ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 90

ครั้งแรกยังไม่ชิน ครั้งที่สองก็คล่องแล้ว เหลืออีกสิบกว่าห่อ เขานั่งอยู่ที่เดิมต่ออีกครู่หนึ่ง จากนั้นก็ไปเดินวนที่อื่น ๆ อีกนิดหน่อย ปรากฏว่าก็ขายหมดเช่นกัน

หลักๆ คือของอร่อย คุ้มค่าคุ้มราคา แบบนี้ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องที่จะขายไม่ออกแล้ว

ทางด้านซูอวิ๋นก็ราบรื่นมาก เขาเป็นคนที่พูดเก่งอยู่แล้ว ย่อมไม่กังวลเรื่องไม่มีลูกค้า

...

กลับมาทางด้านซูหว่าน หลังจากที่นางซื้อของเสร็จ นางก็รอเจียงอวี้อีกครึ่งชั่วยามอยู่ที่เดิม ก่อนจะเห็นเขากลับมา

เพียงแต่ หายไปครึ่งชั่วยามกว่าๆ พอกลับมาเจ้าหนุ่มนี่ก็เปลี่ยนชุดไปแล้ว

เขาถอดชุดผ้าป่านหยาบที่ใส่ออก แล้วสวมชุดคลุมยาวสีม่วง ทำให้กลับมาดูภูมิฐานและสง่างามอีกครั้ง

แต่การแต่งกายของเขาแบบนี้ถือว่าเรียบง่ายแล้ว เพราะไม่มีเครื่องประดับใด ๆ ที่เอว ผ้าผูกผมก็เปลี่ยนเป็นปิ่นปักผมไม้ธรรมดาที่สุด เนื้อผ้าของชุดที่ใส่ก็คนละระดับกับที่เขาใส่ในวันที่นางช่วยชีวิตเขาเอาไว้ ราคาต่างกันมาก และบนใบหน้าก็ยังคงสวมหน้ากากที่ซูหว่านทำให้เขาอยู่

เขาสะพายห่อผ้า คาดว่าน่าจะยังตั้งใจจะกลับไปพักอยู่ที่บ้านตระกูลซูต่อ

ตอนที่เดินมาแต่ไกล ซูหว่านยังจำเขาไม่ได้เลย ถ้าไม่ใช่เพราะหน้ากากอันนั้น

เจียงอวี้เห็นนางมองตามเขาไม่กะพริบตาเลย ก็รู้สึกว่าน่าสนใจมาก

“อะไรกัน ข้าเปลี่ยนชุดแล้ว จำไม่ได้เลยหรือ?”

“ท่านเอาเงินมาจากไหน?” ซูหว่านแสร้งถาม ทั้งที่รู้ดี แต่ก็อยากรู้ว่าเขาจะตอบว่าอย่างไร

"ที่ตัวข้ายังมีไข่มุกเม็ดหนึ่งที่พอจะตีราคาเป็นเงินได้ เลยเอาไปจำนำที่โรงรับจำนำ ข้าก็ต้องหาทางจ่ายค่ารักษาและค่ายาที่ติดท่านหมอซูบ้างน่ะสิ"

” อีกอย่าง ช่วงนี้ก็กินอยู่ที่บ้านพวกเจ้าโดยที่ไม่เสียเงินเลย ข้าก็ต้องจ่ายเงินบ้างถึงจะสมเหตุสมผล"

เรื่องที่เขาแต่งก็ดูสมจริงนะ แต่วันที่นางช่วยเขามานั้น เขามีอะไรติดตัวมาบ้าง นางย่อมรู้ดีมิใช่หรือ?

เอาเลย จะกุเรื่องก็กุไปเถอะ ซูหว่านไม่เปิดโปงเขา และก็เปิดโปงไม่ได้ด้วย ถ้านางรู้ทุกอย่างมากเกินไปก็จะน่าสงสัย บางครั้งก็ต้องเสแสร้งแกล้งทำเป็นคนโง่

“เอาล่ะ ข้าก็ขายหมดแล้ว เราไปซื้อของกันแล้วกลับบ้านกันเถอะ!”

ซูหว่านตั้งใจจะซื้อแป้งและน้ำตาลอีกหลายสิบชั่งกลับไปตุนไว้

“อืม แล้วก็ต้องไปหาท่านหมอซูด้วย ข้าจะเอาค่ารักษาไปให้เขาด้วยตัวเอง”

เจียงอวี้เตรียมเงินไว้แล้ว เขาจะมอบให้ซูมู่ด้วยตัวเอง เพื่อแสดงความขอบคุณ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน