ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1718

ในความเป็นจริงเหมิงเอ้าต้องการฆ่าแม่ทัพแห่งซินเจียงในเมื่อวานนี้แล้ว แต่ในเวลานั้นนักปราชญ์ก็อยู่ด้วย เหมิงเอ้ากังวลว่าถ้าเขาสังหารแม่ทัพ กองทัพของซินเจียงจะตกไปอยู่ในมือของนักปราชญ์

นั่นจะไม่ใช่เป็นการช่วยนักปราชญ์หรอกเหรอ?

เหมิงเอ้าจะไม่ทำแบบนั้น

จนถึงวันนี้ ไม่มีใครเห็นนักปราชญ์ในสนามรบอีกเลย และในที่สุดเหมิงเอ้าก็มั่นใจว่านักปราชญ์หนีไปแล้ว

ดังนั้น ในช่วงเริ่มต้นของสงครามในปัจจุบันเหมิงเอ้ายังคงอยากที่จะสังหารแม่ทัพแห่งซินเจียง แต่เมื่อเขากำลังจะลงมือ เซียวเฉวียนก็เข้าหาแม่ทัพแห่งซินเจียง เหมิงเอ้าจึงต้องระงับแผนของเขา

ในที่สุดข้าก็ได้รับความปรารถนาของข้าแล้ว

หลังจากการสังหารแม่ทัพแล้ว กองกำลังของซินเจียงกลุ่มนี้จะอยู่ในความระส่ำระสาย

เซียวเฉวียนรู้สึกดีใจเป็นธรรมดาที่เหมิงเอ้ามีความคิดเห็นเช่นนี้ เขาจะตำหนิเหมิงเอ้าที่แสดงฝีมือได้ดีได้อย่างไร

เซียวเฉวียนกล่าวว่า "ไม่ เจ้าทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว"

ศัตรูที่ปฏิเสธที่จะกลับใจหลังจากการโน้มน้าวใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็ควรถูกฆ่า

เมื่อได้ยินดังนั้น เหมิงเอ้าก็รู้สึกโล่งใจในที่สุด

ในความเป็นจริง เขากังวลว่าเซียวเฉวียนจะตำหนิเขาที่กระทำโดยพลการ

โชคดีที่ไม่

กองทัพซินเจียงไม่ได้รอกำลังเสริม แต่เห็นแม่ทัพของพวกเขาเสียชีวิตด้วยดาบจิงหุนของเหมิงเอ้า

หัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

พวกเขาปฏิบัติตามแม่ทัพและเชื่อฟังคำสั่งของเขา เมื่อเวลาผ่านไป แม่ทัพคือบุคคลที่สามารถให้ความรู้สึกเป็นเจ้าของนอกเหนือจากสมาชิกในครอบครัวของพวกเขาได้

ตอนนี้บุคคลนี้ตายแล้ว

ทันใดนั้นพวกเขาก็หมดความคิด

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สามารถหยุดได้จนกว่าสงครามจะสิ้นสุดลง

การเสียชีวิตของแม่ทัพแห่งซินเจียง ทำให้กองทัพซินเจียงที่ขวัญเสีย กลายเป็นจิตใจเข้มแข็งมากขึ้นในที่สุด ด้วยความโกรธในสายตาของพวกเขา

พวกเขาแอบสาบานในใจว่า พวกเขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสังหารกองทัพต้าเว่ย เพื่อปลอบโยนวิญญาณของแม่ทัพในสวรรค์!

เหมิงเอ้าฆ่าแม่ทัพของพวกเขา พวกเขาไม่สามารถฆ่าเหมิงเอ้าได้ แต่พวกเขาสามารถฆ่าแม่ทัพต้าเว่ย ใช้แม่ทัพต้าเว่ยมาสังเวยแม่ทัพของพวกเขาได้!

