สีหน้าของเฉินเหลียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย “คุณมู่ คุณไร้สาระเลอะเทอะ”
“จริงเหรอ ฉันรู้สึกว่าคุณนายซือต่างหากที่กำลังไร้สาระเลอะเทอะ” มู่น่อนน่อนเลื่อนสายตาขึ้นมอง สีหน้าค่อนข้างเย็นชา “ฉันไม่รู้ว่าคุณคิดยังไงกับลูกชายของคุณ ฉันคิดกับเสี่ยวฉินเป็นน้องชาย เราต่างบริสุทธิ์ใจ ถ้าไม่ใช่เพราะซือเฉิงหยู้ตามหาฉัน ฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อของเขาเสียชีวิตแล้ว ในเวลานี้ คุณคนที่เป็นแม่และภรรยา ดูจะไม่เศร้าเท่าไรเลยนะ ยังมีความคิดมาหาเรื่องฉันอีก หายากจริงๆ”
มู่น่อนน่อนมีความประชดประชันอยู่ในน้ำเสียงชัดเจน เฉินเหลียนเองก็ฟังออก
สีหน้าของเฉินเหลียนเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก ทว่ายังคงไม่พูดอะไรมากนัก “เรากำลังพูดเรื่องปัจจุบัน ไม่ต้องลากไปเรื่องอื่น”
มู่น่อนน่อนสีหน้าเย็นชา “งั้นก็ไม่ต้องพูด”
“คุณ...” เฉินเหลียนโกรธจนหายใจหอบ “ฉันรู้แล้วว่าทำไมถิงเซียวถึงหย่ากับคุณ ผู้หญิงที่ไร้เหตุผลและไม่รู้หนังสือเช่นคุณ มันไม่คู่ควรกับถิงเซียวเลย”
มู่น่อนน่อนอยู่บ้านตระกูลมู่มานานเกินไปเลยเก็บกด คนอื่นยิ่งพูดยิ่งไม่น่าฟัง แต่เธอกลับยิ่งสงบ “คุณพูดมีเหตุผล คุณมีความการศึกษา คุณสามารถกลับไปคุยกับเสี่ยวฉินได้ ให้เขาตัดขาดการติดต่อกับฉันไปซะ ดูซิว่าเขาจะตกลงหรือเปล่า”
ครั้งนี้เฉินเหลียนถูกมู่น่อนน่อนทำให้โกรธจัดแล้วจริงๆ จนเรียกเสียงดังลั่น “มู่น่อนน่อน!”
“คุณคิดว่าตัวเองมีเหตุผลงั้นเหรอ ถ้าคุณดีต่อเสี่ยวฉิน ก็จงกลับไปบอกเขา หลังจากนี้ให้เขาเลิกติดต่อกับฉัน อย่าออกมาเล่นกับฉันอีก เพื่อไม่ให้กระทบกับการศึกษา”
ชัดเจนว่าเฉินเหลียนมาหาเรื่อง เพราะนานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้เรียกเฉินเจียฉินให้ออกมาเล่นด้วยกัน
นอกจากนี้ เฉินเจียฉินก็เป็นเด็กที่มีความคิดเป็นของตัวเอง ตัวเขาเรียนอะไรนั้นมีแผนในใจอยู่แล้ว
แน่นอนว่าเฉินเหลียนจะไม่ไปพูดเรื่องพวกนี้กับเฉินเจียฉิน เดิมทีพวกเขาสองคนในตอนนี้ยังมีเรื่องที่ผิดใจกันอยู่ ดังนั้นเธอถึงได้มาหามู่น่อนน่อน
คำพูดของมู่น่อนน่อนทำให้เธอหาข้อโต้แย้งมาได้ ในที่สุดก็ได้แต่ชี้หน้าด่าเธอ “ไร้เหตุผลสิ้นดี!”
