ฉันนี่แหละ...คุณหนูพันล้าน เซิงเกอ! นิยาย บท 79

เซิงเกอก้าวเท้ายาวไปยืนอยู่ข้างๆรถmagotan เปิดประตูรถ ส่งสายตาให้ซางเวยขึ้นไปนั่งบนรถด้วย

เธอขับตรงไปยังสถานที่ถ่ายทำ ซางเวยรู้สึกร้อนอกร้อนใจมากที่นั่งอยู่ที่เบาะนั่งข้างคนขับ และจู่ๆก็รู้สึกละอายใจขึ้นมา “ขอโทษด้วยนะคะผอ. ฉันขับรถไม่เป็น ให้คุณมาเป็นคนขับรถให้ หากฉันขับเป็น คงได้ขับให้คุณนั่งไปแล้ว”

“ฉันก็นึกว่าจะพูดอะไรซะอีก ไม่ใช่เรื่องใหญ่สักหน่อย ต่อไปหากมีเวลาก็ไปฝึกขับซะ”เซิงเกอขำกับคำพูดของเธอ อารมณ์ที่ตึงเครียดก็ผ่อนคลายลง

ซางเวยยังอยากจะพูดอะไรต่อ คิดไปคิดมาก็เงียบดีกว่า สายตาที่มองไปยังเซิงเกอเต็มไปด้วยความชื่นชม

เสียงรถเบรกของเซิงเกอดังสนั่นที่หน้ากองถ่าย เดินปรี่เข้าไปในทันที ซางเวยก็เดินตามหลังไปติดๆ ใบหน้าจริงจังในแบบเดียวกันกับเธอไม่มีผิด

ผู้ดูแลได้รับการแจ้งมาล่วงหน้าแล้ว ยืนรอต้อนรับพวกเธออยู่หน้าประตู

“ผอ. ในที่สุดคุณก็มาสักที สองคนนี้มีปัญหากันไม่หยุด เราเองก็ทำอะไรไม่ได้แล้วจริงๆ”

ผู้ดูแลเดินไปด้วยก็บอกเล่าเรื่องราวไปด้วย“ฝ่ายหนึ่งเป็นนักแสดงหน้าใหม่ที่ได้รับความนิยม อีกฝ่ายเป็นลูกคุณหนู เราไม่กล้าไปล่วงเกินใครทั้งนั้น ทำได้เพียงเชิญคุณมานี่แหละครับ”

“ผู้เข้าแข่งขันสองคนนี้ชื่ออะไร ? แล้วใครที่บอกว่าจะออกจากการแข่งขัน？” เซิงเกอถาม

“นักแสดงหน้าใหม่ที่มีชื่อเสียงคนนั้นชื่อจางเจียรุ่นลูกสาวเศรษฐีของเมืองหลินชื่อคุณหนูเจียงเฉิง ทั้งสองคนทะเลาะกันเพราะเรื่องแย่งที่นอน และต่างก็พูดว่าจะถอนตัวออกจากการแข่งขันครับ”

“ในเมื่อพวกเขาร่ำร้องอยากจะไป เราก็ไม่ต้องไปบังคับให้เขาอยู่ ”

เธอยิ้มเยาะออกมา“ แต่ต้องเชือดไก่ให้ลิงดู ให้พวกเขาได้เข้าใจว่าอะไรคือ กฎระเบียบ ”

ระหว่างที่ทั้งสองคนพูดคุยกันก็ได้เดินมาถึงที่ห้องโถงใหญ่ คู่กรณีทั้งสองฝ่ายต่างยืนกันคนละฝั่ง ประจันหน้ากันในสถานการณ์ที่ตึงเครียด

“พวกคุณสองคนใช่ไหมที่กำลังมีเรื่องกันอยู่？” เซิงเกอมองไปยังคนสองคนที่มีกลิ่นอายของดินปืนคละคลุ้งอย่างไม่สบอารมณ์ “ไม่อยากจะเข้าร่วมรายการนี้แล้วก็ออกไป อย่ามาสร้างปัญหาให้คนอื่น ”

“เธอเป็นใคร ? ก็แค่ตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร กล้ามาวางอำนาจบาตรใหญ่กับฉันเหรอ ？”

