ซูเปอร์หมอเข็ม นิยาย บท 8

ตอนที่8 ความตั้งใจ

หากตัวเองจำไม่ผิดแล้วล่ะก็ หญ้านี้เป็นต้นหญ้ากรดน้ำที่ใช้กับยา ใช้ร่วมกันกับยาสมุนไพรบางอย่าง สามารถใช้รักษาแผลเป็นได้ หรือคนที่มีสภาพผิวไม่ดี หลังจากใช้รักษาแล้วนั้นผิวจะขาวเรียบเนียนขึ้น

อยู่ในเมืองเจียงหลิงมาเป็นเวลาสามปี เขารู้ดีถึงความต้องการเสาะหาพวกเครื่องสำอางที่บรรดาผู้หญิงในเมืองเสาะหากัน

หากเขาทำยาเช่นนั้นขึ้นมา แล้วขายให้กับผู้หญิงที่มีเงินพวกนั้น ตัวเขาเองก็คงจะรวยขึ้นมาได้ไม่ยาก

“คุณหลี่หลัน คุณหลี่หลัน!” ในหัวสมองที่คิดมองเห็นทางรวยของเขานั้น ลืมไปเสียสนิทว่าหลี่หลันกำลังอาบน้ำอยู่ จึงตะโกนเรียกเธอขึ้นมาทันทีทันใด

“เกิดอะไรขึ้นหลินหยาง?” เสียงของหลี่หลันดังออกมาทางฝั่งทิศตะวันออก

หลินหยางจึงรีบพุ่งตรงเข้าไปยังด้านในที่ที่หลี่หลันกำลังอาบน้ำอยู่ เมื่อมาถึงแล้วนั้นหลินหยางถึงกับต้องเบิกตาโตขึ้นมาทันใด

เห็นเพียงแต่หลี่หลันที่กำลังยืนเปลือยกายอยู่ตรงนั้น ในมือถือฝักบัวที่กำลังชำระล้างร่างกายตัวเอง อีกทั้งในขณะนั้นเธอกำลังชำระล้างตรงจุดซ่อนเร้นของตัวเอง โดยมือของเธอก็กำลังทำความสะอาดตรงจุดนั้นอยู่เสียด้วย

ตรงก้อนเนื้อนุ่มๆไม่เพียงแต่มีขนาดใหญ่เพียงเท่านั้น ยังกลมได้ทรงเสียอีกด้วย ในขณะที่มือกำลังชำระล้างร่างกายตัวเองอยู่นั้น เธอก็รู้สึกราวกับตัวเองสั่นไหวอยู่กลางอากาศอยู่แบบนั้น

ต้นขาขาวนวล กับดงป่าสีดำๆตรงนั้น น่ามองเสียเหลือเกิน

“ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ” หลินหยางจ้องมองไปยังจุดที่ดึงดูดของหลี่หลันอยู่แบบนั้น แล้วจะเดินออกมาจากมุมนั้น

“อย่าเพิ่งขยับ!” หลี่หลันเรียกเขาไว้ “เจ้ากระต่ายน้อยอย่างเธอตั้งใจจะมาแอบดูฉันอาบน้ำใช่ไหม?”

ถึงแม้ว่าตัวเองจะกำลังอาบน้ำอยู่ แต่หลี่หลันก็ไม่ได้รู้สึกเขินอายอะไร

“ไม่ใช่ครับ ผมนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เลยลืมไปว่าคุณกำลังอาบน้ำอยู่” หลินหยางอธิบาย

“ไหนลองว่ามาซิว่าเรื่องอะไร?” เธอมองไปยังหลินหยางที่หันหลังให้เธออยู่นั้น ใบหน้าของหลี่หลันจึงปรากฏรอยยิ้มขึ้นมา

“ให้คุณอาบน้ำเสร็จก่อนดีกว่า แล้วผมค่อยบอก ผมออกไปก่อนนะครับ”

“เธอเห็นหมดแล้ว ยังจะมาอายอะไรอีก? ไหนว่ามาดีกว่าว่ามีเรื่องอะไรกัน?” หลี่หลันเอ่ยเสียงดัง