แต่ทว่า ราษฎรได้เพียงโกรธ แม้ว่าพวกเขาจะพลิกทั้งเมืองหลวง ก็ไม่เห็นเงาของเว่ยเชียนชิวเลย
สิ่งนี้ทำให้ราษฎรตื่นตัวมากขึ้น และพวกเขาเชื่อว่าเว่ยเชียนชิวจะปล้นกองทุนบรรเทาภัยพิบัติได้จริงๆ
มิเช่นนั้น ทำไมเว่ยเชียนชิวถึงได้ซ่อนตัวได้อย่างดีนัก?
ต้องเพราะซ่อนตัวเพื่อสมรู้ร่วมคิดในการปล้นกองทุนบรรเทาภัยพิบัติแน่ๆ
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ความไม่พอใจในใจของผู้คนที่มีต่อเว่ยเชียนชิวก็เพิ่มสูงขึ้นถึงขีดสุดในทันที
มีอย่างที่ไหน เป็นถึงเจียนกั๋วมาโลภแม้แต่เงินทุนบรรเทาภัยพิบัติเพื่อช่วยเหลือราษฎรให้พ้นจากความยากลำบากเช่นนี้ได้
ช่างไร้ยางอายและไร้มนุษยธรรมจริงๆ!
กองทุนบรรเทาภัยพิบัติเป็นความหวังของประชาชน ไม่อาจให้มีข้อผิดพลาดได้
ต่อมา เมืองหลวงเข้าสู่ราษฎรต่างตื่นตัว ไม่ละทิ้งการค้นหาและเตรียมพร้อมสำหรับเว่ยเฉียนชิว
......
......
บ้านของหวังหลิน
หวังหลินรับคำสั่งของเว่ยเชียนชิว ออกไปสอบถามเกี่ยวกับข่าว
เว่ยเชียนชิวนอนบนเก้าอี้ไท่ซือ หลับตาเพื่อพักผ่อน
เว่ยเชียนชิวที่เคยนั่งบนเก้าอี้ที่แข็งแรง รู้สึกประหม่าและอึดอัดอย่างยิ่งเมื่อนั่งบนเก้าอี้ตัวนั้นที่อาจล้มลงได้ทุกเมื่อ
ดังนั้นเว่ยเชียนชิวจึงแอบติดต่อกับหมาป่าดำ ให้หมาป่าดำหาเก้าอี้ไท่ซือให้เขา
มีเพียงเก้าอี้ไท่ซือที่นั่งสบายและปลอดภัย
เว่ยเชียนชิวถอนหายใจในใจ
ในเวลานี้เว่ยเชียนชิวอารมณ์ดีอย่างน่าประหลาดใจ
เรื่องชิงกองทุนบรรเทาภัยพิบัติ เว่ยเชียนชิวสั่งให้หมาป่าดำเตรียมการแล้ว ด้วยความสามารถของหมาป่าดำและชาวยุทธ์แท้ มันง่ายพอๆ กับการหยิบของในกระเป๋า
ฮ่าฮ่าฮ่า!
หกล้านเจ็ดแสนแปดหมื่นตำลึงทอง ไม่มีปัญหาในการสร้างจวนเจียนกั๋วที่เคลือบทองหลังหนึ่งเลยล่ะ!
ถ้ามีจวนเจียนกั๋ว เว่ยเชียนชิวไม่จำเป็นต้องหลบซ่อนตัวอีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม คนคำนวณหรือจะสู้ฟ้าลิขิต
ไม่ พูดให้ถูกคือ เว่ยเชียนชิวคำนวณ หรือจะสู้เซียวเฉวียนคำนวณ
หมาป่าดำจากไปไม่นานก็กลับมา เขากัดฟันและพูดอย่างกล้าหาญ: "ท่านเจียนกั๋ว เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!"
เรื่องนี้ เว่ยเชียนชิวจะรู้ในไม่ช้าก็เร็ว ถ้าเขาบอกก่อนหน้านี้ เขาจะไม่นิ่งเฉยขนาดนี้
เมื่อได้ยินเช่นนี้เว่ยเชียนชิวก็ขมวดคิ้วและพูดด้วยความโกรธ: "บอกข้ามา เกิดอะไรขึ้น?"
เป็นเรื่องยากที่จะอารมณ์ดี แต่หมาป่าดำก็วิ่งมาบอกว่าเกิดเรื่องใหญ่ ส่งผลเสียต่ออารมณ์จริงๆ
"พอข้าน้อยเข้าไปในประตูเมือง ก็ได้ยินว่าคนในเมืองแพร่ข่าวลือว่าท่านเจียนกั๋วกำลังจะปล้นกองทุนบรรเทาภัยพิบัติ เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ไปแล้วขอรับ” หมาป่าดำแอบเช็ดเหงื่อเย็น ยืนก้มหน้าลงไม่กล้ามองเว่ยเชียนชิว
มากกว่าความครึกโครม หากเว่ยเชียนชิวปรากฏตัวที่เมืองหลวงในเวลานี้ ชาวเมืองหลวงจะฉีกเขาออกเป็นชิ้นๆ
ถึงแม้จะฉีกไม่ออก ก็ยังต้องฉีก
อะไรนะ!
เมื่อเว่ยเชียนชิวได้ยินสิ่งนี้ นัยน์ตาของเขาสั่นเทา ความโกรธของเขาเพิ่มสูงขึ้น และทั้งร่างกายของเขาก็สั่นด้วยความโกรธ
บัดซบจริง!
นี่ต้องเป็นแผนของเซียวเฉวียน!
ก่อนที่เว่ยเชียนชิวจะดำเนินการปล้นกองทุนบรรเทาภัยพิบัติ เซียวเฉวียนได้ปิดกั้นทางออกของเขาไว้แล้ว
เซียวเฉวียนเจ้าหมอนี่เก่งจริงๆ!
"ปัง!" ด้วยเสียงเว่ยเชียนชิวตบโต๊ะข้างๆ เขาด้วยฝ่ามือเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...