ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1911

เป็นไปได้ว่าเขาพยายามอย่างเต็มที่จริงๆ

เขารู้สึกผิดในความไร้ความสามารถของตัวเอง

ดังนั้น ย่าเหยียนจึงไม่ได้ถามว่านักปราชญ์หายไปไหน แต่เธอจินตนาการว่านักปราชญ์ถูกลมพัดปลิวไปหรือถูกไฟของกิเลนพัดไปไกลๆ

ท้ายที่สุด ด้วยความแข็งแกร่งของนักปราชญ์ในปัจจุบัน สิ่งนี้เป็นไปได้มากจริงๆ

ย่าเหยียนพูดว่า "เจ้าสำนักพูดเช่นนี้ก็ห่างเหินไปแล้ว"

เธอไม่ได้ตระหนักเลยว่านักปราชญ์รู้จริงๆ ว่าเธอกำลังซ่อนบางอย่างจากเขา และมันไม่ใช่เรื่องเล็ก

หลังจากหยุดชั่วคราว เธอพูดต่อ "ไปกันเถอะ ไปตามเซียวเฉวียนด้วยกัน“

เซียวเฉวียนได้รับบาดเจ็บ และพวกเขาไม่ควรไปได้ไกลนัก

เมื่อได้ยินว่าเซียวเฉวียนได้รับบาดเจ็บ นักปราชญ์ก็มีความสุขที่สุด ดวงตาของเขาที่เดิมหรี่ลงเพราะเขารู้สึกว่าความแข็งแกร่งของเขาอ่อนแอมาก จู่ๆ ก็สว่างขึ้น และเขาก็เริ่มแอบชื่นชมยินดีในใจ: "เยี่ยมมาก!"

เขารอวันนี้มานานแล้ว!

ในเมื่อเซียวเฉวียนได้รับบาดเจ็บจากย่าเหยียน นั่นหมายความว่าความแข็งแกร่งของเซียวเฉวียนนั้นสู้ย่าเหยียนไม่ได้

หากพวกเขาตามทัน เซียวเฉวียนจะต้องตายในครั้งนี้อย่างแน่นอน!

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ นักปราชญ์ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น

ตราบใดที่เซียวเฉวียนตาย ไม่มีใครสามารถขวางทางของเขาได้!

มันจะง่ายกว่ามากสำหรับเขาที่จะฟื้นฟูสำนักหมิงเซียน และเรื่องนี้ก็สามารถวางไว้ในกำหนดการแล้ว

ข่าวนี้ทำให้นักปราชญ์รู้สึกทันทีว่าหากไม่มีเซียวเฉวียน โลกจะกลายเป็นสถานที่ที่ดีขึ้น!

เขากล่าวว่า "เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา เราออกเดินทางกันเร็ว!"

หลังจากพูดอย่างนั้น ย่าเหยียนและกลุ่มของเธอก็รีบค้นหาสัตว์สงครามทั้งสองในทิศทางที่พวกเขาหายตัวไป

สองพี่น้องเว่ยหงที่ได้รับการปลดปล่อย รู้สึกมีความสุขราวกับนักปราชญ์เมื่อได้ยินข่าว

ที่พวกเขาทั้งสองลงเอยเช่นนี้ เพราะ "ความดีความชอบ" ของเซียวเฉวียน

แน่นอนว่ารู้สึกดีใจยิ่งนักที่ได้ยินว่าเซียวเฉวียนโชคร้ายเยี่ยงนี้

หากเงื่อนไขเอื้ออำนวย เว่ยหยานก็อยากจะจุดประทัดเพื่อเฉลิมฉลองด้วย

ตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีในการกำจัดเซียวเฉวียน สองพี่น้องเว่ยหงก็มีความสุขมากเช่นกัน

ผู้คนต่างมีจิตใจเบิกบานในช่วงเทศกาลแห่งความสุข สองพี่น้องเว่ยหงก็มีความสุขมากตลอดการเดินทาง โดยบินเร็วกว่าปกติมาก

เนื่องจากมีผู้คนจำนวนมาก ถ้าย่าเหยียนเคลื่อนย้ายพวกเขาออกไป เธอจะต้องใช้พลังงานภายในไปมาก

และถ้าเธอตามเซียวเฉวียนทัน เธอจะต้องสู้กับสัตว์สงครามทั้งสอง

ดังนั้นเธอจึงต้องรักษาความแข็งแกร่งและอยู่ในสภาพที่ดีที่สุดเพื่อจัดการกับสัตว์ร้ายทั้งสอง

ดังนั้นคุณย่าเหยียนจึงเคลื่อนย้ายออกไปเพียงลำพัง โดยออกตัวก่อน ตามด้วยอาเล่อทั้งสาม

สำหรับนักปราชญ์และสองพี่น้องเว่ยหง แค่ปล่อยให้ทั้งสามคนพยายามอย่างเต็มที่และหาทางที่จะตามทัน

