ซูเปอร์หมอเข็ม นิยาย บท 33

ตอนที่33หาเงินได้ก้อนโต

เมื่อมองไปที่เข็มที่เงาวับผู้คนรอบๆข้างก็ปิดปากเงียบอย่างวิตกกังวล

สำหรับหลายๆคนนี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเข็มที่ใช้ในการรักษาของแพทย์แผนจีนมองด้วยสายตาที่สงสัย

หลังจากเข็มทั้งสองที่ปักลงไปหลินหยางก็ไม่รอช้าปักเข็มลงไปอย่างไม่ลังเลแต่ไม่ถูกบริเวณที่ไตอยู่อย่างรวดเร็วห้าจุดรอบๆหัวใจก็ถูกหลินหยางล้อมรอบไปด้วยเข็ม

“ไวมากหน้าของชายคนนี้แดงมาก”คนในกลุ่มคนหนึ่งที่มองเห็นอาการพูดออกมาทุกคนมองไปที่ชายวัยกลางคนมองด้วยตาเปล่าก็เห็นว่าใบหน้าของเขากำลังเปลี่ยนสีแล้วก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีตับหมูทำให้ผู้คนรอบๆตกใจ

“น่ากลัวจังเด็กหนุ่มคนนี้ไม่ได้คิดมิดีมิร้ายใช่ไหม”ผู้คนเริ่มพูดด้วยเสียงซุบซิบเบาๆ

“เป็นเพราะว่าในร่างการของเขานั้นเต็มไปด้วยสารที่ไม่เป็นประโยชน์ตกค้างมากมายทำให้อวัยวะภายในได้รับความเสียเข็มที่ปักลงไปครั้งนี้ก็เพื่อที่จะระบายของเสียออกจากร่างกายอาการหน้าแดงนั้นเป็นเรื่องปกติของการขับของเสียรอให้ผมเอาเข็มออกสีหน้าของเขาก็จะกลับมาเป็นปกติ”หลินหยางอธิบายให้ผู้คนฟังอย่างสงบแล้วก็เริ่มบิดเข็มบนร่างกายของชาบวัยกลางคน

ด้วยฝีมือฉมังเขายังคงบิดเข็มเพื่อให้เกิดการถ่ายเทอย่างต่อเนื่องปักเข็มลงไปบนร่างกายของชายวัยกลางคน

ชายที่ตอนแรกมีความสงสัยในตัวหลินหยางตอนนี้เขาหมดข้อกังขาใดๆต่อตัวหลินหยางแล้วภายใต้การใช้เข็มฝังลงไปในร่างกายเขารู้สึกถึงการไหลเวียน

หันเทียนอวี๋นที่ยืนอยู่ข้างๆด้วยสายตาที่เลื่อมใสถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช้แพทย์แผนจีนแต่ว่าเขาก็เคยเห็นการรักษาแบบแพทย์แผนจีนมามากมายแล้วก็ยังได้เขอกับหมดที่มีชื่อเสียงดังๆอีกด้วย

ความเร็วของเข็มและความมั่นใจในการหาจุดของหลินหยางที่เกิดจากการฝึกฝนจนเกิดความชำนาญทำให้หันเทียนอวี๋นนั่นรู้สึกทึ่งเป็นอย่างมาก

สภาพของหลินหยางตอนนี้เมื่อเปรียบเทียบกับหมอบางคนถึงแม้ว่าความแม่นยำจะยังน้อยกว่าแต่เขาก็มีความแน่วแน่และมั่นใจ

ในเวลานั้นโสนนนท์ก็มีความหวังว่าถ้าหากว่าหลานสาวของเพื่อนสนิทได้รับการรักษาให้หายได้เพื่อนสนิทของเขาต้องมีความสุขมากๆเป็นแน่

ประมาณสิบนาทีหลินหยางก็เริ่มหยุดบิดเข็มถึงแม้ว่าเวลาในการฝังเข้มจะสั้นแต่ว่าหลินหยางก็ไม่ได้หยุดการขยับเข็มเพื่อที่จะระบายลมปราณเลยหลินหยางเองก็เริ่มเหนื่อยล้า

เขาถอนหายใจกับตัวเองแล้วต่อว่าว่าตัวเองยังอ่อนหัดเกินไปแล้วก็หยุดการขยับเข็ม

“คุณอาครับที่นี่มีห้องน้ำไหม”หลินหยางถาม

หันเทียนอวี๋นชี้นิ้วไปทางด้านในแล้วบอกว่า“อยู่ตรงนั้น”

“รออีกสักครู่ผมจะถอนเข็มทั้งหมดออกคุณไปเข้าห้องน้ำก่อนเถอะ”หลินหยางมองดูสีหน้าของชายวัยกลางคนที่ตอนนี้เปลี่ยนสีไปจนดูน่ากลัว

