ชีวิตหลังความตายของเซินมาน นิยาย บท 8

หลังจากนั้นไม่นาน ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสีหน้าที่ไม่ดีนัก ในเวลานี้ เธอได้เปลี่ยนชุดเป็นสีขาวเรียบร้อยแล้ว

ป๋อซือเหยียนถาม “เป็นอะไรไปเหรอ?”

“เมื่อกี้ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ ตอนออกมาเหมือนว่าจะเห็นพี่เสิ่น”

“เสิ่นม่านเหรอ?”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้า

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดต่อว่า “ฉันเห็นพี่สาวเสิ่นกับผู้ชายที่เจอกันครั้งที่แล้วอยู่ด้วยกัน ดูพวกเขาสองคนสนิทกัน

มาก....”

หลังจากพูดจบ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็สังเกตท่าทางของป๋อซือเหยียน เธอพูดอย่างรวดเร็วว่า “แต่บางทีฉันอาจจะมองผิดไปก็ได้ พี่สาวเสิ่นจะไปรู้จักคนอย่างเซียวตั๋วได้ยังไงกัน... ฉันได้ยินมาว่าเซียวตั๋วนั่นเป็นคนที่ไม่สนอะไรทั้งนั้น”

“ยัยเสิ่นม่านนี่...”

น้ำเสียงของป๋อซือเหยียนเปลี่ยนเป็นเย็นชา

ครั้งก่อนป๋อซือเหยียนก็ดูออกแล้วว่าเซียวตั๋วสนใจเสิ่นม่าน

หรือว่าผู้หญิงคนนี้ไม่รู้วิธีหลีกเลี่ยงอันตรายงั้นเหรอ? ขนาดเสือผู้หญิงอย่างเซียวตั๋วก็จะไปเข้าใกล้

หัวใจของป๋อซือเหยียนรู้สึกเหมือนมีอะไรมาอุดอยู่จนอธิบายไม่ถูก

ในตอนนี้ เสิ่นมานออกมาจากห้องน้ำ และเห็นว่าป๋อซือเหยียนมีสีหน้าที่ไม่พอใจ เขากำลังจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม

“เมื่อกี้คุณไปทำอะไรมา?”

ป๋อซือเหยียนลดเสียงของเขาลง

“ฉันเหรอ? ก็ไปห้องน้ำไง”

เสิ่นม่านไม่ค่อยเข้าใจ

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก้าวไปข้างหน้าทำเป็นแสร้งจับมือของเสิ่นม่านอย่างใกล้ชิด “พี่เสิ่นคะ เมื่อกี้นี้ฉัน

เห็นหมดแล้ว เซียวตั๋วคนนั้นไม่ใช่คนดี พี่อย่าโดนเขาหลอกเด็ดขาดนะคะ”

เสิ่นม่านชักมือออกมาโดยไม่รู้ตัว

มือของซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่จับมือเสิ่นม่านแข็งทื่ออยู่กลางอากาศ เธอพูดด้วยความน้อยใจ “พี่เสิ่น ฉันไม่ได้ตั้งใจบอกให้ท่านประธานป๋อรู้นะ....แค่เซียวตั๋วนั่นเป็นคนไม่ดีจริงๆ”

“เซียวตั๋วเป็นคนยังไง ฉันรู้ก็พอแล้ว ไม่ต้องให้คนอื่นมาบอกหรอก”

ท่าทีของเสิ่นม่านเย็นลงเล็กน้อย

ทุกคนที่อยู่รอบๆ ต่างทำความเคารพชายชรา

ในเวลานี้ ทุกคนในงานมีเพียงแค่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนคนเดียวที่มีสีหน้าดูไม่ดีนัก

ชายชราที่เธอตะโกนใส่เมื่อครู่นี้ ที่แท้ก็คือคุณท่านเซียว!

และในไม่ช้า เซียวตั๋วก็เดินออกมาจากที่ด้านหลังของคุณท่านเซียว มายืนอยู่ข้างคุณท่านเซียวและพยุงแขนของเขาไว้

เสิ่นม่านจู่ๆก็รมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

เซียวตั๋วมองไปที่เสิ่นม่านและยกมุมปากขึ้นช้าๆ

“ทุกท่าน วันนี้ที่ผมเชิญทุกคนมาที่นี่ เพื่อบอกทุกท่านว่าเซียวตั๋วคือหลานชายของเซียวเจิ้งปัง และเป็นทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลเซียว”

นายท่านเซียวเหลือบมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยสายตาที่เย็นชา

สายตานี้ทำให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนตัวสั่น

นายท่านเซียวพูดอย่างเย็นชา “เขาไม่ใช่คนป่าเถื่อนที่ไร้การศึกษา”

ทุกท่านที่อยู่ในห้องโถงใหญ่ต่างประหลาดใจ มีเพียงเสิ่นม่านที่หัวใจเต้นเร็ว

มันไม่ถูกต้อง! สถานการณ์ในช่วงเวลานี้มันไม่ถูกต้อง! เป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน?