ซูเปอร์หมอเข็ม นิยาย บท 26

ตอนที่ 26ช่วยฉันหยุดเขาไว้

หลี่หรูปล่อยตัวตามสบายไม่ระวังตัว นึกไม่ถึงว่าจะหลินหยางไม่สวมเสื้อผ้าเลยแต่ว่าเมื่อมองดูตัวเองก็ไม่มีเสื้อผ้าเลยสักชิ้นเช่นกัน

เมื่อมองดูหน้าอกกลมขาวเกลี้ยงเกลา หลินหยางจึงยื่นมือออกไปคลำ

จากมืออบอุ่นของหลินหยางที่นวดเฟ้นอยู่หลี่หรูมีอาการตอบสนองกลับเล็กน้อย เมื่อคิดถึงฉากดุเดือดร้อนแรงเมือคืนหลินหยางจึงไม่อยากรบกวนการพักผ่อนของเธอ อยากจะขยับออกแต่ก็ถูกหลี่หรูกอดไว้ไม่ปล่อยหลินหยางจึงหลับตาลงนอนต่อ

จนถึงประมาณเก้าโมงครึ่ง หลี่หรูจึงตื่นนอนแล้วลืมตาขึ้น

ขยี้ตามองหลินหยางกลับเห็นตาสว่างใสของเขาจ้องมองตัวเธออยู่ สายตามีแววยิ้มๆ

“มองอะไร ไม่เคยเจอสาวสวยหรือไง ตาไม่กระพริบเลย” หลี่หรูมองค้อนหลินหยาง หลี่หรูจะบิดขี้เกียจแต่กลับมองเห็นท่านอนของตัวเองแล้วดูไม่เรียบร้อยเลย

“ไม่เคยเห็นคนสวยหาวตอนตื่นนอน” หลินหยางยิ้มแล้วบีบที่จมูกของหลี่หรู

เธอเอาขาออกจากขาหลินหยางรู้สึกถึงความร้อนออกมาจากที่ขาหลี่หรูรู้ได้ทันทีเลยว่าขาตัวเองไปสัมผัสอะไรมา คิดถึงฉากร้อนแรงเมื่อคืนใบหน้าหลี่หรูจึงแดงขึ้นมาอีกครั้ง

จำได้ดีว่าตัวเองชอบเรื่องอย่างว่าระหว่างผู้ชายผู้หญิง แต่ว่าก็ไม่ได้มั่วไปเรื่อยถึงขนาดมีอะไรกันกับผู้ชายที่รู้จักกันแค่วันเดียว ทำไมกับหลินหยางถึงไม่รู้สึกเหมือนคนอื่นนะ

“เมื่อวานก็กินไปแล้ว ทำไมยังเป็นแบบนี้” หลี่หรูกำตรงนั้นตรงที่สัมผัสโดนแล้วรูดเข้าออก

“ตอนตื่นนอนตอนเช้ามันก็จะเป็นรูปร่างแบบนี้แหละ” หลินหยางพูดย่างไม่ได้ถือสาอะไร

“ตรงนี้ของนายมันเป็นของล้ำค่าจริงๆ ผู้หญิงทั่วไปต้องถูกคุณทำจนสำลักตายแน่ๆ” หลี่หรูถอนหายใจ ย้อนกลับไปคิดว่าของล้ำค่านี้ทำให้ตัวเองโล่งสบายรสชาติไม่มีอะไรมาเทียบได้

“วันนี้เธอจะไม่กลับจริงๆหรือ” หลินหยางถาม

“ไม่กลับแน่นอนสิ ก็แค่ที่นายนวดให้ฉันก็เป็นเหตุผลให้ฉันไม่กลับ” ก้มหน้ามองดูที่หน้าอกตัวเองที่ดีดกลับเป็นรูปร่างทำให้ตื่นเต้นดีใจและรู้สึกขอบคุณหลินหยางเพิ่มขึ้นอีก

“เธอจะอยู่ที่โรงแรมทุกวันใช่ไหม งั้นช่วงกลางวันนายก็คงมีเวลานวดให้ฉันได้” หลี่หรูกระพริบตาปรอยๆถาม

“ได้สิ” คิดไปคิดมาหลินหยางพูดความจริงออกมา ถึงอย่างไรตัวเองก็ไม่มีธุระอะไร

“ถ้าอย่างนั้นก็ง่าย ช่วงนี้นายก็เดินช้อปปิ้งเป็นเพื่อนฉันแล้วก็ไปเดินเล่นกัน” หลี่หรูยิ้ม “ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้ไม่ได้ตั้งใจว่าจะอยู่หลายวัน สักพักพวกเราไปซุปเปอร์มาเก็ตซื้อของสักหน่อยแล้วกัน”

“หลินหยางคิดไปคิดมาก็เห็นด้วย ” คิดว่าจะซื้อครีมบำรุงผิวไปให้เรวดีสักขวดพอดี ไปซุปเปอร์มาเก็ตก็ดีเหมือนกัน “ตกลง ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวอีกสักพักเราไปดูของที่ซุปเปอร์มาเก็ตกัน”

“นายบอกว่าวันหนึ่งนวดสองครั้งใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นตอนกลางวันทำเวลาไหนดี” หลี่หรูที่ให้ความสำคัญกับหน้าตารีบถามออกมา

“ทั่วๆไปแล้วทุกเช้าเย็นก็ได้แล้วช่วงเวลานี้จะห่างกันหน่อยผลของการนวดปรับสรีระค่อนข้างจะต้องทำสม่ำเสมอ”

มือของหลี่หรูยังไม่หยุดรูดเข้าออก พูดขึ้นมา “ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ทำให้ฉันเลยสิ”