ชายวัยกลางคนก็เริ่มรู้สึกว่าอยากปลดทุกข์อยู่พอดีพยักหน้า

มองดูชายวัยกลางคนที่สงบนิ่งแล้วหลินหยางยิ้มในใจจากนั้นก็หยิบทิชชู่ยื่นให้แล้วเริ่มดึงเข็มออก

ตอนที่ดึงเข็มแรกออกนั้นชายวัยกลางคนสีหน้าก็เริ่มเปลี่ยนไปจากที่หน้านิ่งอยู่ก็ดุจะมีอาการอยากเข้าห้องน้ำอย่างหนักมาก

หลินหยางดึงเข็มออกมาทั้งหมด13อันในขณะที่ดึงเข็มออกนั้นสีหน้าของชายวัยกลางคนที่มีสีแดงก็ค่อยๆอ่อนลงลงแต่ทว่าอาการอยากเข้าห้องน้ำนั้นรุ่งแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

ตอนที่หลินหยางดึงเข็มออกจนเหลือแค่ห้าอันนั้นชายวัยกลางคนก็พูดออกมาอย่างอดไม่ได้“พ่อหนุ่มเร็วๆหน่อยฉันจะกลั้นไม่ไหวอยุ่แล้ว”

หลินหยางเองก็ไม่รอช้ารีบดึงเข็มที่ฝังอยู่ทั้งห้าอันออกมาชายวัยกลางคนตอนนั้นเสื้อก็ไม่ยอมใส่รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

“น้องชายร้ายกาจมาก”หันเทียนอวี๋นที่อยู่ข้างๆพูดออกมาพร้อมกับยกนิ้วโป้งมือให้

“แฮะๆแค่การขับของเสียออกครั้งแรกยังไม่ได้รักษาอย่างจริงจังถ้าเปรียบเทียบกับการรักษาของหมอทั่วไปแล้วยังไม่ได้ครึ่งนึงเลยครับ”หลินหยางยิ้ม

“น้องชายไม่ต้องถ่อมตัวถานฝั่งเข็มแบบนั้นมันมีความชำนาญมากการไหลเวียนของน้ำไม่สามารถเปรียบเทียบฝีมือได้”หันเทียนอวี๋นชื่นชมหลินหยาง

“คุณอาครับไม่ทราบว่าเก็ดผู้หญิงที่พูดถึงเธอยินดีที่จะมาที่เมืองเจียงหลิงไหมครับ”หลินหยางถาม

“อ่อเขาบอกว่าสองสามวันนี้อาจจะมาอย่างไวสุดก็สามวันอย่างช้าสุดก็หนึ่งอาทิตย์ถ้ามาถึงแล้วฉันจะโทรไปบอกเธอนะยังไงก็รบกวนเธอด้วยล่ะ”หันเทียนอวี๋นตอบยิ้มๆ

“รักษาคนไข้เป็นหน้าที่ของแพทย์อยู่แล้วครับ”

“ดีจริงๆ”ในขณะที่หลินหยางกับหันเทียนอวี๋นกำลังพูดคุยกันนั้นก็มีเสียงของชายวัยกลางคนแทรกเข้ามา

ผู้คนที่ยังอยู่ในร้านก็มองไปที่ชายวัยกลางคนนั้นสีหน้าที่แต่ก่อนหน้านี้แดงกล่ำเริ่มกลับมาดีขึ้นตอนนี้ดูเปล่งปลั่งและดูมีชีวิตชีวา

“พ่อหนุ่มเธอนี่เป็นหมอเทวดาจริงๆในเวลาเพียงสั้นๆแค่นี้ฉันรู้สึกผ่อนคลายมากโรคที่ฉันเป็นมันรักษาหายขาดแล้วใช่ไหม”ชายวัยกลางคนถามด้วยร้อยยิ้มอันกว้าง

ผู้คนที่อยู่รอบตัวได้ยินก็มองหลินหยางอย่างขนลุกหรือว่าแพทย์แผนจีนจะวิเศษจริงๆฝังเข็มลงไปแค่ไม่กี่ครั้งก็สามารถรักษาโรคได้แล้ว

หลินหยางกระพริบตามองไปที่ชายคนนั้นแบ้วบอกว่า“มีที่ไหนล่ะเร็วขนาดนี้วันนี้ผมแค่ทำการขับของเสียออกจากตัวเท่านั้น”

“ก็เธอบอกว่าวันนี้จะกลับบ้านแล้วอาการของฉัน......”ชายวัยกลางคนจับแขนของหลินหยางไว้แล้วถาม

“คุณอาที่นี่มียาสมุนไพรที่รักษาโรคที่แรงๆไหมครับ”หลินหยางถาม

“สรรพคุณทางยาที่แรงๆถ้างั้นก็ต้องเป็นโสมป่าที่มีอายุห้าสิบปีแล้วหละแต่ไม่รู้ว่าแค่นี้จะพอไหม”หันเทียนอวี๋นถาม

“พอครับพอคุณไปซื้อมาหนึ่งต้นไป”หลินหยางบอกกับชาบวัยกลางคน