ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 863

ใจเย็น?

เมื่อเว่ยเชียนชิวได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้น เขาคว้าถ้วยข้างเตียงแล้วขว้างใส่สายลับอย่างแรง สายลับส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดเล็กน้อย ก้มศีรษะลง ไม่กล้าเงยหน้ามองเว่ยเชียนชิว

เว่ยเชียนชิวที่เต็มไปด้วยความโกรธ และความโกรธที่รั่วไหลออกมาทำให้สายลับไม่กล้าเปล่งเสียงออกมา

ไอ้พวกไม่ได้เรื่องได้ราว!

เมื่อเห็นท่าทางขี้ขลาดไม่ได้เรื่องของสายลับ เว่ยเชียนชิวก็โกรธมาก

โคตรไร้ประโยชน์!

เซียวเฉวียนและฝ่าบาทอยู่ในห้องอักษรเป็นเวลาหนึ่งชั่วยามเต็ม แต่สายลับไม่ได้ยินอะไรเลย

เป็นไปได้หรือที่สองคนนี้จะนั่งกันอย่างเงียบๆ ในห้องห้องอักษรเป็นเวลาหนึ่งชั่วยามโดยไม่พูดอะไรเลย?

ตีให้ตายเว่ยเชียนชิวก็ไม่เชื่อ!

ต้องเป็นเพราะสายลับที่ขี้เกียจ ไม่ตั้งใจแอบฟัง และแค่อยากจะทำหน้าที่แบบลวกๆ!

คิดเหรอว่าข้าวในจวนเจียนกั๋วจะหลอกกินง่ายขนาดนี้!

หากไม่ใช่เพราะเว่ยเชียนชิวยังไม่หายจากอาการบาดเจ็บ ยังคงต้องนอนอยู่บนเตียงในขณะนี้ ไม่เช่นนั้นเว่ยเชียนชิวคงจะฆ่าเขาด้วยดาบเดียว!

ไร้เหตุผลสิ้นดี!

คนเหล่านี้เห็นเว่ยเชียนชิวนอนรักษาตัวอยู่บนเตียง ก็ไม่กระตือรือร้นในการทำงานแล้วหรือ?

"มานี่!"

เว่ยเชียนชิวตะโกน และมีร่างหนึ่งรีบเข้ามา พูดด้วยความเคารพ: "ข้าน้อยอยู่นี่!"

สายลับมีลางสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น สิ่งสำคัญคือที่จะต้องรักษาชีวิตตัวเอง เขาจึงทำ ข้อแก้ตัวแบบสุ่มและพูดว่า: "เจี้ยนกั๋วโปรดไว้ชีวิตด้วย! ข้าน้อยพยายามอย่างเต็มที่แล้วใครจะคิดว่าจะมีบาเรียในห้องอักษร"

บาเรียกอีกแล้ว ข้างกายฝ่าบาทและเซียวเฉวียน ใครก็สามารถสร้างบาเรียได้อย่างง่ายดายงั้นหรือ?

คนที่เว่ยเชียนชิวสามารถส่งไปเป็นสายลับได้ไม่ใช่คนธรรมดา และบาเรียธรรมดาๆ ก็ไม่สามารถหยุดพวกเขาได้!

คนๆ นี้คือใครกันแน่?

ครั้งสุดท้ายที่เว่ยเชียนชิวไปที่ศาลาคุนหวู่เพื่อระบายความโกรธต่ออี้กุย คิดไม่ถึงว่าศาลาคุนหวู่จะถูกปิดกั้นด้วยบาเรีย เว่ยเชียนชิวที่มีพลังอำนาจมากยังถูกปิดประตูไม่รับแขก หากสายลับกระจอกแบบนี้จะได้ยินอะไรบางอย่างนอกห้องอักษร คงจะเป็นเรื่องแปลก

ท้ายที่สุดมันไม่ง่ายเลยที่จะฝึกสายลับ และยิ่งซับซ้อนกว่านั้นที่จะวางคนๆ หนึ่งไว้ในวัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเว่ยเชียนชิวสูญเสียกองทหารและนายพลไปแล้วหลายครั้ง เขาลูบคิ้วด้วยอาการปวดหัว พูดด้วยความเห็นอกเห็นใจที่หาได้ยาก : "ออกไปเถอะ!"

ด้วยคำพูดนี้ ในที่สุดสายลับก็โล่งใจ หลังจากกล่าวอย่างตื่นเต้น "ขอบคุณท่านเจียนกั๋วที่ไว้ชีวิต" เขาก็รีบคลานถอยกลับออกไป

ยิ่งไปได้เร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น!

ด้วยอารมณ์ที่ไม่แน่นอนของเว่ยเชียนชิว เขาอาจเปลี่ยนใจเมื่อใดก็ได้ รีบจากไปได้ยิ่งดี!

ว่าแล้ว สายลับคนนี้ก็ถือได้ว่ารักษาชีวิตเขาไว้ได้ คือยังมึงฆาต!

เว่ยเชียนชิวเหลือบมองที่หลังของสายลับด้วยความปวดหัว ตอนนี้ เซียวเฉวียนและฝ่าบาทรับมือได้ยากขนาดนี้แล้วหรือ?

สายลับที่ได้รับการฝึกฝนอย่างใส่ใจโดยเว่ยเชียนชิวนั้นไร้ประโยชน์แล้วหรือไง?

ฮึ!

เว่ยเชียนชิวตะคอกด้วยความโกรธและตบโต๊ะข้างเตียงทำให้โต๊ะแตกหักทันที

คราวนี้เขาฉลาดขึ้นแล้ว ไม่กล้าที่จะทุบเตียง

กลัวจะเหมือนครั้งที่แล้ว ทุบจนเตียงพัง จนตัวเองเจอภัยพิบัติหนักกว่าเดิม!

เดิมรับมือเซียวเฉวียนเป็นเรื่องยากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เขายังคงพยายามสร้างบาเรียทุกครั้ง!

เว่ยเชียนชิวต้องการเอาชนะ เซียวเฉวียน แต่เซียวเฉวียนไม่ยอมให้เขาเห็นตัวเขาเองด้วยซ้ำ จะชนะได้อย่างไรกันเล่า!

เว่ยเชียนชิวซึ่งเคยเป็นคนที่เย่อหยิ่งและนักยุทธศาสตร์มาโดยตลอด ถูกบีบให้ยอมรับความพ่ายแพ้ซ้ำๆ ทำให้เขาเต็มไปด้วยความโกรธจนเขาตื่นตระหนก!

ถูกต้อง!

เว่ยเฉียนชิวเริ่มรู้สึกกลัวเป็นครั้งแรก!

เขาเริ่มกลัวความแข็งแกร่งของเซียวเฉวียน และปีกของเซียวเฉวียนจริงๆ

เขากลัวว่าจะถูกเซียวเฉวียนฆ่าโดยไม่ทันได้ระวัง

ไม่สิ! ต้องเป็นเพราะตัวเขากังวลมากเกินไปแล้ว

เขาคือใคร?

เขาคือเว่ยเฉียนชิวเชียวนะ!

เขาคือเว่ยเชียนชิว ผู้ซึ่งไม่มีใครเทียบได้ในต้าเว่ย!