ซุปเปอร์ครูฝึก นิยาย บท 5

เซียวหยุนหลงสูดหายใจเข้า จะว่าไปเขาเองก็ไม่ใช่พวกไก่อ่อน ในฐานะที่เป็นชายหนุ่มที่ผ่านประสบการณ์มาอย่างโชกโชน อย่างน้อยก็รู้จักที่จะควบคุมตัวเองอยู่บ้าง

ตอนนี้เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่า จู่ ๆ ก็รู้สึกว่าเขาไม่สามารถควบคุมความรู้สึกอยากจู่โจมของปีศาจร้าย ที่อยู่ในใจของเขาได้

แผ่นหลังของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า แนบชิดอยู่กับหน้าอกของเขา ท่วงท่าที่ใกล้ชิดเช่นนี้ ทำให้แผ่นหลังและบั้นท้ายของเธอแนบสนิทลงมาทั้งหมด

ประกอบกับทางเดินของเครื่องบินที่แคบเป็นทุนเดิม ด้านหลังมีผู้โดยสาร ที่กำลังยืนรอเพื่อเดินต่อไปด้านหน้าอยู่แน่นขนัด ทำให้เซียวหยุนหลงไปหลงเหลือที่ว่างที่จะหลบเลี่ยงได้ ดังนั้นตัวของเขาจึงแนบสนิทอยู่กับแผ่นหลังของหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า ความรู้สึกเย้ายวนที่เกิดขึ้น ทำให้หัวใจสั่นไหวจนยากจะจินตนาการได้

แต่เซียวหยุนหลงก็ยังคงตั้งสติ แล้วค่อย ๆ ยื่นมือออกไปจับไหล่ขวาของหญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งคนนี้เอาไว้เบา ๆ เพื่อหยุดร่างของเธอเอาไว้

หญิงสาวรูปร่างสง่างามก็คนนี้ก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติเช่นเดียวกัน เธอหายใจออกมาเบา ๆ แล้วหันหน้ากลับไปมอง และพบเข้ากับใบหน้าอันหล่อเหลายากจะหาใครเทียบได้ของเซียวหยุนหลง ปรากฏขึ้นตรงหน้า

คิ้วที่โก่งเหมือนคันศร ดวงตาเรียวยาวเป็นประกายราวกับดวงจันทร์ที่สะท้อนอยู่ในผืนน้ำ ริมฝีปากสีแดงระเรื่อราวกับดอกกุหลาบที่กำลังผลิบาน ใบหน้าอันหล่อเหล่าที่มาพร้อมกับเสน่ห์นี้ มองดูแล้วกลับทำให้รู้สึกประหม่าและตื่นตระหนก อย่างไรก็ตามสไตล์ที่ดูมีเสน่ห์น่าหลงใหลนี้ ก็ทำให้ผู้พบเห็นยากที่จะลืมเลือนได้

แม้ว่าหลายปีมานี้ เซียวหยุนหลงจะได้พบกับความงามของหญิงสาวมาหลายรูปแบบ แต่หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้ากลับทำให้เขาต้องรู้สึกประหลาดใจ แต่สติของเขายังไม่หลุดลอยไป สีหน้ายังคงเรียบเฉย แม้กระทั่งแววตาอันลึกซึ้งทั้งสองข้างก็ไม่ไหวติงแม้แต่น้อย

“ให้ผมช่วยนะครับ”

เซียวหยุนหลงยิ้มเล็กน้อย แล้วเดินเข้าไปหยิบกล่องของหญิงสาวขึ้นมาด้วยมือข้างเดียว