ชีวิตในสวนผัก นิยาย บท 24

กว่าจะปลูกผลไม้เสร็จดวงอาทิตย์ก็ตรงหัวพอดี

"ท่านพ่อ! ท่านเเม่เอาอาหารมาส่งเเล้วเจ้าค่ะ"

"ตรงนี้ก็เสร็จเเล้วพวกเราไปล้างมือมากินข้าวเถอะ"

"ถ้าเกิดท่านเเม่มาช้ากว่านี้พี่รองต้องหิวจนเป็นลมเป็นเเน่"

นางหันไปเห็นพี่รองที่ทำหน้าตาดีใจเมื่อได้ยินว่าจะกินข้าวกัน

"เจ้ากล้าว่าพี่รองรึ"

หลังจากวันที่นางปลูกเมล็ดนี้ก็ผ่านมา1เดือนเเล้ว เมล็ดผักที่นางปลูกจะสามารถเก็บขายได้แล้วสร้างความตกใจให้แก่ทุกคนยกเว้นครอบครัวนางที่รู้สาเหตุอยู่แล้ว วันนี้ครอบครัวนางจะเข้าไปดูความคืบหน้าของโรงเตี้ยมว่าไปถึงไหน

"ท่านพ่อเจ้าคะ"

"มาแล้วรึ ไปขึ้นรถม้าเถอะ"

"เจ้าค่ะ"

นางก็เดินมาขึ้นรถม้าเห็นท่านแม่กับท่านอาจารย์นั่งอยู่ พี่ใหญ่กับพี่รองไม่ได้ไปด้วย

"ท่านอาจารย์ท่านจะไปด้วยหรือเจ้าคะ"

"ใช่ข้าจะเข้าไปส่งข่าวให้ลูกของข้า"

"เจ้าค่ะ"

นางนั่งรอท่านพ่อสักพักก็ออกเดินทาง เดินทางประมาณ3เค่อก็ถึง

"เดียวพ่อเอาม้าไปฝากก่อนพวกเจ้าเดินไปรอพ่อที่ก่อสร้างลย"

"เจ้าค่ะ"

นางท่านเเม่ท่านอาจารย์ก็เดินทางมาถึงบริเวณที่ก่อสร้าง โรงเตี้ยมนางมีโครงร่างเเล้วอีกประมาณเดือนครึ่งก็น่าจะเสร็จ

"คุณหนูมาดูความเรียบร้อยหรือขอรับ"

"ช่างมู่อยู่ทางนี้ขอรับ"

นางเดินตามคนงานก่อสร้างมาจนเห็นช่างมู่กำลังสั่งงานลูกน้องอยู่

นางรอให้ช่างมู่สั่งงานลูกน้องเสร็จก่อนค่อยเดินเข้าไปหา

"ช่างมู่อรุณสวัสเจ้าค่ะ"

"อ้าว! คุณหนูเลี่ยงหลิ่งมาตรวจความเรียบร้อยรึตอนนี้งานก่อสร้างก็เสร็จไปเกือบครึ่งเเล้ว"

"เจ้าค่ะ ถ้าขาดเหลืออะไรท่านก็ให้คนไปแจ้งที่หมู่บ้านได้เลยนะเจ้าคะ"

"ตอนนี้ยังไม่มีปัญหาอะไรคุณหนูไม่ต้องห่วง"

"เจ้าค่ะ"

"งั้นพวกข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ"

นางลาช่างมู่เสร็จก็เดินออกมาข้างนอกเห็นท่านพ่อท่านแม่ยืนรออยู่ไม่เห็นท่านอาจารย์สงสัยจะไปสงข่าวให้ลูกของท่าน

"ท่านพ่อเราไปซื้อของใช้เข้าบ้านเถอะกันเจ้าค่ะ"

"งั้นก็ไปกันเถอะพ่อจะไปดูพวกที่ใช้พรวนดินสักหน่อยที่บ้านไม่พอใช้"

