ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 200

เซียวเฉวียนสะบัดแขนเสื้อ เอามือไขว้หลัง แล้วเดินเข้าไปในหอปี้เซิ่ง

สภาพแวดล้อมของหอปี้เซิ่งนั้นดูดีมาก! แม้แต่ตึกหมิงเยว่ก็เทียบไม่ได้! คุ้มกับเงินที่ลงไปในการตกแต่งมากมาย!

เซียวเฉวียนพยักหน้าด้วยอารมณ์อย่างลุ่มหลง ข้างนอกประกายดาบประชัน ไป่ฉีกับผู้อารักขาของเถาเหวินหลิ่วรบกันขึ้นแล้ว

คนหนึ่งจะตัดลิ้น!

คนหนึ่งต้องการคุ้มกันเจ้านาย!

ข้างนอกร้านอาหาร ลมอาฆาตเวียนว่าย!

พวกโหม่วอีเฝ้าคุ้มกันที่ประตูเพื่อไม่ให้การต่อสู้ส่งผลกระทบต่อลูกค้าที่มาทานอาหาร

ชาวบ้านกำลังจซดบะหมี่และชื่นชมอาวุธที่แลกฟันกันไปมา จ่ายเงินแค่ห้าเซ็นต์ ใช้ได้คุ้มจริงๆ !

ผู้รู้หนังสือคนนี้พอทุบตีกันขึ้นมา ทั้งดุเดือดและน่าตื่นเต้น!

“โย่วควอน ขึ้นไปเลย”

เซียวเฉวียนชี้ไปที่เวที น้ำเสียงไม่ยอมให้เขาปฏิเสธ พร้อมใช้มือตีฆ้องให้ดังขึ้นมาด้วย

พอฆ้องดัง นักแสดงต้องขึ้นเวที!

โย่วควอนผู้มีจรรยาบรรณในวิชาชีพอย่างยิ่ง ได้แต่สวมชุดที่เซียวเฉวียนทำขึ้นเป็นพิเศษและแสดงบทละครใหม่ที่แต่งโดยเซียนเฉวียน ซุนโหงคงสู้ซ้ำสามกับปีศาจกระดูกขาว

ความสนใจของชาวบ้านเปลี่ยนจากการต่อสู้นอกร้านมาที่เวทีทันที

"คุณชายโย่ว!"

”เป็นเขาจริงๆ! “

"หอปี้เซิ่งไม่ได้โกหก!"

”เหม่ง ๆ ๆ “

ฆ้องของหอปี้เซิ่งดังขึ้นอีกครั้ง ชาวบ้านโห่ร้องกันอย่างครึกครื้น!

เซียวเฉวียนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ด้วยความพึงพอใจ พี่น้องทุกคน ลุกขึ้นมา!

มาร่วมสนุกไปกับโลกที่ไม่เคยมีมาก่อน!

มาเมากันและใช้ชีวิตให้คุ้ม!

ขอให้มีความสุขและสนุกสนานกับการกินดื่ม!

ใช้จ่ายเงินของท่านอย่างมีความสุข!

เซียวเฉวียนหัวเราะ ฮ่าๆๆ ดวงตาของเขาผสมผสานไปด้วยร้อนและหนาว!

ข้างนอกของร้านอาหาร ได้ยินเสียงคร่ำครวญของเถาเหวินหลิ่วดังขึ้น "ฉันไม่กล้า! ฉันผิดแล้ว! ฉันมันแย่! ฉันจะไม่พูดเรื่องไร้สาระอีกต่อไป!"

"อา!"

เซียวเฉวียนหัวเราะออกมาดังๆ แสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน! คนแย่ก็ต้องตัดลิ้น! ถ้าเขาไม่หุบปาก ตระกูลเซียวจะต้องตายในวันข้างหน้า!

เขาจะปล่อยมันไปง่ายๆ ได้ยังไง!

เซียวเฉวียนมีความสุข ก็จะมีคนที่ไม่มีความสุข!

การเปิดกิจการหอปี้เซิ่ง เสี้ยมตำลูกตาของคนไม่น้อย!

ผู้รวยมีอำนาจส่วนใหญ่ยังไม่ทันผ่อนคลายจากการตายของฉินปาฟางและซ่งจือ เซียวเฉวียนทางโน้นก็ซู่ซ่าขึ้นมาแล้ว แต่ก่อนคณะละครที่เฉพาะผู้รวยมีอำนาจดูกันนั้น เดี๋ยวนี้ชาวบ้านทั่วไปก็ดูกันได้เช่นกัน ผู้รวยมีอำนาจโกรธเคืองมาก แต่เซียวเฉวียนก็ไม่ได้เดือดร้อนเงินของพวกเขา พวกเขาจึงได้แต่หุบปากเงียบ!

