ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1750

หากเป็นเช่นนั้น หมายความว่า เว่ยหงและเว่ยหยาน เปรียบเสมือนเต่าในไห?

ไม่ว่าจะเป็นหรือไม่ก็ตาม สรุปคือ เว่ยหงและเว่ยหยานไม่สามารถอยู่ต่อได้

แต่หากพวกเขาออกจากเมืองหลวงครั้งนี้ คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะกลับมาอีก

อีกอย่าง การจะล้างแค้นเซียวเฉวียนและฉินเซิง ก็ทำได้ที่เมืองหลวงเท่านั้น

แม้ฐานที่มั่นใหญ่ของพวกเขาอยู่ที่เมืองหลวง

หากออกจากเมืองหลวงแล้ว จะไปหาเซียวเฉวียนและฉินเซิงเพื่อล้างแค้นได้ที่ไหน?

แม้ว่าสิ่งที่เว่ยหงพูดจะฟังดูมีเหตุผล แต่เว่ยหยานคิดว่า ตราบใดที่พวกเขาซ่อนตัวได้ดี พวกเขาก็ยังสามารถซ่อนตัวอยู่ในเมืองหลวงได้

พูดตามตรง เว่ยหยานไม่อยากออกจากเมืองหลวง

เขาพูดว่า “ท่านพี่ เพียงแค่เราย้ายที่อยู่บ่อยๆ ก็ไม่มีใครตามเราเจอ”

อย่างมากพวกเขาก็แค่ซ่อนตัวอยู่ในเมืองหลวงช่วงนี้ ไม่ไปไหน ไม่ก่อเรื่องก็พอ

พูดก็พูดเถอะ แต่เว่ยหงรู้สึกว่าการทำแบบนี้ไม่เหมาะสม

เก็บต้นไม้ไว้ เผื่อวันข้างหน้ายังมีประโยชน์

เพื่อความแน่ใจ เว่ยหงยังคงยืนกรานที่จะออกจากเมืองหลวงโดยเร็วที่สุด และหาโอกาสเหมาะสมค่อยกลับมา

พวกเขาสามารถปะปนเข้ามาครั้งหนึ่ง ย่อมปะปนเข้ามาครั้งที่สองได้

เมื่อเทียบกับชีวิต อุปสรรคสำคัญอะไร?

ในที่สุด เว่ยหยานก็ถูกเว่ยหงโน้มน้าว ทั้งสองไม่รอช้า รีบปลอมตัวออกจากเมือง

หลังจากกองทัพตระกูลฉินกลับสู่เมืองหลวง ประตูเมืองก็ตรวจสอบผู้เข้าเมืองอย่างเข้มงวด แต่สำหรับผู้ที่ออกจากเมืองนั้น ยังคงค่อนข้างผ่อนคลาย

ดังนั้น เว่ยหงและเว่ยหยานจึงออกจากเมืองได้อย่างราบรื่น

แต่เมื่อออกจากเมืองแล้ว ทั้งสองก็ไม่มีที่ไป

หลังจากครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ทั้งสองตัดสินใจแอบกลับไปยังดินแดนของตน

หลังจากเหล่าเจ้าครองนครพ่ายแพ้ ฮ่องเต้ก็ส่งคนไปรับช่วงต่อดินแดนต่างๆ

แต่เมืองหลวงอยู่ห่างไกลจากดินแดนต่างๆ คนที่ฮ่องเต้ส่งไป น่าจะยังอยู่ระหว่างทาง

ตราบใดที่เว่ยหงและเว่ยหยานมีความเร็วเพียงพอ ไปถึงดินแดนก่อนคนของราชสำนัก การพบกับครอบครัวของพวกเขาย่อมง่ายดาย

อันที่จริง เหล่าเจ้าครองนครเคยบอกครอบครัวไว้ก่อนออกว่า หากพวกเขาพ่ายแพ้ ให้รีบหนีหาที่ปลอดภัย ซ่อนตัวและใช้ชีวิตอย่างเงียบๆ

ดังนั้น ตอนนี้พวกเขากลับไปที่จวนอ๋อง หากครอบครัวได้รับข่าวและหนีออกไปแล้ว พวกเขาอาจจะไม่ได้พบกับครอบครัว

แต่ไม่ว่าครอบครัวจะอยู่หรือไม่ พวกเขาก็ควรกลับไปดู

แม้ว่าครอบครัวจะไม่อยู่ที่จวนอ๋อง ด้วยความคุ้นเคยกับดินแดนของพวกเขา การตามหาครอบครัวก็ไม่ใช่เรื่องยาก

สาเหตุที่พวกเขาเพิ่งนึกถึงการกลับไปหาครอบครัว ก็เพราะตอนแรกพวกเขาพ่ายแพ้ เว่ยหงและเว่ยหยานกลัวว่าจะเปิดเผยตัวตน จึงไม่กล้ากลับไป

จริงอยู่ที่พวกเขาหนี แต่ไม่ได้หนีไปไกล พวกเขารู้ว่าเว่ยอี้หรานยอมจำนน และฉินเซิงชนะก็สัญญากับเว่ยอี้หรานว่าจะดูแลครอบครัวของพวกเขาอย่างดี

และเซียวเฉวียนก็เคยพูดเช่นกัน

จากความเข้าใจของเว่ยหงเกี่ยวกับเซียวเฉวียน เซียวเฉวียนเป็นคนที่มีพฤติกรรมแปลกประหลาดและจดจำไว้และต้องเอาคืน แต่เขามักจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้บริสุทธิ์

กบฏของเหล่าเจ้าครองนครเป็นเรื่องของเหล่าเจ้าครองนคร เซียวเฉวียนคงไม่ลงโทษครอบครัวของเหล่าเจ้าครองนครทั้งหมด เพียงเพราะความผิดของเหล่าเจวี๋ยซา

จริงอยู่ที่เซียวเฉวียนเป็นคนที่มีความคิดเรื่องทั้งบุญคุณและความแค้นชัดเจน แต่หากเซียวเฉวียนรู้ความคิดของเว่ยหง คงจะอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเว่ยหง

เว่ยหงเอง เมื่อต้องเผชิญหน้ากับศัตรู เคยคิดบ้างหรือไม่ว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับผู้บริสุทธิ์?

เกรงว่าคงไม่!

สำหรับผู้มีอำนาจสูงอย่างพวกเขา การกำจัดให้สิ้นซากคือวิธีการที่แท้จริงของพวกเขา

แล้วจะมีคำว่า “ผู้บริสุทธิ์” ได้อย่างไร?

แม้พวกเขาเองยังทำไม่ได้ ด้วยเหตุผลอะไร คิดว่าเซียวเฉวียนจะต้องทำ?