มู่น่อนน่อนเอียงศีรษะ มองเฉินเหลียนอย่างขบขัน “ในที่สุดคุณนายซือก็อดจะด่าฉันไม่ได้งั้นเหรอคะ”
เฉินเหลียนโกรธจนสะบัดมือเดินจากไป
มู่น่อนน่อนมองตามหลังของเธอที่ไกลออกไป แล้วสีหน้าก็เย็นชาลงทีละน้อย
เธอรู้สึกว่าเฉินเหลียนไร้เหตุไร้ผลจริงๆ
หรือว่าเพราะช่วงนี้เฉินเจียฉินไม่สนใจเฉินเหลียนแต่มาเล่นกับเธอ ดังนั้นเฉินเหลียนเลยอิจฉาหรือเปล่า
ข้อสันนิษฐานนี้ถึงแม้ว่าจะดูเป็นไปได้ แต่รู้สึกว่าอย่างไรมันก็ดูจะไม่มีน้ำหนักเลย
รถแท็กซี่ที่มู่น่อนน่อนนัดไว้เวลานี้มาถึงแล้ว
เธอขึ้นไปนั่งบนรถ และยังคงคิดเรื่องก่อนหน้านี้
เธอนึกถึงคืนวันปีใหม่ เธอเห็นเฉินเหลียนกับเฉินชิงเฟิงแอบลับๆ ล่อๆ เข้าไปในห้อง ตอนนี้เมื่อคิดดูแล้ว บางทีเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับซือเฉิงหยู้
เพราะถึงอย่างไรท้ายที่สุดแล้วเรื่องที่ซือเฉิงหยู้เป็นลูกนอกสมรสของเฉินชิงเฟิงก็ยังไม่กระจ่าง
เดิมทีเฉินถิงเซียวไปประเทศMเพียงเพื่อพิสูจน์ต้นกำเนิดของซือเฉิงหยู้ แต่ปรากฏว่าซือหมิงหวนดันเกิดอุบัติเหตุอีก แต่ทำไมพวกเขาต้องทำร้ายคุณท่านเฉินด้วยล่ะ
ในบรรดาหลานๆ แม้ว่าคุณท่านเฉินจะรักเฉินถิงเซียวที่สุด แต่เขาก็ดีกับซือเฉิงหยู้และคนอื่นๆ ไม่น้อย ให้ทุกอย่างที่ควรให้
ต่อให้เขารู้ว่าซือเฉิงหยู้เป็นลูกนอกสมรสของเฉินชิงเฟิง ก็จะไม่เป็นอะไร
ซือเฉิงหยู้แค่เปลี่ยนจากหลานตาเป็นหลานปู่เท่านั้น แม้คุณท่านเฉินจะโกรธ แต่มั่นใจว่าสามารถยอมรับเขาได้
มู่น่อนน่อนรู้สึกว่าเรื่องของคุณท่านชานเฉินนั้นแปลกประหลาดมาก
ระหว่างทาง เธอให้คนขับขับตรงไปยังบ้านของเฉินถิงเซียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม
พระเอกชอบใช้อำนาจบังคับ ไม่ฟังความคิดเห็นนางเอก พอมีปัญหา แทนที่จะอธิบายว่าจะทำอะไร กลับเลือกที่จะปิดปังและทำร้ายจิตใจ ไม่น่าให้อภัยอ่ะ น่าจะต่างคนต่างอยู่ ขัดใจว่าทำไมปล่อยให้ลูกทารกโดนลักพาตัวไปได้ โคตรไม่รอบคอบอ่ะ เรื่องไอ้ลู่ก็เหมือนกัน นาวเอกโง่จนไม่เห็นความไม่สมเหตุสมผลใดๆ จนความจำกลับมา มันก็ต้องสงสัยแล้วป่ะว่าตอนก่อนจะเสียความทรงจำ ไอ้ลู่แอบเข้าไปในห้องตัวเองทำไม และต้องเอะใจและตัดความสัมพันธ์สิเพราะถามอะไรก็ไม่เคยตอบ พระเอกก็เหมือนกัน รู้สึกว่าไอ้ลู่มีจุดประสงค์ไม่ดี แต่ก็ไม่ทำอะไร ให้โอกาสมันก่อเรื่อง 3-4 บทสุดท้ายรวบรัดตัดจบมาก ปมต่างๆก็ไม่เคลียร์ ไม่รู้แม่พระเอกยังอยู่หรือตาย ทำไมไอ้ลู่ถึงเลี้ยงนางเอกมาตั้งสามปีแทนที่จะรีบเอาไปผ่าตัดให้น้องสาว ทำไมถึงพยายามจะให้พระเอกลืมนางเอกและทำร้ายนางเอก อ่านจนจบก็ไม่เห็นบอกว่ามีความแค้นอะไรกับพระเอก และทำไมมุ่งเป้ามาที่นางเอก และไอ้ปากกาหมึกซึมที่พระเอกเก็บไว้น่ะ ก็ไม่มีอธิบายเพิ่ม แค่เปรยว่านางเอกเคยเอาปากกาให้เด็กขอทาน ต่ไม่บอกว่ามันมีความสำคัญยังไง สรุปอ่านแล้วขัดใจหลายอย่างมากค่ะ...
ขอบคุณนะคะที่อัพจนจบ❤️❤️❤️...
แรกๆฉันเชียร์เธอหมดใจแต่มู่น่อนน่อนนี่เธอก็ดื้อเกินไปนะ รู้ทั้งรู้ยังจะชอบสร้างปัญหาซ้ำแล้วซ้ำอีก มั่นใจตัวเองอะไรผิดๆเกิ๊นนน ฉันเริ่มจะเบื่อเธอแล้วนะ เจอก็เจอแล้วแค่กลับไป แล้วยังจะคิดกลับไปให้เขาเฉือนอวัยวะไง!!!! ตัวเองจะไปสืบอะไรจากไหน?!!!...