ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 736

เซียวเฉวียนกำลังถ่วงเวลา

เข็มเงินของไทเฮาลอยออกไป และภาพชุนเซี่ยวก็รับมันเข้าไปทั้งหมด！

มีเข็มเงินมากเท่าไหร่ ภาพชุนเซี่ยวก็รับมันเข้าไปเท่านั้น！

ตามปกติแล้ว เมื่อมีคนยั่วยวนเจ้า โดยเฉพาะเมื่อผู้หญิงยั่วยวนเจ้า เจ้าก็ต้องเผชิญหน้า

แทนที่จะ...เก็บอาวุธของคนอื่น

อย่างไรก็ตามเซียวเฉวียนไม่เคยเล่นตามกฎปกตินั้น ๆ เสมอไป ด้วยภาพชุนเซี่ยวที่ยังอยู่ เซียวเฉวียนสามารถหลีกเลี่ยงการต่อสู้ได้ 90% อย่างเช่นตอนนี้

ภาพชุนเซี่ยวนั้นมีทุกอย่าง ในเมื่อสามารถนำเข็มเงินเหล่านี้ออกไปได้แล้ว เซียวเฉวียนโง่ขนาดไหนกัน ถึงส่งหัวไป เขาไม่ได้อยากจะเป็นบาดทะยัก

ภาพชุนเซี่ยวอดทนต่อทุกสิ่ง เนื่องจากเข็มเงินเหล่านี้สามารถนำออกไปได้แล้ว เซียวเฉวียนโง่ขนาดไหน ยังยื่นหัวให้อีก เขาไม่อยากบาดเจ็บหรอก

ไทเฮาโกรธมาก: “เซียวเฉวียน! เจ้ายังเป็นผู้ชายอยู่หรือไม่! เจ้าได้เอาอาวุธของข้าไปหมดแล้ว ทำไมเจ้าถึงหน้าด้านขนาดนี้! ”

คำพูดของไทเฮาเมื่อแปลเป็นภาษาปัจจุบันแล้วคือ: "หนุ่มน้อย เจ้าไม่เคารพกฎเกณฑ์การต่อสู้นะ!

ภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแห่งเขาคุนหลุนแขวนอย่างสง่างามบนศีรษะของเซียวเฉวียน ราวกับกระแสน้ำวน ดูดเข็มเงินที่ปลิวว่อน ยิ่งไทเฮาพูดมากเท่าไร มันก็จะดูดเข้าไปเร็วขึ้นเท่านั้น

เซียวเฉวียนยิ้มอย่างเย็นชา: "อาวุธของท่านไม่มีประสิทธิภาพเท่ากับภาพชุนเซี่ยวของข้า ยังจะโทษข้าอีก？"

“ถ้าท่านจะโทษ ให้โทษอดีตฮ่องเต้ นี่คือของขวัญแต่งงานที่อดีตฮ่องเต้มอบให้ข้าและฉินซูโหรว”

“เจ้ามันเป็นคนหน้าด้าน เจ้าไม่มีสิทธิ์พูดถึงอดีตฮ่องเต้!” สีหน้าของไทเฮาเปลี่ยนไป ราวกับว่าเพียงแค่เอ่ยขึ้นมาเซียวเฉวียนกำลังดูถูกอดีตฮ่องเต้

“ข้าไม่มีคุณสมบัติ คนที่ใจง่ายอย่างท่านมีคุณสมบัติ?” เซียวเฉวียนมองอย่างเย็นชา “ข้ารู้แล้ว ว่าท่านออกไปเที่ยวกับใคร”

ไทเฮาโกรธมาก แต่เซียวเฉวียนไม่ให้โอกาสนางร้องจิ๊ก ๆ : "นั่นไม่ใช่เหตุผลว่าทำไมท่านถึงรอไม่ไหวอีกต่อไปและต้องการฆ่าข้าในวันนี้ใช่หรือไม่？ ตามแผนของท่าน ข้าและท่านไม่ต้องทำให้ต้องเดือดร้อนขนาดนี้ ใช่ไหม?”

