ตอนที่74ผลลัพธ์ของยานั้นไม่เลว
“ไม่เคยลิ้มลองรสชาติของผู้หญิงมาก่อนหรองั้นวันนี้อยากจะลองรสชาติพี่เหย่ก่อนไหม”จางเยว่มองหลินหยางแล้วพูดเบาๆแววตาแห่งความปรารถนานั้นมิอาจปิดบังไว้ได้
หลินหยางอยากจะตอบตกลงแต่นึกขึ้นได้ว่าร่างกายของจางเหย่ยังไม่ฟื้นตัวผิวหนังก็ยังไม่สมบูรณ์เท่าที่ควรหากมีกิจกรรมที่หักโหมล่ะก็กลัวว่าร่างกายเธอจะได้รับบาดเจ็บจำใจต้องดับไฟราคะนี้เอาไว้ก่อนและบอกกับจางเหย่ที่ข้างหูว่า“พี่เหย่ร่างกายของพี่ยังไม่ฟื้นตัวถ้าคืนนี้ฉันทนไม่ไหวหลวมตัวมีอะไรกับเธอไปมันจะไม่ดีกับร่างกายของเธอเองร่างกายของเธอยังไม่พร้อม”
คำพูดของหลินหยางทำให้ในใจของจางเหย่ก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นเดิมทีคิดว่าหลินหยางาจะมีอะไรกับเขาอย่างไม่ลังเลคิดไม่ถึงว่าหลินหยางจะพูดด้วยความเป็นห่วงเขาขนาดนี้แต่ก่อนหล่อนเป็นหญิงสาวที่เข้มแข็งแข็งแกร่งตอนนี้เลยจำเป็นต้องหักหามใจ
“หลินหยางขอบคุณนะ”หัวของจางเหย่ซุกอยู่บนหน้าอกของหลินหยางพร้อมกับพูดเสียงเบาว่า“ถ้าเธอออยากจะมีอะไรกับฉันก็ได้ฉันไม่กลัวหรอก”
“เป็นหมอจะไม่รับผิดชอบคนไข้ของตัวเองได้ยังไงหล่ะ”หลินหยางส่ายหน้าเลื่อนมือลงต่ำและสัมผัสได้ถึงน้ำหล่อลื่นไหลออกมาหลินหยางยิ้มอย่างมีเลศนัยและถามว่า“เธอมีอารมณ์แล้วใช่ไหม”
“เป็นเพราะเธอนั้นแหล่ะถ้าก่อนหน้านี้เธอไม่ล้อเล่นกับคนอื่นก่อนฉันจะกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง”จางเหย่ตอบอย่างหน้าแดง
หลินหยางไม่หยุดมือกระซิบที่ข้างหูของจางเหย่ว่า“ถึงจะทำอะไรกันไม่ได้แต่ฉันใช้มือช่วยเธอได้นะ”
หลังจากนั้นจางเหย่เริ่มทนไม่ไหวจนร้องครางออกมาริมฝีปากสีแดงเผยอเล็กน้อยเคลิ้มจนหลับตาพริ้ม
หลินหยางฝึกวิชามังกรบินหงส์เหินสำเร็จแล้วทำให้ร่างกายของเขามีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามอย่างมากจางเหย่ร้องครางเสียงดังออกมาทั้งสองโอบกระชับร่างกายเข้าหากันมือสอดประสานเข้ากับมือของหลินหยางสุดท้ายก็นอนอ่อนปวกเปียกหมดแรงอยู่บนเตียง
“เป็นยังไงบ้างสบายไหม”หลินหยางถามอย่างยิ้มๆ
“อืมม”จางเหย่กอดหลินหยางศีรษะซุกอยู่บนหน้าอกของหลินหยาง
“เหนื่อยแล้วก็รีบพักผ่อนเถอะร่างกายของเธอตอนนี้ต้องพักผ่อนเยอะๆ”หลินหยางลูบหลังของจางเหย่มองดูสาวงามที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาหลินหยางใจยังหวิวๆอยู่
“ฉันช่วยเธอเอง”จางเหย่ใช้มือลูบคลำไม่หยุดรูดขึ้นลงไม่หยุด
“ไม่เป็นไรถ้าเธออยากจะช่วยฉันก็พักผ่อนซะรอเธอหายดีแล้วค่อยช่วยก็ได้”หลินหยางพูดด้วยความอ่อนโยน
“เธอไปเถอะคงอีกไม่นานหรอก”จางเหย่ตอบหย่างหน้าแดง
“งั้นเธอก็พักผ่อนซะฉันไม่กวนเธอแล้ว”หลินหยางจะลงจากเตียงก็โดนจางเหย่ฉุดรั้งไว้
“อยู่เป็นเพื่อนฉันเถอะนะ”จางเหย่พูดสีหน้าน่าสงสารทำให้หลินหยางไม่กล้าปฏิเสธ
