ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 216
ในต้าเว่ย เหวินคุนและเหวินฮั่นได้รับการยกเว้น
พวกเขาไม่จำเป็นต้องคุกเข่าเพื่อทำความเคารพ
แม้ว่าเหวินฮั่นจะได้รับข้อยกเว้น แต่เขาเชื่อว่าบัณฑิตทุกคนควรมีความสุภาพ ดังนั้นเขาจึงไม่เคยใช้ข้อยกเว้นนี้เลย เมื่อเขาพบฮ่องเต้ เขายังคงพยักหน้าเบา ๆ เพื่อทำความเคารพ
แต่เหวินคุนแตกต่างออกไป ไม่เพียงแต่เขาจะใช้ข้อยกเว้นนี้ เขายังไม่มีแม้แต่มารยาทที่จะเรียกฮ่องเต้ว่าฝ่าบาท
ตอนนี้การแสดงออกของเหวินคุนชัดเจนมาก: พี่สาวของท่านทำให้ตระกูลเซียวอับอาย หากท่านจัดการมันไม่ดี ข้าจะฆ่านาง
สิ่งที่เหวินคุนต้องการไม่มีอะไรมาก
ก่อนอื่นนางต้องขอโทษเซียวเฉวียน
อย่างที่สอง นางต้องขอโทษเหวินคุน
อย่างที่สาม ไปที่จวนเซียวเพื่อขอขมา
“ไอ้เฒ่า เจ้าไม่มีค่าอะไรเลย! เจ้าไม่สมควรได้รับคำขอโทษจากข้า! ข้าบอกเจ้าแล้ว เจ้าไม่สมควรแม้แต่จะแตะต้องข้าด้วยซ้ำ…”
การพูดของแม่ฉินกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก เมื่อฮ่องเต้ปรากฏตัว คำพูดของนางจึงเลวร้ายยิ่งขึ้น: "เจ้าและแม่เซียวได้ทำเรื่องอื้อฉาวที่จะทำให้ทุกคนอับอาย เจ้ากล้าดียังไงไม่ให้ข้าพูดเรื่องนี้! "
“องค์หญิงอี้อัน!”
เมื่อก่อนไม่ว่านางจะอยู่ต่อหน้าใครก็ตาม ฮ่องเต้จะเรียกนางว่า "ท่านพี่" อย่างสนิทสนม แต่ทำไมตอนนี้ฮ่องเต้ถึงเรียกนางด้วยชื่อ โกรธอย่างนั้นรึ?
แม่ฉินตกตะลึง องค์ฮ่องเต้ลงจากหลังม้า เหยียบลงบนดินสีดำที่ถูกไฟไหม้ และกล่าวขอโทษเหวินคุนว่า "ท่านเหวินคุน ข้าต้องขออภัยที่องค์หญิงอี้อันหุนหันพลันแล่น โปรดอย่าโกรธเคือง"
เห็นได้ชัดว่าพี่สาวคนนี้ ไม่รู้ว่าคนที่อยู่ข้างหน้านางคือใคร เหวินคุนไม่แม้แต่จะแนะนำตัวและจงใจที่จะเล่นงานนางโดยเฉพาะ
ถ้านางรู้ว่าคนแก่ที่นางเรียกว่าขอทานเป็นใคน ฮ่องเต้เชื่อว่า นางจะไม่ทำกริยาเช่นนี้เป็นแน่!
ทันทีที่คำว่า "เหวินคุน" ออกมาจากปากของฮ่องเต้ ขาของแม่ฉินก็อ่อนแรงทันที! ความเย่อหยิ่งที่มีในตอนแรกหายวับไปกับตา!
แม้แต่ริมฝีปากก็ยังสั่นไหว ปากที่ดุร้ายในตอนแรก ตอนนี้ดูเหมือนว่าใช้ช่วยหายใจยังยาก
ทุกคนรู้จักชื่อของเหวินคุน! ไม่มีใครไม่รู้! กวีปีศาจ กวีปีศาจ เพราะบ้าจึงกลายเป็นปีศาจ!
พเนจรไปทั่วต้าเว่ย เป็นอิสระจากกฎเกณฑ์ของต้าเว่ย มีเส้นทางเป็นของตนเอง! ราวกับอีกร่างหนึ่งของเซียวเฉวียน!
ในต้าเว่ย ชื่อของเหวินคุนเหมือนกับสายฟ้าฟาด!
แม่ฉินจำทุกคำที่นางเพิ่งพูดไปได้ ตอนนี้ทุก ๆ คำย้อนกลับมาเหมือนเข็มทิ่มแทงร่างกายของนาง!
นางยัง...
นางยังใส่ร้ายเหวินคุนกับแม่เซียวอีกด้วย...