หอปี้เซิ่งกำลังโชติช่วงชัชชวาล บ่อนพนันก็ทำเงินมากมายได้ทุกวัน

เซียวเฉวียนไปที่กองอารักขาทุกวันก็ไปนั่งหลับ ตรวจอนุมัติเอกสารราชการก็เพียงมองแวบเดียว เอ้อระเหยลอยชา ไม่ทำงานทำการตามปกติ

เมื่อถึงเวลาเลิกงาน เซียวเฉวียนวิ่งเร็วยิ่งกว่าตัวกระต่าย กระโจนเข้าไปในร้านอาหาร ชักชวนเพื่อนฝูง และเมามายทุกวัน มีความสุขมาก!

”ไม่รู้ว่าการมอบตราการค้านี้กับเขานี่จะถูกหรือผิด! ข้านึกเสียใจจริงๆ !”

เฉาสิงจือส่ายหัว ดูหงุดหงิดเล็กน้อย

องค์จักรพรรดิกำลังทรงตรวจดูสาส์นราชการ ไม่ตอบกลับ วันนี้เฉาสิงจือพูดประโยคนี้ยี่สิบสามสิบครั้งแล้ว เต็มไปด้วยความน่าเสียดายและความโกรธเคืองที่มีต่อเซียวเฉวียน

เฉาสิงจือคิดว่าเซียวเฉวียนจะต้องเลือกเขาหรือไม่ก็โรงเรียนชิงหยวน แต่สุดท้ายเซียวเฉวียนเลือกที่ไปอยู่กองอารักขา

เฉาสิงจือคิดว่าเซียวเฉวียนแค่ล้อเล่นเกี่ยวกับการเปิดร้านอาหาร แต่สุดท้ายเขาก็ทำเอาจริงๆ

เซียวเฉวียนไปอยู่ที่กองอารักขาก็ไม่เป็นไร ถ้าเขาขยันทำงาน เฉาสิงจือก็มีวิธีของเขาที่จะเลื่อนตำแหน่งเขาได้

ในที่สุด คนที่เฉาสิงจือส่งไปเยี่ยมเซียวเฉวียนกลับมารายงานว่าเซียวเฉวียนไม่ได้ทำงานทำการอย่างปกติในกองอารักขา เขาดูเซื่องซึมและง่วงเหงาหาวนอนทุกวัน

ยังมีทีท่าของความพยายามเพื่อความก้าวหน้าให้เห็นซะที่ไหน?

ยังมีทีท่าของสภาพที่ทะเยอทะยานเหมือนตอนแรกให้เห็นที่ไหน?

ในขณะที่เฉาสิงจือกำลังบ่นจุกจิก พลางรู้สึกเจ็บอกเจ็บใจ องค์จักรพรรดิเอาแต่ยิ้มและไม่พูดอะไร

”ฝ่าบาท! พระองค์ควรเตือนๆ เขาหน่อย! “

เฉาสิงจือผู้รักคนมีพรสวรรค์ กระทืบเท้าอย่างร้อนใจ

องค์จักรพรรดิ์คิดอยู่นานก่อนจะพูดว่า "เขาตัดลิ้นของเถาเหวินหลิ่วจริงๆ หรือ?”

”เลิกพูดเรื่องนี้กันเถอะ”

เฉาสิงจือก่ายหน้าผาก ด้วยอาการปวดหัวบนใบหน้า!

นั่นสิ!

ผู้อารักขาของเถาเหวินหลิ่วสู้ไป่ฉีได้ที่ไหนล่ะ?

ลิ้นของเถาเหวินหลิ่วจะมีเหลือหรือ! ชาตินี้เขาคงเป็นได้แค่ไอ้ใบ้เท่านั้น! ต่อจากนี้หมดหวังกับอาชีพเป็นข้าราชการอีกต่อไป!

น้องชายได้รับทุกข์ทรมานใหญ่หลวงขนาดนี้ เถาจี๋แทบอดไม่ได้ที่จะไปมีปัญหากับเซียวเฉวียน!

แต่ว่าเถาเหวินหลิ่วเป็นคนก่อเรื่องก่อน ไม่สมควรแก่เหตุผล เว่ยเจียนกั๋วไม่อนุญาตให้เถาจี๋กระทำอะไรบุ่มบ่ำ เถาจี๋จึงได้แต่ล้มเลิกความตั้งใจ!

องค์จักรพรรดิพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ "ดี"

”ฝ่าบาท ดีอะไรอะขอรับ! “ เฉาสิงจือส่ายหัว ผู้คนในเมืองหลวงเดิมทีก็อกสั่นขวัญแขวนอยู่แล้ว เซียวเฉวียนยังกลัวว่าโลกจะวุ่นวายไม่พออีก!