เป็นผลให้ทหารยามที่ติดตามแม่ทัพแห่งซินเจียงมาหลายปี เช่นเดียวกับทหารที่มีแปรงสองด้าม มุ่งเป้าไปที่แม่ทัพแห่งต้าเว่ยที่กำลังดิ้นรนเพื่อฆ่าศัตรู

เซียวเฉวียนผู้สามารถฟังเสียงหัวใจได้ จะไม่ปล่อยให้พวกเขาประสบความสำเร็จโดยธรรมชาติ

เซียวเฉวียนสั่ง "เหมิงเอ้า ไปปกป้องแม่ทัพ"

การปกป้องแม่ทัพต้าเว่ย เหมิงเอ้าคนเดียวก็เพียงพอแล้ว

ในเวลานี้ไม่มีแม่ทัพ ไม่มีนักปราชญ์ และไม่มีผู้ใดสั่งการกองทัพซินเจียง แม้จะอยากแก้แค้น เผชิญหน้ากับกองทัพต้าเว่ยด้วยปืน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ในแง่ของสงครามนอกจากทำตัวเองแข็งแกร่งขึ้น

แต่ความโกรธทำให้คนทำเรื่องบ้าๆ ได้

กองทัพซินเจียงบางส่วนผลักถังที่บรรจุน้ำมันก๊าดทั้งหมดลงไปที่พื้น จากนั้นกลิ้งถังไปรอบๆ พยายามขยายพื้นที่ที่ถูกครอบครองโดยน้ำมันก๊าดให้มากที่สุด

ในเวลานั้น ตราบใดที่ยังมีไฟอีกเล็กน้อย ไม่ว่าอาวุธของกองทัพต้าเว่ยจะทรงพลังแค่ไหน พวกเขาก็ไม่สามารถหนีจากทะเลเพลิงได้

อย่างไรก็ตาม ในการต่อสู้จริงด้วยกระสุนจริง กองทัพซินเจียงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกองทัพต้าเว่ย ดังนั้นมาตายไปพร้อมกับกองทัพต้าเว่ยกันเถอะ!

ฮ่าฮ่าฮ่า!

กองทัพซินเจียงที่กำลังเทน้ำมันก๊าดแสดงรอยยิ้มแห่งชัยชนะบนใบหน้าของพวกเขา ราวกับว่าพวกเขาได้เห็นกองทัพต้าเว่ยคร่ำครวญอยู่ในทะเลเพลิง

มันเหมือนกับการเห็นพวกเขาชนะเกมในที่สุด

เมื่อเห็นพวกเขาซ่อมน้ำมันก๊าด เซียวเฉวียนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เขาตะโกนอย่างเย็นชา "ทหาร ฟังคำสั่ง อย่าเสียดายที่จะต่อสู้ ล่าถอยทันที!"

ต้องการที่จะใช้ไฟเพื่อเผากองทัพต้าเว่ยใช่ไหม?

จากนั้นเซียวเฉวียนจะปล่อยให้พวกเขาเก็บเกี่ยวผลที่ตามมา!

ทันทีที่เซียวเฉวียนตะคอก กองทัพต้าเว่ยก็เริ่มตื่นตัวทันที ส่งคำสั่งซึ่งกันและกัน และถอยออกไปนอกเมืองอย่างรวดเร็ว

เซียวเฉวียนเข้าไปในเมือง สร้างม่านกำบังสองแห่งระหว่างสนามรบและบริเวณที่อยู่อาศัยของเมืองหลวงจักรพรรดิเพื่อป้องกันไม่ให้ไฟที่จะลุกไหม้ ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อผู้คนในเมืองในภายหลัง

อย่างไรก็ตาม กองทัพซินเจียงไม่รู้ว่าเซียวเฉวียนได้สร้างม่านกำบังไว้ ท้ายที่สุด ม่านกำบังก็มองไม่เห็น

ทหารคนหนึ่งจากซินเจียงพูดอย่างดุเดือดกับเซียวเฉวียนว่า "เซียวเฉวียน! เมื่อเกิดเพลิงไหม้ กองทัพต้าเว่ยจะไม่สามารถหลบหนีได้ และไฟก็จะส่งผลกระทบต่อผู้คนในเมืองด้วย"