โดยรวมแล้ว คำพูดของเซียวเฉวียนทำให้แม่ทัพซินเจียงเกิดความขัดแย้งในใจ
แม่ทัพซินเจียงได้ยินมาบ้างเกี่ยวกับความคับข้องใจระหว่างเซียวเฉวียนและหมิงเจ๋อ
ได้ยินมาว่าหมิงเจ๋อพยายามทุกวิถีทางเพื่อฆ่าเซียวเฉวียน
เซียวเฉวียนและเขาก็ขัดแย้งกันเช่นกัน
ทั้งสองมีพลังเท่ากัน
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หมิงเจ๋อไม่ได้ปรากฏตัวต่อสาธารณชนเป็นเวลาหลายเดือนแล้ว
แต่เซียวเฉวียนกลับออกมาและกระโดดไปทั่วอย่างปลอดภัยดี
มีเหตุผลเดียวเท่านั้น นั่นคือหมิงเจ๋อแพ้เซียวเฉวียน และเข้าไปซ่อนตัว
อย่างไรก็ตามหากพูดตามหลักเหตุผลแล้ว แม้หมิงเจ๋อจะซ่อนตัวจากเซียวเฉวียน เขาก็ไม่ควรไม่ปรากฏตัวในยามที่กษัตริย์สวรรคต
ขณะนี้ซินเจียงกำลังเผชิญกับวิกฤตระดับชาติ และราชินีทรงประชวรหนัก หมิงเจ๋อจะต้องก้าวเข้ามามีความสำคัญมากยิ่งขึ้น
ความจริงก็คือยังไม่พบร่องรอยของหมิงเจ๋อ ราวกับว่าเขาหายไปจากโลกนี้แล้ว
แม่ทัพซินเจียงรู้สึกว่ามีเพียงคำตอบที่ได้รับจากเซียวเฉวียนเท่านั้นที่สมเหตุสมผลที่สุดที่ทำให้องค์ชายผู้สง่างามแห่งซินเจียงซ่อนตัวได้อย่างมิดชิด
หมิงเจ๋อตายแล้ว หรือไม่เขาก็ไม่มีหน้าเจอใครอีกแล้ว
ไม่น่าจะตายได้ การสิ้นพระชนม์ขององค์ชายผู้ยิ่งใหญ่แห่งซินเจียงไม่ควรเงียบงันเช่นนี้
นั่นหมายความว่ามีแนวโน้มมากขึ้นที่เขาจะไม่มีหน้าพบปะผู้คน
กล่าวอีกนัยหนึ่ง หมิงเจ๋อมีแนวโน้มอย่างมากที่จะไร้ประโยชน์ดังที่เซียวเฉวียนกล่าว
แต่เขาไม่กล้าเชื่อ อย่างไรก็ตามหากหมิงเจ๋อถูกปลด กษัตริย์น่าจะรู้เรื่องนี้ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ และท่านน่าจะสถาปนาองค์ชายอีกคนขึ้นมา
เซียวเฉวียนที่ได้ยินเสียงหัวใจของแม่ทัพก็ยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “จริงๆ แล้วกษัตริย์มีความตั้งใจที่จะให้องค์ชายสามของท่านสืบทอดบัลลังก์”
อย่างไรก็ตามเป็นราชินีที่ใช้วิธีการบางอย่างเพื่อไปถึงที่นั่นก่อน
เมื่อได้ยินเช่นนี้ แม่ทัพก็รู้สึกเหลือเชื่อเล็กน้อย
แต่เขารู้สึกว่าตอนนี้กองทัพเว่ยกำลังเข้าใกล้เมืองแล้ว และไม่จำเป็นที่เซียวเฉวียนจะแต่งเรื่องเหล่านี้เพื่อหลอกลวงเขา
หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว แม่ทัพซินเจียงก็อดไม่ได้ที่จะเชื่อในคำของเซียวเฉวียนมากขึ้นอีกนิด
กองทัพซินเจียงจำนวนมากได้ยินสิ่งที่เซียวเฉวียนพูดเช่นกัน
หากความจริงเป็นเช่นนี้
มันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะยอมรับได้
หากเป็นเช่นนั้น การที่ซินเจียงจบลงเช่นนี้ เหตุเกิดจากราชินีหรือเปล่า?