"เจ้าค่ะ ยังงั้นข้ากับท่านเเม่จะรอที่ร้านเนื้อนะเจ้าคะ"

นางกับท่านแม่ก็แยกออกมาจากท่านพ่อและตรงไปที่ร้านขายข้าวก่อนค่อยจะไปร้านขายเนื้อเป็นร้านสุดท้าย

ข้าวเหนียวครั้งเเรกที่ท่านแม่ทำให้พวกเขากินพวกเขาตกใจมากเพราะไม่คิดว่ามันจะอร่อยขนาดนี้ ถ้าพวกเขารู้วิธีทำข้าวก็จะอร่อยเพราะข้าวเหนียวถ้ากินเฉยๆมันจะออกรสหวานๆ

"ท่านแม่ข้าว่าเราจ้างเกวียนไปส่งข้าวเถอะเจ้าคะ ครั้งนี้เราซื้อไปเยอะเลย"

"เอาตามที่เจ้าว่าก็แล้วกัน เดียวแม่จะไปจ้างเกวียนเจ้าไปเลือกซื้อข้าวเถอะ"

ท่านเเม่ไม่เป็นห่วงนางก็เพราะนางค่อนข้างจะสนิทกับเจ้าของร้านเพราะมาซื้อข้าวบ่อย

"อ้าว เจ้ามาซื้อข้าวรึ"

"เจ้าค่ะ ครั้งนี้ข้าจะซื้อมากหน่อยข้าวที่ข้าสั่งท่าน ท่านได้เอามาให้ข้าหรือไหม"

"เอามาๆ ข้าวแบบนี้ไม่ค่อยมีคนซื้อแต่ก็ยังมีคนปลูกอยู่มากข้ารับซื้อมาตามจำนวนที่เจ้าบอก"ข้าวที่เฒ่าเเก่พูดถึงก็คือข้าวเหนียวนั้นเเละนางสั่งไปทั้งหมด50กระสอบ

"งั้นข้าเอาข้าวนี้30กระสอบ"นางซื้อข้าวจ้าวอีกเพราะจะกินแต่ข้าวเหนียวก็ไม่ได้

"ได้เดียวข้าจะไปสั่งลูกน้องให้เจ้านั่งรอสักครู่เถอะ"

"เจ้าค่ะ"

นางนั่งรอเฒ่าเเก่ก็มองไปรอบๆ ร้านนี้เป็นร้านขนาดกลางมีข้าวหลายชนิดคุณภาพแล้วเเต่ราคา มีข้าวตั้งเเต่ข้าวชั้นเลวจนถึงข้าวชั้นดี ข้าวชั้นเลวก็จะเเข็งมากๆ แต่ก่อนครอบครัวนางก็กินนางรู้สึกว่ามันไม่อร่อยเลย นั่งคิดอะไรคนเดียวไปสักพักท่านแม่ก็เดินเข้ามาในร้าน

"เจ้าสั่งข้าวไปทั้งหมดกี่กระสอบรึ"

"ทั้งหมด80กระสอบเจ้าคะ"

"มันจะใส่พอรึไมแม่เช่าเกวียนมาแค่2คัน"

"ไม่เป็นไร ขอรับฮูหยินข้าจะให้ลูกจ้างข้าไปส่งให้ด้วย"

"ขอบคุณเจ้าค่ะ"

"ไม่เป็นเลี่ยงหลิ่งนางก็มาซื้อข้าวร้านข้าบ่อย"

"เจ้ามานี้"เฒ่าเเก่กวักมือเรียกลูกจ้างมา

"ให้คนขนข้าวทั้งหมดไปใส่เกวียนที่จอดอยู่หน้าร้านถ้าไม่พอก็ใส่เกวียนของเราไปส่ง"

"ขอรับ"

"ว่าแต่เจ้าต้องการอะไรเพิ่มอีกหรือไม"