เซียวเฉวียนคาดหวังว่าย่าเหยียนและคนอื่นๆ จะตามมา ดังนั้นเขาจึงสั่ง "เซี่ยวเฟิง เข้าไปในป่าลึกไป"

ในป่าทึบเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดที่จะซ่อนตัว

เซี่ยวเฟิงคำรามต่ำ แสดงให้รู้ว่ามันรู้ต้องทำอย่างไร

เพื่อหลีกเลี่ยงการติดตามของย่าเหยียนและคนอื่น ๆ ได้ดีขึ้น เซี่ยวเฟิงจึงนำกิเลนและบินไปยังสถานที่ที่ต่ำกว่าด้วยความคิดริเริ่มของเขาเอง และสัตว์ร้ายทั้งสองก็ซ่อนร่างของพวกเขาไว้ในป่า

ความเร็วในการบินของสัตว์สงครามทั้งสองนั้นเร็วมาก ไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ไหนก็เหมือนกับลมกระโชกที่พัดผ่านพวกเขา แม้แต่เงาของพวกมันก็ไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนและลมกระโชกก็หยุดลง

คนธรรมดาจะตายจากการถูกโจมตีภายในไม่กี่นาทีโดยไม่รู้ตัว

เนื่องจากความเร็วที่รวดเร็วย่าเหยียนและคนอื่นๆ จึงล่าช้าไประยะหนึ่งก่อน ดังนั้น ขณะที่พวกเขาเดินตาม ย่าเหยียนก็สูญเสียร่องรอยของสัตว์สงครามทั้งสองตัว เธอยืนอยู่บนยอดต้นไม้สูงตระหง่านและมองไปยังบริเวณโดยรอบ คิดว่าเธอสามารถพบร่องรอยของเซี่ยวเฟิงและกิเลนได้

แต่จนกระทั่งอาเล่อทั้งสามตามทัน เธอก็ยังไม่พบอะไรเลย

เขาตกอยู่ในมือของเซียวเฉวียนหรือ?

จบแล้ว จบแล้ว!

เสวียนจิ้งตะโกนในใจของเขา

เมื่อตกอยู่ในมือของเซียวเฉวียน มีเพียงทางเดียวเท่านั้นคือจะต้องตาย!

สิ่งที่เสวียนจิ้งเคยทำในเมืองหลวงคือการมุ่งเป้าไปที่เซียวเฉวียนทุกครั้ง เขายังโลภภรรยาของเซียวเฉวียนด้วยซ้ำ ตอนนี้เขาอยู่ในมือของเซียวเฉวียน มันคงจะแปลกถ้าเซียวเฉวียนไม่ฉีกเขาเป็นชิ้นๆ!

จบแล้ว คราวนี้!

ย่าเหยียนมีความสามารถมากไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงยังตกอยู่ในมือของเซียวเฉวียน?

เธอทำมันโดยตั้งใจหรือเปล่า?

เขารู้สึกว่าเสวียนจิ้งไม่มีประโยชน์ ดังนั้นเขาจึงมองว่ามันเป็นตัวหมากรุกที่ถูกทิ้งร้างและปล่อยให้เอาตัวรอดเอง?

เป็นไปไม่ได้ใช่ไหม?

ท้ายที่สุดเขาเป็นคนที่รู้ที่อยู่ของกองทัพชาวยุทธแท้ นักปราชญ์ให้ความสำคัญกับกองทหารมากที่สุด จากนี้แม้ว่าย่าเหยียนจะไม่เต็มใจที่จะช่วยเสวียนจิ้ง แต่นักปราชญ์ก็จะขอให้เธอช่วยเขาใช่ไหม?

มิฉะนั้น หากเสวียนจิ้งตกอยู่ในมือของเซียวเฉวียน พวกเขาอาจสูญเสียกองทัพไป

นักปราชญ์ฉลาด จะไม่ล้มเหลวในการคำนวณผลลัพธ์นี้

หรือพวกเขาอยากจะฆ่าคนปิดปาก นักปราชญ์อาจปล่อยให้ย่าเหยียนฆ่าเสวียนจิ้ง

แต่เสวียนจิ้งยังอยู่ในมือของเซียวเฉวียน นี่หมายความว่าย่าเหยียนก็พ่ายแพ้ให้กับเซียวเฉวียนงั้นหรือ?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เสวียนจิ้งก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ หากเป็นกรณีนี้เซียวเฉวียนไม่ควรนั่งบนหลังของเซี่ยวเฟิง

เซียวเฉวียนมีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษ และเขาก็อาศัยวิชาตัวเบาของตัวเองในการเดินทางมาโดยตลอด

เสวียนจิ้งรู้สึกว่าเรื่องนี้ดูยังไงก็ผิดปกติ