หากเป็นเช่นนี้จริง ราชินีก็สมควรตายจริงๆ!
ทุกคนในซินเจียงรู้ดีว่าเซียวเฉวียนรักองค์หญิงต้าถงเป็นอย่างมาก และความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ดีมาก
ราชินีเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดขององค์หญิง และเป็นแม่ยายของเซียวเฉวียน
หากเขาไม่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง เซียวเฉวียนคงไม่ยกกองทหารมาเพื่อโจมตีซินเจียง ด้วยเขายังเห็นแก่หน้าองค์หญิง
เช่นนั้นก็กล่าวได้ว่า ราชินีได้ทำบางสิ่งที่ทำให้เซียวเฉวียนรู้สึกเฉยชา
แม้แต่องค์หญิงก็ยังละทิ้งราชินี
เซียวเฉวียนเลิกคิ้วและพูดว่า “ท่านแม่ทัพ ท่านลองคิดดูสิ ราชินีคุ้มค่ากับความพยายามของท่านหรือไม่?”
แม่ทัพซินเจียงตกตะลึงอย่างแท้จริง
ขณะที่แม่ทัพอยู่ในอาการงุนงง เซียวเฉวียนก็เคลื่อนย้ายและคิดที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อเปิดประตูเมือง
อย่างไรก็ตาม กองทัพซินเจียงได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว ทันทีที่พวกเขาเห็นเซียวเฉวียนหายไป กองทัพซินเจียงที่กำลังเข้าใกล้ประตูเมืองก็ปิดสลักประตูด้วยร่างกายของตน และป้องกันไม่ให้เซียวเฉวียนเปิดประตูเมือง
เซียวเฉวียนลอยอยู่กลางอากาศ รวบรวมพลังภายใน จากนั้นจึงกวาดฝ่ามือไปทางกองทัพซินเจียงที่ปิดกั้นประตูเมือง
ลมจากฝ่ามือแรงมากจนพลิกคว่ำกองทัพซินเจียงที่กำลังปิดกั้นกลอนประตูได้โดยตรง
ทว่ากองทัพซินเจียงยังไม่ยอมอ่อนข้อให้กับเรื่องนี้ เมื่อกลุ่มหนึ่งล้มลงกับพื้น อีกกลุ่มก็เข้าแทนที่ในทันที
กล่าวโดยสรุปก็คือเซียวเฉวียนไม่สามารถเปิดประตูเมืองได้
นั่นเพราะเมื่อประตูเมืองเปิดออก ซินเจียงย่อมถึงคราวล่มสลายแล้วจริงๆ
อาวุธที่อยู่ในมือของกองทัพเว่ยไม่ใช่สิ่งที่กองทัพซินเจียงต้านทานได้
หากพวกเขาต่อสู้แบบเผชิญหน้า เกินเก้าส่วนของกองทัพซินเจียงจะถูกนำมาใช้เป็นเป้ามนุษย์
ดังนั้นแนวป้องกันนี้จึงไม่สามารถถูกทำลายลงได้!
ฝ่ามือของเซียวเฉวียนสะบัดลงไปอีกครั้ง
ทหารซินเจียงอีกระลอกหนึ่งถูกเขาปัดจนล้มลง
คราวนี้เซียวเฉวียนรีบลงมาอย่างรวดเร็ว เขายืนอยู่บนพื้นและยื่นมือออกไปที่กลอนประตู
ขณะที่เซียวเฉวียนกำลังจะเอื้อมมือออกไปดึงสลักประตู ดาบก็ฟาดเข้าใส่เขา
เป็นแม่ทัพซินเจียงที่โจมตีเซียวเฉวียน
เซียวเฉวียนหลบหลีก จับดาบของแม่ทัพด้วยสองนิ้ว จากนั้นผลักอย่างแรงก็ผลักแม่ทัพออกไปสองสามก้าว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...