ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1298

สอบถามข้อมูลจากรัฐมู่อวิ๋น โดยมีเจินฮ่าวเป็นเพื่อน เซียวเฉวียนสามารถใช้ทางลัดได้

เซียวเฉวียนเชื่อว่า ไม่มีใครคุ้นเคยกับสถานการณ์ในรัฐมู่อวิ๋นมากไปกว่าเจินฮ่าวแล้ว

หากมีโรคที่ไม่รู้หรือว่ารักษาไม่หาย สามารถสอบถาเจินฮ่าวโดยตรงจะมีประสิทธิภาพมากกว่าการค้นหาด้วยตนเอง

ดังนั้น ไป๋ฉี่จึงสามารถเข้าพบเจอกับเซียวเฉวียนได้แล้ว

หลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป ไป๋ฉี่ก็พบคฤหาสน์แห่งนี้ในที่สุด

ไป๋ฉี่ยืนอยู่นอกประตูด้วยความสงสัยในใจ สถานะของเจินฮ่าว ควรอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ดีเยี่ยมและเจริญรุ่งเรืองถึงจะดูสูงส่ง

ทำไมบ้านแบบนั้นถึงถูกสร้างขึ้นในพื้นที่ที่ห่างไกลและที่แคบเช่นนี้?

มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ

เหตุผลหลักก็คือที่นี่ไม่เพียงแต่ห่างไกลเท่านั้น แต่ยังหาได้ยากมากอีกด้วย

แม้ว่าเซียวเฉวียนจะบอกทิศทางให้ไป๋ฉี่แล้วก็ตาม แต่ไป๋ฉี่ก็ได้เดินเส้นทางที่โค้งมามากมายถึงจะเดินมาถึงที่นี่

หากไม่ได้หายาก ด้วยวิชาตัวเบาของไป๋ฉี่คงใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง

ประตูแง้มไว้ ไป๋ฉี่เงยหน้าขึ้นแล้วโผล่ไปข้างหน้าตะโกน:"นายท่าน?นายท่าน?"

เมื่อได้ยินเสียงดังกล่าว เซียวเฉวียนก็ตอบว่า:"ข้าอยู่นี่ เจ้าเปิดประตูแล้วเข้ามาได้"

ทันทีที่เซียวเฉวียนพูดจบ ไป๋ฉี่ก็เอื้อมมือออกไปผลักประตูเบาๆ และประตูก็เปิดออกดังเอี๊ยด

ทันทีที่ประตูเปิด ไป๋ฉี่เห็นเซียวเฉวียนและเจินฮ่าวนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นกำลังดื่มชา

เซียวเฉวียนหันกลับมาแล้วพูดว่า:"ไป๋ฉี่ มานี่ เคารพคุณชายเจิน"

ไป๋ฉี่เป็นน้องชายของเซียวเฉวียน แต่ไป๋ฉี่เดิมเป็นทาสของคุนหลุน แม้ว่าเขาจะรอดพ้นจากการเป็นทาสแล้วก็ตาม แต่ในสายตาของคนโบราณเหล่านี้ ยังไงเขาก็ไม่สมควรได้รับการยอมรับ

แม้ว่าเซียวเฉวียนจะยกย่องเชิดชูเกียรติเขาแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนการดูถูกของคนโบราณเหล่านี้ด้วยภูมิหลังที่ต่ำต้อยของเขาได้

ดังนั้น เซียวเฉวียนจึงไม่ได้บังคับ น้องชายของเขาเองเขารักและทะนุถนอมเองก็ได้

สำหรับอยู่ต่อหน้าบุคคลภายนอกและ สิ่งที่ไป๋ฉี่ควรมีมารยาทก็ต้องทำตาม ด้วยฐานะของไป๋ฉี่ควรเรียกพวกเขาว่ายังไงก็ต้องเรียกตามนั้น

แต่ว่า ไป๋ฉี่คือเทพแห่งการสังหารในอนาคต หากวันนั้นมาถึง เขานำกองทหารไปต่อสู้และมีชื่อเสียงในการรบครั้งเดียว และเขาไม่ต้องทนกับการทำมารยาทที่ซับซ้อนเกินไปเหล่านี้อีกต่อไป

และวันนั้นเซียวเฉวียนเชื่อว่ามันจะมาถึงในไม่ช้า

เมื่อถึงเวลานั้น ไป๋ฉี่สามารถยืนตัวตรงและมีชีวิตที่ดีได้อย่างแท้จริงโดยไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากสายตาที่ดูถูกของฆราวาส

ไป๋ฉี่ไม่มีความคิดเห็นมากมายเกี่ยวกับอนาคตของเขาเอง เขาแค่อยากจะอยู่กับเซียวเฉวียนตลอดไป รับใช้เซียวเฉวียน และตอบแทนความเมตตาของเซียวเฉวียน

แต่เซียวเฉวียนบอกว่าเขาเป็นเทพแห่งการสังหารในอนาคต และจะนำกองทหารสู้รบ คำพูดของเซียวเฉวียนไป๋ฉี่เชื่อ แต่เขาไม่เชื่อว่าตัวเขาเองว่าเขามีความสามารถนี้ เขามักจะรู้สึกเสมอว่าเซียวเฉวียนประเมินเขาสูงเกินไป หรือไม่ก็เซียวเฉวียนคิดผิดคน

สรุปแล้ว ไป๋ฉี่ไม่เชื่อว่าตัวเขาเองสามารถเป็นเทพแห่งการสังหารได้ และยิ่งไม่เชื่อว่าจะมีผู้คนนักหมื่นจะนับถือและเคารพเขาได้

แต่ว่า ไม่ว่าเซียวเฉวียนจะพูดอะไร ไป๋ฉี่ก็รับฟัง

ตามคำสั่งของเซียวเฉวียน ไป๋ฉี่ก็เดินไปอย่างมั่นคง และโค้งคำนับและพูดว่า:"ไป่ฉี่เคารพคุณชายเจิน"

เจินฮ่าวเคยได้ยินชื่อของไป๋ฉี่

ในเมื่อก่อนไป๋ฉี่เผาวังด้วยความโกรธ

เหตุการณ์นี้เข้าหูของเจินฮ่าวไม่มากก็น้อย

แต่ว่า องครักษ์ผู้ติดตามของเจินฮ่าวได้กล่าวถึงไป๋ฉี่นั้น พูดเพียงแต่ว่ามีทาสคุนหลุนชื่อไป๋ฉี่มีความกล้าที่จะบุกเข้าไปในพระราชวังเพียงลำพัง และจุดไฟอย่างกล้าหาญ มีทหารหลายร้อยคนถูกเผาจนตาย

ส่วนเหตุผลนั้น องครักษ์บอกว่าในขณะนั้นข้อมูลดังกล่าวถูกปิดบังไว้อย่างแน่นหนา และเขาก็ไม่ได้พูดว่าไป๋ฉี่คือผู้อารักขาของเซียวเฉวียน

เจินฮ่าวในเวลานั้นก็คิดอยู่ว่า ทาสคุนหลุนจะมีความกล้าหาญเช่นนั้นได้ อย่างอื่นไม่ขอพูด เจินฮ่าวยังชื่นชมความกล้าหาญนี้อย่างแท้จริง