ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1752

ในเวลานี้ เหล่าผู้เฒ่าอาวุโสตระหนักได้ว่าการเป็นเพื่อนกับเซียวเฉวียนนั้นมีประโยชน์

อย่างน้อยก็สามารถเพิ่มพูนความรู้ของตัวเองได้

และชิงหลงก็ไม่ได้ทำให้ผู้อาวุโสผิดหวัง เขาหยิบปืนขึ้นมาและอธิบายให้เหล่าผู้เฒ่าฟังถึงหน้าที่และวิธีการใช้งาน

อีกทั้งยังสาธิตวิธีการใช้งานให้ดูอีกด้วย

“ปัง!” กระสุนก็ถูกสิงออกไปด้วยความเร็วปานสายฟ้า

เหล่าผู้อาวุโสต่างรู้สึกประหลาดใจ มีรอยยิงโผล่ขึ้นมาจากพื้นห้องโถงใหญ่

บริเวณที่ถูกยิงจนเป็นรูนั้น ยังมีควันสีขาวลอยออกมา

มันน่าทึ่งเสียจริง!

เหล่าผู้อาวุโสต่างพากันจ้องมองไปที่หลุมนั้นเป็นเวลานาน โดยที่ไม่แม้สนใจที่จะมองไปทางอื่นเลยสักนิด

ไม่แปลกใจเลยที่พวกเขาจะจ้องมองอยู่แบบนั้น เพราะตั้งแต่ที่พวกเขาเกิดมา พวกเขาก็เพิ่งที่จะเคยเห็นอาวุธที่ทรงพลังแบบนี้เป็นครั้งแรก

อาวุธประเภทนี้ เมื่ออยู่ในสนามรบแล้วถือว่าสามารถใช้ประโยชน์ได้อย่างมาก มากกว่าคนของคุนหลุนที่มีความกล้าหาญเสียอีก

ต่อให้คน ๆ หนึ่งจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน เมื่อสู้โดยที่ไม่ใช้ปืนแล้ว ก็ยังต้องบาดเจ็บด้วยกันทั้งคู่อยู่ดี

ต่างกับปืน ตราบใดที่ยิงได้รวดเร็วและมีความถนัดในการใช้มัน ต่อให้ช่วงเวลานั้นท่านอ่อนแอแค่ไหน ท่านก็จะสามารถเอาชนะศัตรูได้

ชิงหลงพูดต่ออีกว่า คนที่มีความว่องไว จะสามารถหลบหลีกกระสุนปืนได้ทัน

เมื่อฟังแบบนี้แล้ว เหล่าผู้อาวุโสก็อยากจะลองใช้งานดูสักครั้งหนึ่ง

ก่อนอื่น ท่านผู้อาวุโสชีซิงก็ได้กล่าวขึ้นมาว่า: “องค์รัชทายาท ท่านอยากเริ่มยิงก่อนหรือไม่ขอรับ”

ภายในแววตาของชิงหลงนั้นได้แสดงความไม่มั่นใจออกมา: “ท่านผู้อาวุโส ท่านแน่ใจขอรับว่าต้องการจะลองดู”

ด้วยอายุที่มากของผู้อาวุโสแล้ว เขายังจะสามารถหลบกระสุนได้ แต่ชิงหลงเกรงว่าเขาจะไม่สามารถยิงตอบโตได้ในทันทีทันใด

ชิงหลงถูกท่านผู้อาวุโสเลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเล็ก เขาสามารถรับรู้ได้ว่าตอนนี้ชิงหลงกำลังคิดอะไรอยู่

เมื่อชิงหลงแสดงท่าทางที่ดูลังเลใจ ท่านผู้อาวุโสก็ถามเข้าไปว่า: “เหตุใดองค์รัชทายาทจึงไม่เชื่อมั่นในตัวข้า ท่านคิดว่าข้าหลบลุกกระสุนไม่ได้หรอ”

“องค์รัชทายาท หากเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ก็ถือว่าเป็นเหตุการณ์ที่ข้ายินยอมที่จะให้มันเกิดขึ้นเอง”

ชีซิงยืนกรานจะลองดู

ชิงหลงไม่มีทางเลือก นอกจากปฏิบัติตามความปรารถนาของเขา ชิงหลงยกปืนขึ้นมาต่อหน้าชีซิง: “ท่านเตรียมพร้อมแล้วรึยัง”

ชีซิงใช้มือตบหน้าอกและพูดว่า: “ข้าพร้อมแล้วขอรับ!”

ชิงหลงขยับไกปืนและมองเป้ายิงกระสุนใส่ชีซิง

ชิงหลงได้หลีกเลี่ยงที่จะยิงไปยังบริเวณจุดที่สำคัญของร่างกาย

แต่อย่างไรก้ตามท่านผู้อาวุโสก็สามารถไหวตัวหลบหลีกลูกกระสุนได้ทัน

ท่านผู้อาวุโสก็ยังเป็นท่านอาวุโสอยู่ดี แม้อายุจะมาก แต่ไหวพริบการเคลื่อนตัวนั้นกลับรวดเร็ว คล่องแคล่ว ว่องไว

ช่างไม่เลวเลยเสียยจริง

ชิงหลงยิ้มเบา ๆ และพูดขึ้นว่า: “ท่านนี่เก่งเสียจริง!”

ชีซิงเหลือบไปมองกระสุนที่อยู่ในมือพร้อมพูดว่า: “การจับลูกกระสุนด้วยมือเปล่า ถือเป้นการทดสอบความว่องไวอย่างหนึ่ง”

ชิงหลงพยักหน้าตอบเห็นด้วย

เมื่อมีอาวุธที่ทรงพลังเช่นนี้เกิดขึ้นบนโลก ท่านผู้อาวุโสก็หวังว่าทางชนเผ่าของพวกเขาจะมีแบบนี้บ้าง

ชีซิงถามองค์รัชทายาทว่า: “ท่านทราบหรือไม่ว่าอาวุธชิ้นนี้ถือกำเนิดจากที่ใด”

ชิงหลงตอบไม่รู้จากใจจริง

อาวุธอันทรงพลังนี้สามารถกล่าวได้ว่าเป็นสมบัติของราชวงศ์เว่ย ต่อให้เขาต้องการทราบที่อยู่ของมัน เซียวเฉวียนก็จะเก็บมันไว้เป็นความลับอยู่ดี

เป็นเหตุผลเดียวกันที่ไม่ต้องการเผยวิธีการ เคล็ดลับการต่อสู้ของคุนหลุนให้ผู้ให้รับรู้

แม้ความสัมพันธ์ระหว่างชิงหลงและเซียวเฉวียนจะดีแค่ไหน ชิงหลงก็ทราบดีว่าอะไรควรถาม ไม่ควรถาม

ต่อให้ชิงหลงรู้ เขาก็จะไม่เผยแพร่เรื่องนี้ให้ท่านผู้อาวุโสทราบอย่างแน่นอน

คุนหลุนในตอนนี้ก็ดีอยู่แล้ว