ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 815

ด้วยเหตุนี้ ภูเขาจงหนานจึงไมใช่สถานที่ปลอดภัย หากเซียวเฉวียนมาอีกครั้ง เซียวเฉวียนจะต้องมาฆ่าเขาเป็นแน่!

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หมิงเจ๋อก็หันหลังและออกจากภูเขาจงหนานด้วยความขุ่นเคือง

องคืชายผู้โดดเดี่ยวจากดินแดนตะวันตก ตอนนี้ราวกับคนสิ้นหวังที่คอยหลบหนีและตามล่าเซียวเฉวียน!

ความรู้สึกนี้มันแย่จริงๆ!

อันที่จริงแล้วเป็นเพียงหมิงเจ๋อฝ่ายเดียวที่ยังยึดติด เซียวเฉวียนไม่มีเวลามาไล่ล่าเขาอีกแล้ว

ก่อนที่จะไล่ล่าหมิงเจ๋อ เป้าหมายแรกของเซียวเฉวียนคือเว่ยเชียนชิว สิ่งที่เขาจะทำคือการถอนรากถอนโคนเว่นเชียนชิวให้สิ้นซาก และคืนความสงบสุขให้แก่ต้าเว่ยที่ยิ่งใหญ่!

และอีกสิ่งที่สำคัญที่สุดที่เซียวเฉวียนต้องทำคือการหาเงินนั้นเอง

การฝึกฝน สร้างอาวุธ รับผู้อารักขาเพิ่ม ทุกอย่างต้องใช้เงินทั้งนั้น

หากไม่ได้รับการสนับสนุนเป็นเงินจำนวนมาก การเอาชนะเว่ยเชียนชิวก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ดังนั้น หอปี๋เซิ่งและบ่นพนันจึงได้เปิดทำการอย่างยิ่งใหญ่ท่ามกลางความคาดหวังมากมาย!

เพื่อต้อนรับการเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ ใครก็ตามที่เข้าไปใช้บริการในหอปี๋เซิ่งจะได้รับส่วนลด 10% และบะหมี่สูตรลับฟรี!

ขณะนี้ในร้านมีผู้คนหนาแน่น และด้านนอกประตูร้านก็มีผู้คนเบียดเสียดกัน หอปี๋เซิงมีชีวิตชีวาอย่างที่ไม่เป็นมาก่อน

เซียวเฉวียนยืนอยู่ตรงกลาง ไป๋ฉี่และเหมิงเอ้ายืนขนาบข้างเขาซ้ายขวา รูปลักษณ์ของพวกเขา ทำให้ผู้คิดไม่ดีไม่กล้าที่จะทำอะไร

เหมิงเอ้ามองดูผู้คนที่หนาแน่น ราวกับว่าเขากำลังมองดูเม็ดเงินมหาศาล มากเสียจนนับไม่หวัดไม่ไหว

ไป๋ฉี่เหลือบสายตามองไป เจ้าคนขี้เหนียวคนนี้ไม่เก็บอาการเอาเสียเลย

ไป๋ฉี่ดูสงบนิ่ง แต่เซียวเฉวียนสัมผัสได้ถึงหัวใจของเขาว่ามันกำลังสั่นระรัว

ไป๋ฉี่แอบถอนหายใจ นายท่านลืมความเจ็บปวดและกลับมาใช้ชีวิตปกติได้แล้วจริงๆใช่หรือไม่?

เซียวเฉวียนส่ายหัว ไป๋ฉี่ดูเป็นเด็กขี้เป็นห่วง ในอนาคตเขาจะไปวิ่งตามสาวได้อย่างไรกัน?

เซียวเฉวียนกลอกตาและมองไปยังผู้คนที่เนืองแน่นในร้าน ถ้าโย่วควนอยู่ที่นี้คงจะขับร้องบทเพลง เดินทางไปทิศตะวันตก เหมือนทุกครั้ง หอปี๋เซิงคงจะมีชีวิตชีวามากกว่านี้

น่าเสียดายที่เซียวเฉวียนไม่ต้องการให้โย่วควนปรากฏตัวอีกครั้ง

มันอันตรายเกินไป

โย่วควนเป็นศิลปินที่มีพรสวรรค์ เซียวเฉวียนต้องทะนุถนอมเขา ดังนั้น เซียวเฉวียนจึงซ่อนเขาไว้เป็นอย่างดี

ทันใดนั้นหูของเซียวเฉวียนก็ได้ยินเสียงของผนึกจูเสิน: "เซียวเฉวียนมันเป็นความผิดของเจ้าทั้งหมด!"

“ชาวคุนหลุนเริ่มก่อกบฏแล้ว!”

“อะไรนะ?” เซียวเฉวียนกำมือของตนเองแน่น

..

.......

.........

ภูเขาคุนหลุน

กองทัพของคุนหลุนได้รับชัยชนะกลับมาจากการรบ

คุนหลุนเต็มไปด้วยความสุข!

คนที่มีความสุขที่สุดคือชิงหลง องค์ชายแห่งคุนหลุน และยังเป็นผู้อาวุโสทั้งสี่!

ในห้องประชุม ชิงหลงนั่งบนตั่งสูง ถือถ้วยเหล้าอยู่ในมือ และพูดอย่างมีความสุข: "ข้า ขอคารวะผู้อาวุโสทั้งสี่! เชิญ!"

ชิงหลงเงยหน้าขึ้น ดื่มเหล้าสองสามอึกจากถ้วยเหล้าในมือ เหล้าทั้งหมดก็ตกลงไปอยู่ในท้องของเขา

"รสเริศทีเดียว!"

เหล้านี้ถูกปล้นมาจากดินแดนข้างเคียงหลังการทำสงคราม

เรียกว่าเหล้าเฉินเหลียงเนี่ยนซึ่งคล้ายกับอู่เหลียงเยว่ของฮว๋าเซี่ย นอกจากนี้ยังทำจากธัญพืช 5 ชนิด ได้แก่ ข้าวฟ่าง ข้าวขาว ข้าวเหนียว ข้าวสาลี และข้าวโพด โดยใช้วิธี "บ่ม" และทิ้งไว้ในห้องใต้ดินพิถีพิถันเป็นนานหลายปี

มีชื่อเสียงในด้านกลิ่นหอม รสชาติกลมกล่อม รสหวานเมื่อเเรกดื่ม ผ่านลงคอไปแล้วกลมกล่อมเป็นยิ่งนัก