เปิดผ้าห่มออก ทั้งตัวเผยออกมาเห็นหมด มองครู่หนึ่งเห็นที่ลับที่ไม่มีขนตรงนั้นเป็นสีคล้ำ

ส่วนหลี่หรูกำลังพิจารณามองชองลับของหลินหยาง ที่ได้เห็นและสำรวจรอบๆเ มื่อคืนพอมาพินิจดูอย่างละเอียดก็ยิ่งทำให้เธอเกิดอารมณ์ได้

ทั้งคู่ยังคงทำท่าเหมือนเมื่อคืน หลี่หรูนั่งลงที่ด้านหน้าหลินหยาง หลินหยางเอื้อมมือมาจับหน้าอกกลมอิ่มเอิบเริ่มการนวด

พึ่งจะตื่นนอนความต้องการมันมีมากอย่างไม่ต้องสงสัย เพียงแค่สามนาที หลี่หรูก็เริ่มส่งเสียงครางออกมาทั้งตัวบิดเร้าสุดท้ายจึงยกสะโพกขยับไปนั่งที่ขาของหลินหยาง

แค่ชั่วพริบตรงนั้นก็ถูกโอบล้อมทำให้หลินหยางรู้สึกโล่งสบายอย่างไม่มีอะไรมาเทียบได้

นวดมาได้สักพักหลินหยาง หลินหยางก็เริ่มใช้กำลังทั้งหมดกระตุ้นหลี่หรูอย่างต่อเนื่อง

หลังจากรอจนทั้งสองคนตื่นนอนและกินข้าวเสร็จเวลาเกือบจะเที่ยงพอดี

พอคิดว่ายังเหลือเวลาอีกหกวันหลินหยางจึงออกไปซื้อกางเกงในสองตัวและซื้อเสื้อผ้าหนึ่งชุดเพิ่ม

ส่วนหลี่หรูดูยุ่งยากหลังจากซื้อเสื้อผ้ากับชุดชั้นในเสร็จ ก็ยังซื้อเครื่องสำอางอีกมากมาย หลินหยางยังเลือกเครื่องสำอางที่ดูแพงนิดหน่อยใส่เข้าไปในรถเข็น

“ทำไมน่ะ จะไปจีบสาวหรือ” หลี่หรูคิดไม่ถึงว่าจะเห็นหลินหยางซื้อครีมบำรุงผิว จึงอดไม่ได้ที่จะพูดเหน็บแนม

“มีสาวที่ไหนล่ะ คุณอาสะใภ้ที่หมู่บ้านฝากซื้อต่างหาก ซึ่งปกติวันทั่วไปเขาก็ดีกับผม ผมจึงซื้อของแพงหน่อยเท่านั้นเอง”

“หลี่หรูหัวเราะเบาๆพูดออกมาว่า หาได้ยากที่นายจะมีน้ำใจกับคนอื่น”

“ใช่แล้ว กลับไปตอนนี้ถ้าโรงแรมมีห้องว่าง เธอจะเปิดห้องใหม่ไหม” หลินหยางซึ่งเข็นรถเข็นภายในซุปเปอร์มาร์เก็ตก็ถามขึ้น

หลี่หรูกระพริบตาอย่างมีเลศนัยถามกลับ “ถ้าฉันบอกว่าฉันต้องการเปิดห้องใหม่ล่ะ นายจะผิดหวังไหม”

“เรื่องนี้ตามใจเธออยู่แล้ว เพราะว่ายังไงฉันก็ต้องนวดให้เธออยู่ดี ถึงเวลานั้นฉันก็ทำไปด้วยเลยก็ได้”

หลี่หรูได้ยินอย่างนั้นจึงอดไม่ได้มองค้อนใส่หลินหยาง “ ถ้าอย่างนั้นจะเปลืองเงินไปทำไมอยู่ห้องเดียวกันนี่แหละ อ้อใช่ละ ฉันยังไม่ได้ซื้อชุดชั้นใน นายไปดูเป็นเพื่อนฉันหน่อย” พอหลี่หรูคิดขึ้นมาได้ ก็รีบลากหลินหยางขึ้นไปโซนเครื่องแต่งกายผู้หญิงที่ชั้นสี่

เดินตรงไปที่ขายชุดชั้นในโดยเฉพาะ พนักงานขายผู้หญิงมองหลินหยางด้วยสายตาแปลกๆทำให้ใบหน้าของหลินหยางออกร้อนขึ้นมา แต่หลี่หรูไม่ได้สังเกตเรื่องสายตาคนอื่นๆ รีบมองกวาดชุดชั้นในรูปแบบต่างๆไปทั่ว

“หลินหยาง ฉันใส่แบบไหนถึงจะดูดี” หลี่หรูถามหลินหยาง

“ไม่รู้สิ เธอดูคอวีนั่นสิเป็นอย่างไรบ้าง” หลินหยางชี้ไปตัวสีดำโปร่งแสงที่บนชั้น

“คุณผู้ชายมีรสนิยมที่ดีมากค่ะ รุ่นนี้นำเข้าจากอิตาลี ทำจากผ้าฝ้ายทั้งหมดไม่ได้เสริมโครงเหล็กทำหน้าอกชิดได้รูป ช่วงนี้ราคาพิเศษแค่หนึ่งพันห้าร้อยบาท ” พนักงานขายรีบแนะนำสินค้า

เสื้อผ้าทั้งตัวที่หลินหยางใส่อยู่แค่หนึ่งพันบาท พอได้ยินราคาเขาจึงอดตกใจไม่ได้แต่ดวงตาของหลี่หรูกลับเป็นประกายรีบถือเข้าไปในห้องลองเสื้อผ้า