ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 630

พูดถึงเรื่องตอนนั้น มู่น่อนน่อนทอดถอนใจเล็กน้อย

“เสี่ยวเหลียง ความจริงแล้วมีเรื่องหลายเรื่องที่ในตอนนั้นรู้สึกว่าลำบาก ตอนนี้ทำให้ฉันหวนคิดถึงในตอนนั้น กลับรู้สึกว่าก็ไม่ได้ลำบากอะไรมาก”

“นี่เรียกว่าแผลเป็นที่หายดีแล้วจนลืมความเจ็บปวด!” เสิ่นเหลียงแหย่ที่หัวของมู่น่อนน่อนไปทีหนึ่ง：“ถึงอย่างไรเธอก็ต้องระวังเฉินจิ่งหยุ้นหน่อย ฉันไปก่อนนะ”

“ขับรถระวังด้วยนะ”

เสิ่นเหลียงหันกลับมาแล้วเดินถอยหลัง：“รู้แล้วนะ! ถ้าหากแต่งงานแล้วจู้จี้จุกจิกอย่างนี้ ชีวิตนี้ฉันก็ไม่อยากแต่งงานแล้ว!”

ใบหน้ามู่น่อนน่อนผุดรอยยิ้มออกมา มองดูเสิ่นเหลียงขับรถจากไป แล้วรอยยิ้มบนใบหน้าถึงค่อย ๆ จางลง!”

ลี่จิ่วเชียนคนเจ้าเล่ห์เพทุบาย เขาเชี่ยวชาญเรื่องการใช้คนและเรื่องราว

กลัวว่าวันหนึ่ง ลี่จิ่วเชียนอยากจะคุกคามเธอนั้น แม้แต่เสิ่นเหลียงก็อาจจะไม่ยอมละเว้น

ดังนั้น ช่วงนี้ทางที่ดีอย่าเพิ่งติดต่อกับเสิ่นเหลียงจะดีที่สุด

……

ถ้าหยุดคิดเรื่องเลว ๆ ของลี่จิ่วเชียนที่แอบทำอย่างลับ ๆ แล้ว รูปลักษณ์และบุคลิกลักษณะของเขานั้นถือว่าเยี่ยมยอดเลย เป็นศาสตราจารย์ที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นพิเศษในมหาวิทยาลัย ในบรรดาศาสตราจารย์วัยกลางคนหัวล้าน เขาก็เป็นคนที่ดูสะดุดตาที่สุด

ด้วยเหตุนี้ ลี่จิ่วเชียนจึงกลายเป็นคนดังอย่างรวดเร็ว

เมื่อมู่น่อนน่อนออกไปทำงานนั้น ก็ได้แวะไปทานอาหารข้างนอก จึงบังเอิญได้ยินสาว ๆ เหล่านั้นคุยกันถึงเรื่องลี่จิ่วเชียนศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาที่มีชื่อเสียงของมหาวิทยาลัย Z

ลี่จิ่วเชียนสามารถซื้อใจคนได้อย่างช่ำชอง

แต่เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ไม่ยาก

มู่น่อนน่อนคิดถึงเรื่องราวในตอนนั้น ลี่จิ่วเชียนเพื่อต้องการความเชื่อใจจากเธอ จึงไม่ลังเลดูแลเธอที่เป็นเจ้าหญิงนิทราสามปีเต็ม ๆ

ความเพียรพยายามแบบนี้ ไม่ใช่คนทั่วไปที่จะทำได้

ลี่จิ่วเชียนกลายเป็นคนดัง นี่เดิมทีก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ

แต่ เธอลืมไปเลยว่า คนดังนั้นมักจะมีทั้งเรื่องที่จริงและไม่จริง

“ศาสตราจารย์ลี่หล่อมากจริง ๆ โดยเฉพาะตอนที่สอนอยู่ในห้องเรียน!”

“ไม่รู้ว่าคนแบบไหนกันที่จะโชคดีกลายเป็นคุณนายลี่ คิด ๆ แล้วรู้สึกน่าอิจฉาจัง!”

“……”

มู่น่อนน่อนแค่ทานอาหารกลางวันในร้านอาหารเท่านั้น สาว ๆ โต๊ะข้าง ๆ ก็พูดคุยแต่เรื่องของลี่จิ่วเชียน

ถ้าหากว่าพวกเธอรู้ลี่จิ่วเชียนเป็นเศษสวะ ที่ทำเรื่องเลว ๆ อย่างลับ ๆ แม้แต่เด็กก็ไม่เว้น ไม่รู้ว่าพวกเธอจะยังคลั่งไคล้เขาอยู่อีกหรือเปล่า

มู่น่อนน่อนยิ้มเยาะ แล้วเรียกพนักงาน：“คิดเงินค่ะ”

ตอนที่เธอออกไปนั้น ตรงกันข้ามก็มีหญิงสาวสองคนเดินเข้ามา

ก็ไม่รู้ว่าเหตุผลอะไร สองสาวนั้นจ้องมองมู่น่อนน่อนตลอดเวลา

จนกระทั่งเธอเดินออกไปไกล ตอนที่หันกลับมานั้น ยังคงเห็นหญิงสาวสองคนนั้นชี้มาทางตัวเอง

มู่น่อนน่อนขมวดคิ้วเบา ๆ แล้วก็รีบก้าวเท้ายาวเดินกลับไปที่ห้องทำงานของฉินสุ่ยซาน

“คุณมู่……”

เธอเดินเข้าไปนั้น พนักงานให้ห้องทำงานก็ทักทายเธอด้วยท่าทีกระอึกกระอัก

มู่น่อนน่อนหยุดชะงักเท้าขึ้น แล้วถามเธอ：“เป็นอะไร ทำไมถึงมองฉันแบบนั้น มีอะไรก็ให้พูดมา”

พนักงานคนนั้นส่ายหน้า：“คุณดูจากในอินเทอร์เน็ตเองนะคะ”

มู่น่อนน่อนพลางหยิบโทรศัพท์มา พลางเดินไปยังห้องทำงานของฉินสุ่ยซาน

ตอนเช้าฉินสุ่ยซานออกไปคุยธุระด้านนอก ตอนนี้ยังไม่กลับมา แต่ว่าห้องทำงานของเธอ มู่น่อนน่อนสามารถเข้าออกได้ตามสบาย

มู่น่อนน่อนเดินเข้าไป แล้วนั่งลงบนโซฟา หยิบโทรศัพท์ออกมาท่องอินเทอร์เน็ต