“เจ้าโกหก! เห็นได้ชัดว่าเจ้าเข้ามาในวังเพื่อก่อกบฏ เพราะการตายของเฉาสิงจือ!”

ไม่สำคัญว่าเซียวเฉวียนจะโต้เถียงกับนางอย่างไร

สิ่งสำคัญคือการยืดเวลา

เซียวเฉวียนรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของไทเฮาเมื่อเข็มเงินพุ่งเข้ามาหาเขา เซี่ยวเฟิงก็ตกใจมากจนซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเขา

เข็มทุกเล่มเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งการสังหารและอากาศที่เย็นยะเยือก หากหนึ่งในหมื่นเข็มเงินทะลุเข้าไปในร่างกายของเซียวเฉวียน เซียวเฉวียนจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้

หากไม่มีภาพภาพรุ่งอรุณฤดูใบไม้ผลิแห่งเขาคุนหลุน เซียวเฉวียนคงไม่สามารถทำอะไรกับเข็มเงินเหล่านี้ได้ แต่ถ้าไม่มี เขามีภาพชุนเซี่ยว! ไม่เพียงแต่เขามีมัน เขายังใช้มันอีกด้วย

สิ่งนี้ทำให้เซียวเฉวียนยังอยู่ในสภาพที่ปลอดภัย และสามารถอธิบายคำพูด เพื่อทำให้ไทเฮาโกรธมากขึ้น จนทำให้นางไม่สนใจเรื่องอื่น ๆ ได้

สิ่งนี้ถูกไทเฮาค้นพบแล้ว เมื่อเห็นเคล็ดลับนี้ที่เขาใช้ ไทเฮาก็อดไม่ได้ที่จะดูถูกเขา: "เซียวเฉวียน หากเจ้ายังถ่วงเวลาอีกต่อไป เจ้าก็จะต้องตาย!"

“เจ้าจะยืดเวลาไปได้อีกนานแค่ไหน? ไทเฮายิ้มอย่างเย็นชา: “ตอนนี้ในวังแห่งนี้ แม้แต่จักรพรรดิยังอยู่ภายใต้การควบคุมของข้า เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถเปลี่ยนโลกได้หรือ？”

"ข้าไม่สามารถเปลี่ยนโลกได้" เซียวเฉวียนยิ้มอย่างเย็นชา: “ท่าน ข้าไม่สนใจ！”

ความตายใกล้เข้ามา ยังจะปากดี! ไทเฮากัดฟันและพูดด้วยความโกรธ: "ดี! ข้าจะดูว่าเจ้าจะอยู่ได้นานแค่ไหน!"

หลังจากพูดอย่างนั้น ไทเฮาก็ยกดาบขึ้น

แสงระยิบระยับ

อลังการมาก

นี่คือดาบที่อดีตฮ่องเต้ทิ้งไว้ ลำดาบทำจากทองคำ ดูดีแต่ไร้ประโยชน์ มันฆ่าคนไม่ได้ แต่พลังของมันกลับทำให้ผู้เห็นตกตะลึง

“มันเป็นเพียงภาพรุ่งอรุณของฤดูใบไม้ผลิ แต่กล้าที่จะอวดดีขนาดนี้！”

หลังจากพูดอย่างนั้น นางก็เหวี่ยงดาบลง!

เซียวเฉวียนมีดวงตาที่เฉียบคมและมือที่ว่องไว: "ภาพชุนเซี่ยว! รับไป!"

เห็นดาบฟาดด้วยแสงสีทอง และภาพชุนเซี่ยวก็เกือบถูกผ่าครึ่ง!

โชคดีที่เซียวเฉวียนรับได้อย่างรวดเร็ว และมันได้รับบาดเจ็บเพียงมุมเล็กน้อยเท่านั้น!

“โอ๊ย!” ภาพชุนเซี่ยวก็ร้องออกมา