ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1817

ณ ใจกลางทะเลหลานซาในขณะนี้

ซูอวิ๋นเจานั่งอยู่ในปากมังกรหยก เขาไม่ต้องการสิ่งใดมาช่วยพยุงตัวอีกต่อไป และจะไม่ถูกมังกรหยกกลืนลงไปอีกแล้ว!

สิบปีที่ผ่านมา อวิ๋นเหลิงซี ‘ล่า’ เพื่อบ่มเพาะซูอวิ๋นเจา

โดยการดึงเลือดจากมังกรหยกจากส่วนต่างๆ ของร่างกาย และส่งเลือดนั้นให้ซูอวิ๋นเจาอย่างต่อเนื่อง

มังกรหยก รู้สึกราวกับร่างกายถูกดูดกลืนจนหมดสิ้น

มังกรหยกไม่เคยคิดฝันว่าเลือดของมันจะบ่มเพาะจักรพรรดิองค์ใหม่ขึ้นมา

ซูอวิ๋นเจาไม่ต้องออกไปหาทรัพยากรในการฝึกบำเพ็ญแต่อย่างใด ในแหวนของเขามีทั้งยาลูกกลอน ทรัพยากร และสมุนไพรเทพให้ใช้เพียบพร้อม

ด้วยเลือดมังกรและไอเทพพิเศษของทะเลหลานซา และภายใต้การคุ้มครองของอวิ๋นเหลิงซี ซูอวิ๋นเจาก็ทะลวงไปถึงระดับจักรพรรดิได้ภายในสิบปี

อวิ๋นเหลิงซีมองเขาอย่างเงียบ ๆ และคิดในใจว่า เก่งจริงๆ ยังจะมีใครที่เก่งกว่าเขาอีกไหมนะ…

วินาทีต่อมา ทรายสีฟ้าก็พัดมาราวกับพายุหมุน และพุ่งเข้าสู่ปากมังกรหยก!

มังกรหยก “&…%#￥%…%%￥!”

ซูอวิ๋นเจาอยู่ในใจกลางพายุทราย เขาหลับตาลง ลมกรรโชกแรงทำให้เส้นผมดำขลับและเสื้อผ้าของเขาปลิวสะบัดไปตามลม!

ในชั่วพริบตานั้น เขาก็ได้ก้าวเข้าสู่ระดับจักรพรรดิ!

การทะลวงไปถึงจักรพรรดิเป็นสิ่งที่ต้องได้รับการหล่อเลี้ยงจากฟ้าดินเท่านั้น

แรงอาฆาต ไอหยิน และไอเทพทั้งหมดในทะเลหลานซาต่างก็ถูกซัดเข้าสู่ร่างของซูอวิ๋นเจา

มังกรหยกถึงกับตกตะลึงเพราะมันพบว่าพลังในร่างกายของมันถูกซูอวิ๋นเจาดูดกลืนไปเรื่อยๆ!

สิบปีที่สูญเสียเลือดไปก็เพียงแค่ทำให้มันอ่อนแอ แต่ครั้งนี้กลับเป็นการสูญสิ้นพลังอย่างแท้จริง

“ตายแน่…ตายแน่!”

มังกรหยกดิ้นรน พยายามจะเขวี้ยงซูอวิ๋นเจาออกไป

แต่จักรพรรดิได้เกิดขึ้นแล้ว ซูอวิ๋นเจาส่องแสงอยู่ในปากของมังกรหยก จากที่ไกลๆ ดูราวกับมังกรหยกอมลูกแก้วมังกรอยู่ในปาก

เมื่ออวิ๋นเหลิงซีเห็นเช่นนี้ก็ออกจากปากของมังกรหยก

เมื่อเท้าแตะพื้น เธอจึงรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าตนเองกลับมาแล้ว

ร่างที่แท้จริงของเธอกลับคืนมาอีกครั้งและก้าวย่างสู่แผ่นดินแห่งโลกหลังความตาย…

ลมพายุรอบตัวกรรโชกแรง ลมในทะเลหลานซาดูเหมือนจะแรงขึ้นกว่าเดิม แต่แท้จริงแล้วมันได้สูญเสียพลังไปกว่าครึ่ง

เนื่องจากไอเทพในนั้นได้ถูกซูอวิ๋นเจาดูดกลืนไป สิ่งที่เหลืออยู่ก็เป็นเพียงแค่ลมทรายธรรมดาที่พัดแรงกว่าเล็กน้อย

“หืม?” อวิ๋นเหลิงซีจ้องมองไปยังจุดๆ หนึ่ง

ลมทรายพัดโหมแรง เผยให้เห็นหินก้อนใหญ่เรียบๆ ที่มังกรหยกเคยนอนขดอยู่

ดูเหมือนว่ามีบางอย่างถูกทับอยู่ใต้หินก้อนใหญ่…

**

นอกเขตเทียนเชวีย

ในเมืองผีมีเหล่าผู้ฝึกบำเพ็ญมารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ

“ทำไมรู้สึกว่าเหมือนที่ทะเลหลานซามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น!”