ขาของแม่ฉินอ่อนแรง นางคุกเข่าลงเสียงดัง"ปัก" ความเร็วที่ล้มลงไปนั้นทำให้เซียวเฉวียนตกใจ: "ข้า...ข้าขอคารวะเหวินคุน"
เหวินคุนไม่มีตำแหน่งอย่างเป็นทางการในราชสำนัก
ดังนั้นฮ่องเต้ผู้ล่วงลับจึงมอบตำแหน่งทูตให้เขา และด้วยจุดประสงค์นี้ เขาจึงเปิดสถานศึกษาชิงหยวนเพื่อพี่น้องของพวกเขา
เหวินคุนอ้าปากเล็กน้อย แต่ก่อนที่เขาจะพูด เขาก็เข้าใจทันทีและก้มหัวลงเล็กน้อย: "คำพูดและการกระทำของผู้เยาว์ช่างไร้ยางอาย! ข้าใส่ร้ายท่าน โปรดลงโทษข้าด้วย!"
น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของแม่ฉินทีละหยด พยายามทำให้เหวินคุนเห็นใจและสงสารว่านางเป็นลูกสาวบุญธรรมของฮ่องเต้ผู้ล่วงลับไปแล้ว และไว้ชีวิตนางในครั้งนี้
นี่เป็นครั้งแรกที่เซียวเฉวียนได้เห็นแม่ฉินคุกเข่าลงเช่นนี้
เขาหัวเราะเสียงดังออกมาโดยไม่ตั้งใจ มีคนที่แม่ฉินกลัวอยู่ด้วยรึเนี่ย!
แม่ฉินกลอกตา นางกำลังคุกเข่าอยู่ต่อหน้าเหวินคุน ไม่ใช่เขา! แต่เซียวเฉวียนกลับหัวเราะออกมา!
“เจ้าต้องขอโทษเซียวเฉวียนและตระกูลเซียว ไม่ใช่ข้า”
เสียงของเหวินคุนเป็นเสียงของคนมีอายุที่แหบแห้ง แต่กลับฟังดูสงบและสง่างาม แม่ฉินไม่กล้าเงยหน้าขึ้น นางมองดูฮ่องเต้ด้วยความขุ่นเคือง ฮ่องเต้ยืนอยู่ด้านข้างโดยเอามือไพล่หลัง ควรทำทุกอย่างที่เหวินคุนต้องการ
ก้มหัวขอโทษลูกเขยงั้นรึ?
ทำไมกัน?
“ทำไมกัน แต่ก้มหัวขอโทษศิษย์ของข้า เจ้าคิดว่าเขาจะไม่ให้อภัยงั้นรึ?”
ทันทีที่เหวินคุนพูดออกมา!
แม่ฉินตัวสั่น!
ฮ่องเต้ตกตะลึง!
ทุกคนมองไปที่เซียวเฉวียนด้วยความไม่เชื่อ!
เซียวเฉวียน ขุนนางระดับเจ็ดเป็นศิษย์ของเหวินคุนได้อย่างไร?
ดังที่เราทุกคนทราบกันดีว่าคำสั่งสอนของเหวินคุนเป็นอย่างไร แต่เขาไม่เคยรับลูกศิษย์เลย!
เซียวเฉวียนเป็นศิษย์คนแรกของเหวินคุน!
ตามลำดับของเหวินคุน ถ้าเซียวเฉวียนเป็นลูกศิษย์ของเขา เซียนเฉวียนก็จะเป็นผู้อาวุโสเช่นเดียวกับเสด็จปู่ของฮ่องเต้!
ฮ่องเต้ผู้ก่อตั้งต้าเว่ย ปู่ของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน! เหวินคุนอายุมากกว่าฮ่องเต้ผู้ล่วงลับ!
พระราชบิดาของฮ่องเต้ต้องเรียกเหวินคุนว่าลุงใหญ่!
ตราบใดที่เซียวเฉวียนเป็นลูกศิษย์ของเหวินคุน ไม่ต้องพูดถึงแม่ฉินที่คุกเข่าลง แม้ว่าฮ่องเต้ต้องคุกเข่า เซียวเฉวียนก็ยอมรับการคุกเข่านั้น!
เซียวเฉวียนซึ่งไม่เต็มใจที่จะทำสิ่งนั้น โค้งคำนับเหวินคุนสามครั้งและก้มหัวเก้าครั้ง: "เจี้ยวหยู้ โปรดยอมรับการคารวะของลูกศิษย์ด้วย!"
คราวนี้ เซียวเฉวียนโค้งคำนับด้วยท่าทีที่ตรงไปตรงมา!
แม่ฉินกัดฟัน คารวะอย่างนั้นหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...