ฉันนี่แหละ...คุณหนูพันล้าน เซิงเกอ! นิยาย บท 77

มู่จื่อหนิงไม่คิดยอมแพ้“ไม่เจอแค่ไม่กี่วัน คุณยังอวดดีเหมือนเดิมนะเซิงเกอ ทุกอย่างต้องมีหลักฐาน ในเมื่อคุณต้องการเห็นฉันถูกตบหน้า ก็เอาหลักฐานมาดู ！”

“ฉันนี่ไงหลักฐาน！”

น้ำเสียงที่นุ่มนวลและแผ่วเบา พลันดังขึ้นมาจากทางด้านนอก เสียงดังก้อง

ทันทีทันใด บอดี้การ์ดคนหนึ่งก็เดินเข้ามาพร้อมรถเข็น

บนรถเข็นมีคนที่ใบหน้าซีดเซียวนั่งอยู่ ใบหน้าที่อิดโรยนั้นไม่สามารถปกปิดความเหนื่อยล้าของผู้ที่เพิ่งฟื้นตัวจากอาการป่วยหนักได้

เซิงเกอยืนหลบอยู่ข้างๆ เพื่อให้ทุกคนที่อยู่ในที่นี้ได้เห็นใบหน้าของคนที่เข้ามาอย่างชัดๆว่าเขาเป็นใคร

“มู่ซิ่นซิน？！เธอตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ ? ทำไมถึง…… นี่มันอะไรกัน？”

มู่จื่อหนิงแทบจะเก็บอาการบนใบหน้าไม่อยู่

เดิมทีเธอมีความสุขอย่างมากกับการเสียชีวิตของหอกข้างแคร่ทั้งสองจนนอนไม่หลับอยู่หลายคืน

แต่ตอนนี้ นังชั่วสองคนนี้ไม่เพียงไม่ตาย แต่ยังมาปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนในงานแถลงข่าวเพื่อเป็นการตบหน้าเธออีก！

เธอโกรธจนแทบจะกระอักเลือดออกมาในทันที！

“ซิ่นซิน！ลูกสาวของแม่！”

หยุนเหม่ยวิ่งเข้ามาหามู่ซิ่นซินโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น นั่งคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ ยื่นมือที่สั่นเทาออกไป แล้วลูบไล้ไปที่ใบหน้าของเธอเบาๆ

เป็นลูกสาวที่ยิ้มได้ กะพริบตาได้ และเป็นมู่ซิ่นซินที่มีชีวิต !

“ลูกรัก……แม่รู้ว่าลูกมีบุญวาสนา จะต้องปลอดภัย และจะไม่เป็นอะไรอย่างแน่นอน……”

เธอกอดมู่ซิ่นซินเอาไว้แน่น พิงศีรษะไปที่ไหล่ของเธอ แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น

มู่เจี้ยนเต๋อที่ไล่ตามหลังหยุนเหม่ยมา ดวงตาก็แดงก่ำ ใบหน้าตื้นตัน “ฟื้นขึ้นมาก็ดีแล้ว ดีมากแล้ว ！ลูกรัก ลูกลำบากมากแล้ว！”

มู่จื่อหนิงที่ยืนอยู่บนเวทีจ้องมองภาพของครอบครัวที่รักใคร่ปรองดองกันตรงหน้าอย่างนิ่งงัน

ฟังคำพูดของหยุนเหม่ย เป็นเวลานานกว่าที่เธอจะได้สติที่แท้หยุนเหม่ยก็รู้อยู่แต่แรกแล้วว่ามู่ซิ่นซินยังไม่ตาย? !

ดังนั้น ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวานตอนเช้าล้วนเป็นการแสดงละครตบตาของเธอเท่านั้น? !

แม้แต่ฟู่อิน ก็ยังโกหกตัวเอง？！

เธอรับกับความจริงทุกอย่างนี้ไม่ได้

ทำไม！ทำไมทุกคนต้องอยู่ฝ่ายเดียวกับเซิงเกอผู้หญิงที่น่ารังเกียจคนนี้ด้วย！

ดวงตาของเธอแดงก่ำด้วยความโกรธ ในขณะที่ทุกคนกำลังให้ความสนใจกับครอบครัวสามคนพ่อแม่ลูกนี้อยู่ เธอกระแอม แล้วไอเสียงเบาออกมา

“แม้ว่าพี่สาวของฉันจะกลับมาอย่างปลอดภัย แต่มันก็ลบล้างความผิดนี้ของคุณไม่ได้！”สายตาของเธอที่มองไปยังเซิงเกอ ดุเดือดและรุนแรง

เซิงเกอดึงเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ๆมา แล้วนั่งลง ยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาเท้าคาง ถามด้วยความสนใจว่า“งั้นคุณก็พูดมา ว่าฉันมีความผิดอะไร？”

“คุณจ้างวานพวกนักเลงกว่าสิบคน และหลอกฉันไปในห้องมืดเล็กๆแถบชานเมือง ให้พวกเขาทำร้ายฉัน ทำให้ฉันบาดเจ็บสาหัสจนต้องเข้าโรงพยาบาล มีหลักฐานแน่นหนา เรื่องนี้คุณจะอธิบายยังไง ？！”

ฝ่ามือที่กำกันแน่นของมู่จื่อหนิงมีเหงื่อเย็นไหลซึมออกมา

ภายใต้การบดบังของโพเดียม เธอก็กำหมัดแน่นมากขึ้นไปอีก

“ดูเหมือนว่าความสามารถในการกลับผิดให้เป็นถูกของคุณมู่นับวันจะยิ่งชำนิชำนาญมากขึ้นนะคะ”

อาการดูหมิ่นและหยอกเอินของเซิงเกอแวบขึ้นบนใบหน้า“ คำอธิบายที่คุณต้องการ ฉันให้คุณได้เลยตอนนี้！”

ทันทีที่สิ้นเสียง เธอยกมือขึ้นเพื่อส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง

ยังไม่รอให้มู่จื่อหนิงได้ทำความเข้าใจในสิ่งที่เธอพูด จู่ๆตำรวจกลุ่มหนึ่งก็กรูกันเข้ามายังสถานที่แห่งนี้

และล้อมมู่จื่อหนิงเอาไว้

“นี่พวกคุณจะทำอะไร？！”

ใบหน้ามู่จื่อหนิงซีดเผือด กำโพเดียมแน่น เพื่อยึดร่างกายของตัวเองให้มั่น

“คุณมู่จื่อหนิง เราสงสัยว่าคุณเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีอุบัติเหตุทางรถยนต์ของคุณมู่ซิ่นซิน ลักพาตัวโจวเสี่ยวฉิงจ้างวานและวางแผนทำร้ายผู้อื่น ขอเชิญตัว เพื่อไปให้การกับเราด้วยครับ ”

ตำรวจที่เดินนำแสดงบัตรประจำตัวเจ้าหน้าที่ และให้คนมาควบคุมเธอไป