวหยิง ตอนที่เธอมองเห็นคนคนนั้นอย่างชัดเจน ก็ตกตะลึง

มู่หวั่นขีทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ เธอกับหลัวหยิงร่วมมือกันจะทำอะไร

สีหน้ามู่หวั่นขีไม่ได้แปลกใจ เมื่อครู่เธอเองก็มองเห็นมู่น่อนน่อนแล้ว เตรียมจะเดินอ้อมกลับมา คิดไม่ถึงว่าจะถูกหลัวหยิงเห็นเข้า

ในก้นบึ้งหัวใจของมู่หวั่นขีแม้จะเต็มไปด้วยความไม่พอใจหลัวหยิง แต่สีหน้ากลับยังมีรอยยิ้มอยู่ “นี่ฉันก็มาแล้วไม่ใช่หรือไง！”

“รีบเข้าไปเถอะ กว่าฉันจะฉวยโอกาสมาให้เธอได้ไม่ใช่ง่ายนะ เธอต้องคว้าเอาไว้ให้แน่น” หลัวหยิงขยิบตาให้มู่หวั่นขี ส่งเสียงฮึ่มในลำคอ แล้วก็ยกขาก้าวไปข้างใน

มู่หวั่นขีรู้สึกได้ว่ามู่น่อนน่อนยังมองเธออยู่ หันไปถลึงตาใส่ “มองอะไรอยู่ได้”

“ไม่มีอะไร ก็แค่แปลกใจถ้าคุณปู่รู้ว่าเธอมาอยู่กับคนพวกนี้ เขาจะคิดยังไงก็เท่านั้น” มู่น่อนน่อนกอดอก มองมู่หวั่นขีอย่างพินิจพิจารณาตั้งแต่หัวจรดเท้า

วันนี้มู่หวั่นขีมีการเตรียมตัวมาพร้อมอย่างเห็นได้ชัด แต่งหน้าสวยงาม บนร่างสวมใส่ชุดเดรสแหวกอกลึกแนบเนื้อ ในคอเสื้อนั้นสามารถมองเห็นร่องอกได้อย่างชัดเจน……

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องบ้าบอไร้สาระเมื่อก่อนของมู่หวั่นขี ความจริงนั้นเธอสวยมาก

“ถ้าเธอกล้าเอาเรื่องของฉันไปบอกคุณปู่ ฉันจะไม่ปล่อยเธอเอาไว้แน่！” มู่หวั่นขีข่มขู่เธอ

มู่น่อนน่อนไม่สนใจ ดึงเสิ่นเหลียงเตรียมจะไป

คิดไม่ถึงว่ามู่หวั่นขีจะเอ่ยปากพูดว่า “ทางที่ดีเธอสงบเสงี่ยมเจียมตัวไว้หน่อย รอให้ฉันได้เป็นนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมก่อน แต่งงานกับซือเฉิงหยู้　เป็นคนตระกูลมู่ เธอก็จะพลอยมีหน้ามีตาไปด้วย”

มู่น่อนน่อนยังไม่ได้ยิ้ม กลายเป็นเสิ่นเหลียงที่หัวเราะเยาะออกมาก่อน

“ฮ่าๆๆ…… ” เสิ่นเหลียงจนตัวงอ “นักแสดงนำหญิง คือเธอเหรอ”

มู่น่อนน่อนเองก็อยากจะหัวเราะ

ที่เธออยากหัวเราะไม่ใช่เพราะมู่หวั่นขีจะกลายเป็นนักแสดงนำหญิงเรื่องนี้ และก็ไม่ใช่เพราะจะแต่งงานกับซือเฉิงหยู้ แต่หัวเราะประโยคสุดท้ายนั้น

——เป็นคนตระกูลมู่ เธอก็จะพลอยได้หน้าไปด้วย

คนตระกูลมู่เหรอ

เธอได้รับการยอมรับจากคนตระกูลมู่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

ไม่เคย ไม่เคยมาก่อนเลย