“ก็ได้”หลินหยางกอดสาวงามไว้ในอ้อมอกพอได้กลิ่นหอมๆกายของหล่อนใจก็ยิ่งเต้นระรัวขึ้นอีกครั้งพยายามระงับไฟราคะในใจนั้นวิชามังกรบินเหินหงส์ในตัวอยากจะระงับไฟราคะนั้นจางเหย่ยิ่งกอดหลินหยางแน่นขึ้น
สัมผัสถึงร่างกายอันเพรียวบางของจางเหย่หลินหยางคิดในใจว่าผู้หญิงคนนั้นช่างมีเสน่ห์ยั่วยวนเหลือเกินหลินหยางสะบัดหน้าให้ความคิดเหล่านั้นมันออกไปทำได้เพียงกอดจางเหย่เท่านั้น
ประมาณยี่สิบนาทีจางเหย่ทนไม่ไหวพล้อยหลับไปลมหายใจค่อยๆกลับไปเป็นปกติหลินหยางส่ายหน้าและยิ้มอย่างขมขื่นค่อยๆย่องลงจากเตียงกลับไปนอนบนโซฟาที่ห้องกลาง
ผ่านไปไม่นานโทรศัพท์มือถือของหลินหยางก็ดังขึ้นหลินหยางหยิบขึ้นมาดูที่แท้ก็คือจางฟางส่งข้อความมานั้นเองพอเปิดดูข้อความส่งมาว่า“นอนหรือยัง”สามคำ
“ยังไม่นอนมีอะไรหรอ”หลินหยางตอบกลับไป
สักพักหลินหยางก็ได้รับข้อความจากจางฟางว่า“ถ้าเธอว่างมานั่งเล่นที่ห้องฉันสิ”
นี่ก็สามทุ่มยี่สิบกว่าแล้วเซี่ยหลินหลินควจจะนอนหลับแล้วหลินหยางใส่บ็อกซอร์เดินไปที่ห้องฝั่งตะวันออกเคาะประตูและเดินเข้าไปในห้องหลังจากเข้าไปแล้วหลินหยางยังไม่ได้เปิดไฟปิดประตูเรียบร้อยแล้วเดินตรงขึ้นไปนอนบนเตียง“จางฟางเธอคิดถึงฉันแล้วหรอ”หลินหยางถามจางฟางที่นอนอยู่บนเตียง
ดีที่เตียงในบ้านของหลินหยางทุกเตียงล้วนมีขนาดใหญ่นอนสองคนยังไม่เบียดกันมาก
พลิกตัวกลับมาแล้วมองที่หลินหยางจางฟางตอบว่า“เธอนอนบนโซฟาคนเดียวรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลยให้เธอมานอนบนเตียงทำไมหรอเธอไม่ชอบหรอ”
“ปกติฉันนอนที่ไหนก็ได้แต่เป็นเพราะเธอเรียกก็เลยมาอยู่เป็นเพื่อน”หลินหยางหัวเราะ
“ให้ตายสิเด็กขนาดนี้ยังกะล่อนได้ขนาดนี้อีกหน่อยเธอคงย่ำยีผู้หญิงได้อีกเยอะ”จางฟางยิ้มอย่างดุดุ
“จางฟางที่ผ่านมาฉันก็ไม่เคยยั่วผู้หญิงคนไหนก่อนนะเธออย่าให้ร้ายฉันแบบนี้”หลินหยางปกป้องความบริสุทธิ์ของตัวเอง
“นับว่าเธอเป็นคนมีคุณธรรมหลินหยางเธอคิดถึงฉันไหม”จางฟางโน้มตัวเข้ามาถาม
หลินหยางไม่รู้ตัวว่ามือของเขาไปวางอยู่ตรงส่วนนุ่มนิ่มของจางฟางตอนไหนความรู้สึกที่เต็มไม้เต็มมือแบบนั้นทำให้หลินหยางใจเต้นระรัวโดนหลินหยางค่อยๆลูบคลำแล้วจางฟางสั่นสะท้านไปทั้งตัวและไม่ปฏิเสธหลินหยาง
มือของจางฟางเลื่อนลงต่ำไปลูบคลำของลับของหลินหยางสักพักปากของจางฟางก็อ้าเปลี่ยนเป็นรูปOหน้าแดงแล้วถามหลินหยางว่า“ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้เมื่อกี้เธอไปทำอะไรมา”
พูดพลางก็สูดดมตามร่างกายของหลินหยางแล้วก็หัวเราะพูดว่า“หลินหยางเธอยังพูดว่าเธอกับผู้หญิงคนนั้นไม่มีอะไรกันหรอตัวเธอกลิ่นหอมขนาดนี้เมื่อกี้คงเสร็จกิจอยู่บนตัวของผู้หญิงคนนั้นล่ะสิ”
“ที่ไหนล่ะเธอคิดไปถึงไหนแล้วตะกี้ฉันอุ้มเขาเข้าห้องน้ำกลิ่นเลยติดมาถ้าเมื่อกี้เสร็จกิจแล้วมันจะยังใหญ่ขนาดนี้ได้ด้วยหรอ”หลินหยางพูดมั่วไปเรื่อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์หมอเข็ม