จางเจียรุ่นมองเธออย่างนึกรังเกียจ“ ฉันมาเข้าร่วมรายการนี้ของเธอ ก็ถือว่าให้เกียรติangleมากแล้ว หากไม่ใช่เพราะเห็นแก่ประธานลู่ ใครจะมาร่วมรายการที่ไม่ดังและไม่เป็นที่รู้จักแบบนี้กัน？”

“รบกวนคุณจางช่วยทำความเข้าใจซะใหม่ด้วย ด้วยชื่อเสียงและสถานะของคุณในตอนนี้ คุณยังไม่คู่ควรที่จะใช้คำพูดเช่นนี้”

เซิงเกอนั่งลงบนเก้าอี้ตัวหลักอย่างสง่าผ่าเผย พูดต่อว่า“ที่angleมีที่ยืนอยู่ในวงการบันเทิงนี้ได้ เป็นบริษัทที่มีชื่อเสียง ที่สามารถให้คุณได้ มีมากกว่าที่คุณคิด หากไม่อยากจะอยู่ต่อก็ย่อมทำได้ จ่ายค่าละเมิดสัญญามาแล้วไปได้เลย ”

“นี่เธอ！คิดว่าตัวเองเป็นใคร? ที่ฉันเข้ามาร่วมด้วยก็ถือว่าเป็นเกียรติของangleมากแล้ว เธอยังกล้ามาเรียกร้องค่าเสียหายกับฉันงั้นเหรอ？！” จางเจียรุ่นโกรธจนใบหน้าแดงก่ำ

เซิงเกอเหลือบมองเธอ หยิบเอาเอกสารข้อมูลของผู้เข้าแข่งขันบนโต๊ะขึ้นมา พลิกดูผ่านๆ

“ฉันเจอคนมารยาทยังไงก็จะปฏิบัติตัวกลับไปแบบนั้น ในเมื่อคุณเข้ามาเพราะประธานลู่ งั้นฉันจะให้ประธานลู่มาไล่คุณด้วยตัวเอง คุณจะได้เสียหน้ามากกว่านี้？”

“ก็เอาสิ！ฉันไม่จบกับเธอแค่นี้แน่ ！เธอรอได้เลย！”

จางเจียรุ่นพูดทิ้งท้ายประโยคนี้จบก็จากไป

“แล้วเธอล่ะ ？”

สายตาของเซิงเกอหันมองไปยังเจียงเฉิงที่อยู่ข้างๆ“จะอยู่หรือจะไป ？”

“ก็ต้องไปอยู่แล้ว！ใครอยากจะอยู่ในรายการประกวดแบบนี้นานเป็นเดือนๆกัน ？”

เจียงเฉิงไม่พอใจ“ จางเจียรุ่นคนนั้นไม่มีมารยาทไม่พอ เจ้าหน้าที่ที่ดูแลก็เหมือนกัน！ฉันจะฟ้องangleของพวกคุณ ให้พวกคุณได้รู้ ว่า ตระกูลเจียงของเรานั้นไม่ได้ธรรมดานะ！”

“พูดจบหรือยัง？”

เซิงเกอวางเอกสารในมือลง“จ่ายค่าละเมิดสัญญาแล้วไปได้เลย รายการของเราไม่ต้องการคนที่ไม่มีสมองแบบนี้ ส่วนเรื่องที่จะฟ้องangle เธอก็ลองดู ฉันจะรอหมายเรียกของเธอ”

เธอไม่หันมองไปที่เจียงเฉิงอีก ออกคำสั่งกับผู้ดูแล“ยังยืนนิ่งกันอยู่ทำไม ? ส่งแขก！”

พูดจบ ไม่สนใจเจียงเฉิงที่ยืนอยู่ข้างหลังว่าจะมีสีหน้าที่ดูแย่มากแค่ไหน เธอสยายผมด้วยท่วงท่าที่สง่างาม ก้าวเท้าแล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

“ผอ. ค่ะ คุณจัดการเรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ ? ที่บริษัทมีลูกค้ารายใหม่ กำลังรอคุณอยู่ที่ห้องรับแขกค่ะ”

เมื่อซางเวยเห็นเธอเดินออกมา ก็เข้ามาหาทันที แล้วชี้ไปที่โทรศัพท์มือถือของตัวเอง

“ใคร？”

เซิงเกอขึ้นไปนั่งในรถ และคาดเข็มขัดนิรภัย