ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1814

อวิ๋นเหลิงซีมองออกไปนอกปากมังกรหยก

เท่าที่ระยะสายตามองเห็นได้ เธอเห็นไม้ศักดิ์สิทธิ์ท่อนนั้น

แต่เอาไม่ถึง...

ถ้าเธอมีจิตเทพก็คงจะดี แต่น่าเสียดายที่เธอพยายามฝึกฝนจิตเทพมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ไม่ได้พัฒนาไปสักเท่าไหร่

ในขณะที่อวิ๋นเหลิงซีกำลังสิ้นหวังอยู่นั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา!

"เหลิงซี!" ซูอวิ๋นเจาปรากฏตัวขึ้นในทรายสีฟ้า

เขายังยืนได้ไม่มั่นคงนัก มีผ้ากอซพันหน้าอก ดูออกว่ายังพันไม่ทันเสร็จเขายังใช้มือกดผ้ากอซไว้อยู่เลย

อวิ๋นเหลิงซีร้อนใจขึ้นมาทันที "คุณมาทำไม!"

เธอไม่ต้องการให้ซูอวิ๋นเจาปรากฏตัวตอนนี้เลย ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวระหว่างคนสองคนกับคนเดียว นั่นก็ต้องมีคนตายเพิ่มอีกหนึ่งคน

ซูอวิ๋นเจาดึงผ้าพันแผลมามัดอย่างแรง

เขาคว้ายาลูกกลอนมาหนึ่งกํามือแล้วกลืนยาหลายหลายชนิดลงไปพร้อมกันเหมือนกับเป็นของฟรี ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีประโยชน์ไหม แต่ยังไงยาที่รักษาแผลก็กินไปก่อนแหละดีแล้ว

"ผมจะไม่ทิ้งคุณไว้คนเดียว" ซูอวิ๋นเจาพูด "คุณ..."

ทำไมคุณต้องผลักไสผมด้วย?

สายตาของซูอวิ๋นเจาดูจนใจ สีหน้าอ่อนโยน

แต่นี่กลับเป็นครั้งแรกที่ได้ยินเธอตะโกนด่าว่า "คุณโง่หรือไง! คุณคิดว่าคุณมาปรากฏตัวตอนนี้จะมีประโยชน์อะไร? มาตายเปล่าสิไม่ว่า!"

ซูอวิ๋นเจาแววตาแน่วแน่ "อย่างน้อยก็ได้ช่วยคุณสักหน่อย!"

เห็นเหมือนอวิ๋นเหลิงซีอยากจะพูดอะไรต่ออีก เขาก็พูดเสริมด้วยน้ำเสียงมั่นคงว่า "ต่อให้ตายก็ได้ตายด้วยกัน!"

ระหว่างที่พูดเขาก็พุ่งไปทางดาบศักดิ์สิทธิ์ เขาคว้าดาบศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาเหวี่ยงแขนฟาดใส่หัวมังกรหยก!

มังกรหยกหัวเราะเสียงดัง "ดีมาก ที่แท้ความรักโง่ๆ แบบนี้ก็มีอยู่จริง"

มันทำหน้าตาเยาะเย้ย

ที่ฆ่าอวิ๋นเหลิงซีไม่ได้ มันก็รำคาญใจจะแย่อยู่แล้ว

ในขณะนี้การปรากฏตัวของซูอวิ๋นเจา ทำให้เขากลายเป็นเป้าหมายของการระบายอารมณ์ของมันทันที กรงเล็บที่แหลมคมจตะปบใส่ซูอวิ๋นเจาอย่างแรง

ดาบของซูอวิ๋นเจากระเด็นออกไปทันที มังกรหยกกําลังจะหัวเราะเยาะ แต่เห็นมดตัวเล็กๆ ตัวนี้หยิบสิ่งที่มันไม่เคยเห็นออกมา

มันตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง "นี่คืออะไร?"

วินาทีต่อมาเกิดเสียงดังสนั่น มีเปลวไฟพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า!

ซูอวิ๋นเจาหัวเราะเยาะ "ขีปนาวุธตงเฟิง!"

อวิ๋นเหลิงซีมุมปากกระตุก

เอากับเขาสิ!

นี่เพื่อนทหารคนไหนเผามาให้เขาอีกนะ??

สมัยนี้สามารถเผาขีปนาวุธตงเฟิงลงมาให้ได้แล้วเหรอ?

ยังเป็นแบบใช้มือถืออีกต่างหาก??

ตรงหน้าเกิดระเบิดราวดอกไม้ไฟ มังกรหยกถูกระเบิดโดยไม่ทันตั้งตัว

มันตกใจมาก ขีปนาวุธตงเฟิงอันนี้เป็นอาวุธระดับเทพอะไรกัน?!

คาดไม่ถึงว่าจะมีแสงสีทองที่มีบุญกุศลสมบูรณ์ แสงสีทองนี้เป้นแสงที่ยับยั้ง 'ความชั่วร้าย' โดยเฉพาะ ไม่คิดว่ามันจะมาถูกระเบิดออกเขามังกรหายไปข้างหนึ่งแบบนี้

"เหลิงซี รับไว้!"

อวิ๋นเหลิงซียกมือขึ้นโดยสัณชาตญาณ คิดว่าซูอวิ๋นเจาจะโยนไม้ศักดิ์สิทธิ์ให้เธอ

แต่พอยกมือขึ้นมารับกลับพบว่าซูอวิ๋นเจาโยนตัวเองมา

เธอกอดไม้ศักดิ์สิทธิ์ไว้ในอ้อมกอด ในขณะที่ซูอวิ๋นเจาอุ้มเธอไว้