ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 2108

เซียวเฉวียนรู้ว่าชิงหลงรู้สึกเสียใจที่เซียวหมิงชิวที่มีเหตุผลมากเกินไป และยังตำหนิเซียวเฉวียนอีกที่ไม่รู้สึกเสียใจกับเธอ

เขาเป็นจิตสำนึกระหว่างฟ้าดินซะจริง และแน่นอนว่าเซียวเฉวียนชอบแจ็กเกตบุผ้าฝ้ายตัวเล็ก ๆ ของเขามาก ฃ

แต่เสื้อแจ็กเกตบุผ้าฝ้ายตัวเล็ก ๆนี้ก็มีความคิดที่ยิ่งใหญ่ และมุ่งมั่นที่จะเป็นเทพคุ้มครองของเซียวเฉวียน และก็ไม่ีใครจะจะสามารถโน้มน้ามเขาได้

หากเธอสามารถโน้มน้ามได้ เซียวเฉวียนก็จะไม่พาเธอออกไปเลย

เซียวเฉวียนยิ้มจาง ๆ แล้วพูดว่า “ปรมจารย์ชิงหลง ท่านช่วยข้าโน้มน้ามเธอให้กลับไปที่เมืองหลวงได้ไหม แล้วข้าจะเป็นศิษย์ของท่าน”

ไม่ต้องพูดถึงว่าให้เซียวหมิงชิวกลายเป็นสาวน้อยที่สงบเรียบร้อย

โดยธรรมชาติแล้ว เธฮรู้ดีว่าความสามารถของเธอไม่เพียงพอที่จะปกป้องเซียวเฉวียนได้ ดังนั้นเธอจึงต้องพัฒนาความแข็งแกร่งของเธอเอง

มันต้องให้ความพยายามอย่างมากเพื่อให้เธอยอมแพ้

แม้ว่าเซียวเฉวียนจะบอกว่าเขามีความสามารถในการป้องกันตัวเอง และเขาก็สามารถที่จะจัดการกับย่าเหยียนได้ แต่เซียวหมิงชิวก็ไม่ยอมแพ้ที่จะติดตามเซียวเฉวียน

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ชิงหลงก็รู้สึกว่าเซียวเฉวียนพูดเกินจริงไปหน่อย เซียวหมิงชิวเป็นลูกสาวของเซียวเฉวียน ดังนั้นเธอต้องฟังคำพูดโของเซียวเฉวียน

เมื่อเห็นว่าชิงหลงไม่เชื่อ เซียวเฉวียนก็มองเซียวหมิงชิวด้วยสายตาอ่อนลงและพูดว่า “หมิงชิว เจ้าก็ได้ยินที่ลุงชิงหลงพูด บอกเขาว่าเจ้าต้องการที่จะไปอยู่เมืองหลวงหรือว่าจะไปกับท่านพี่ของเจ้า...”

เซียวหมิงชิวรีบส่ายตัวแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานว่า “ท่านลุงชิงหลง ท่าเข้าใจท่านพ่อผิดแล้ว เป็นหมิงชิวเองที่ยืนกรานว่าจะตามเขาไป”

ความหมายคือเขาไม่สามารถโน้มน้าวใจเธอได้จริง ๆ

คำพูดของเซียวเฉวียนคือ เขาคือทาสของลูกสาว

เขาทนไม่ได้ที่จะตำหนิเซียวหมิงชิว ตราบใดที่เธอยืนกรานหรือทำตัวสะดุดตา เซียวเฉวียนจะเชื่อฟังเธอทุกอย่าง

เซียวเฉวียนมิงดูชิงหลงด้วยดวงตาที่เป็นประกาย ”เจ้าได้ยินที่ข้าพูดใช่ไหม?“

แม้ว่าเธอจะดูเด็กมาก แต่เธอก็ฉลาดมากเช่นกัน