“รีบไปดูสิ! มีคนบอกว่าสามารถเข้าไปในทะเลหลานซาได้แล้ว!”

ผู้คนมากมายพุ่งตรงไปยังทะเลหลานซามากขึ้นเรื่อย ๆ

พี่เซี่ยยืนอยู่บนชั้นสามของโรงน้ำชา และมองออกไปทางทะเลหลานซา

“ใช่นายหรือเปล่า?” เธอเอ่ยเบาๆ “คนที่สามารถเปลี่ยนแปลงทะเลหลานซาทั้งหมดนี้ได้ก็มีแต่คนอย่างนายเท่านั้นแหละ!”

มีคนพูดจากข้างหลังเธอว่า “พี่เซี่ย พี่ไม่ไปดูหรือ? พวกเขาต่างก็รีบไปที่ทะเลหลานซากันหมดแล้ว”

พี่เซี่ยหัวเราะเบาๆ เธอพิงราวระเบียงอย่างนุ่มนวลแล้วพูดอย่างขี้เกียจว่า “รีบอะไรนักหนา?”

คนๆ นั้นพูดอย่างร้อนรนว่า “ถ้ามีของดีอะไร...ไปช้าเดี๋ยวก็ไม่เหลืออะไรหรอก”

พี่เซี่ยยิ้ม “ถ้ามีของที่ทำให้ต้องสังเวยชีวิตไป ของแบบนั้นคนที่รีบไปก็คือคนแรกที่จะเป็นเหยื่อล่อ”

“…”

ตอนนี้ตบะของเธอคืนสู่จุดสูงสุดแล้ว หลี่เฟิงอวิ๋นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอเลย!

ในเวลานี้ เห็นได้ชัดว่าซูอวิ๋นเจากับมังกรหยกคือสิ่งที่สำคัญที่สุด

หลี่เฟิงอวิ๋นรู้สึกว่าตัวเองถูกมองข้ามไปโดยสิ้นเชิง ในสายตาของอีกฝ่าย เขาเป็นเพียงฝุ่นผงไร้ค่า…

เขากำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว

เขาเข้าใจแล้วว่า คำว่า “ศิษย์น้อง” ของตนเมื่อครู่นี้ต้องเป็นการล่วงเกินจักรพรรดิหญิงผู้นี้แน่ๆ

แต่จักรพรรดิหญิงคนนี้คงจะเป็นคนใจกว้าง หลังจากซัดเขาลอยไปหนึ่งครั้งก็ไม่คิดถือโทษอะไรอีก…

เมื่อนึกได้เช่นนั้น หลี่เฟิงอวิ๋นก็ลุกขึ้น และก้มหน้าพูดด้วยความเคารพว่า “ท่านจักรพรรดิ ผมต้องขออภัยด้วย เมื่อกี้ผมตาไม่ถึงจริงๆ…”

แต่เขากลับพบว่าอีกฝ่ายยังคงไม่สนใจเขาเลย

หลี่เฟิงอวิ๋นเงยหน้ามองมังกรยักษ์ แล้วในตอนนี้เองที่เขาได้เห็นอย่างชัดเจนว่า—

มังกรยักษ์นั้นไม่ใช่มังกรทอง แต่เป็นมังกรหยก!

เพียงแต่ว่ารอบตัวมันมีแสงสีทองล้อมรอบเลยทำให้ดูเหมือนมังกรทอง

“ที่แท้นี่ก็คือมังกรหยก!” หลี่เฟิงอวิ๋นพูดด้วยความตกตะลึง

ในปากของมังกรหยกมีบางสิ่งที่ส่องแสงระยิบระยับ นั่นคือลูกแก้วมังกรหรือเปล่า?

ลูกแก้วมังกรในตำนานกลับมีอยู่จริง!

แววตาของหลี่เฟิงอวิ๋นเต็มไปด้วยความโลภ แต่เขารู้ดีว่าตนเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมังกรหยกจึงแอบมองอวิ๋นเหลิงซีอย่างเจ้าเล่ห์

เขายังครุ่นคิดถึงวิธีที่จะเข้าหาอวิ๋นเหลิงซี จักรพรรดิผู้ทรงพลังคนนี้ อีกทั้งยังเป็นผู้หญิง…

ผู้หญิงนั้นใช้อารมณ์ในการควบคุมได้ง่ายที่สุด

หลี่เฟิงอวิ๋นจ้องไปที่มังกรหยก ก่อนจะทำท่าเตรียมพร้อม และรุดหน้าไปไม่กี่ก้าวแล้วทำเหมือนจะปกป้องอวิ๋นเหลิงซีเอาไว้ข้างหลัง

เขากดเสียงต่ำ และแสดงสีหน้าจริงจัง “ระวังตัวด้วย…ผมจะปกป้องท่านเอง!”

อวิ๋นเหลิงซี "…"