ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 983

“ข้ามีพลังมากกว่าพวกเจ้ามาก เซียวเฉวียนจะปฏิเสธข้าได้อย่างไร?”

“ฮิฮิ”

ชิงหลงหัวเราะเบาๆ มองไปที่เหมิงเอ้าและไป๋ฉี่ ราวกับว่าเขาดูถูกพวกเขา

เหมิงเอ้าดูแข็งแกร่งและเป็นผู้ชายที่ทรงพลัง แต่ทันทีที่ชิงหลง พยายามเข้าใกล้เซียวเฉวียน เหมิงเอ้าก็รู้สึกเหมือนเด็กที่ถูกแย่งของเล่นอันเป็นที่รักไป ขนของเขาก็ตั้งชันขึ้น

โดยไม่คาดคิดหมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษเป็นดาบเทพที่เป็นของเซียวเฉียว ผนึกจูนเสินอยู่ภายในเซียวเฉวียน หมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษและผนึกจูนเสินจะอยู่ด้วยกันตลอดไป

ดังคำกล่าวที่ว่า ผู้มีความสามารถยังมีสิ่งที่ต้องทำอีกมาก

ความแข็งแกร่งของหมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษนั้นแข็งแกร่งกว่า เหมิงเอ้าและคนอื่นๆมาก ทำให้พวกเขามีโอกาสโต้ตอบกับ เซียวเฉวียน และได้รับความโปรดปรานจากเขามากขึ้น ในอนาคต หมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษมักจะมาพร้อมกับเซียวเฉวียน ทำให้เหมิงเอ้ารู้สึกอิจฉาทุกวัน

มันน่าสนใจจริงๆ

หมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษเงียบงันมานานหลายพันปี และไม่เคยคาดหวังว่าจะได้พบกับเด็กน้อยที่สนุกสนานเช่น เหมิงเอ้า เมื่อตื่นขึ้นมา หมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษไม่ต้องกังวลว่าดาบของมันจะกลายเป็นรสจืดอีกต่อไป

การต่อสู้กับผู้อื่นเป็นความสุขไม่รู้จบ!

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ รอยยิ้มที่น่ากลัวก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของชิงหลง ซึ่งชวนให้นึกถึงราชาแห่งนรก

เดิมทีชิงหลงมีรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาและเป็นลูกผู้ชาย

อย่างไรก็ตาม ด้วยรอยยิ้มแบบนี้บนใบหน้าของเขา มันดูอึดอัดและทำให้ไป๋ฉี่และคนอื่นๆรู้สึกหนาวสั่น เกิดอาการขนลุกไปทั่วร่างกาย

ไป๋ฉี่มักจะสงบอยู่เสมอ โดยไม่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์ และเขาได้สังเกตเห็นแล้วว่าพฤติกรรมของชิงหลงเปลี่ยนไป นอกจากรู้สึกขนลุกแล้ว เขาไม่โต้ตอบอะไรมากนัก

แต่เว่ยอวี๋ค่อนข้างไม่มั่นคง เขาสาปแช่งชิงหลงในใจ “ฮึ! ข้ารู้สึกเหมือนจะอ้วกมื้อเย็นเมื่อคืนนี้! เกิดอะไรขึ้นกับชิงหลง? เขาเอาแต่ขอรวมร่างและทำตัวเหมือนผู้หญิง!”

“ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าอะไรเข้าสิงเขา ไม่ว่าเขาจะถูกครอบงำหรือธรรมชาติที่แท้จริงของเขากำลังจะเผยออกมา!”

“เราไม่สามารถยั่วยุเขาได้ แต่น่าเสียดายที่เราไม่สามารถซ่อนตัวจากเขาได้เช่นกัน”

ตั้งแต่มาที่ต้าเว่ย เว่ยอวี๋ก็มีชีวิตที่ราบรื่นและเจริญรุ่งเรือง แต่ตอนนี้เขากำลังพัวพันกับชิงหลงผู้ชั่วร้ายนี้ และเว่ยอวี๋หวังว่าเขาจะเตะชิงหลงกลับไปที่ภูเขาคุนหลุนได้!

ฮึฮือฮือ เว่ยอวี๋รู้สึกเสียใจที่เขาขาดทักษะ ถ้าเขาสามารถจัดการชิงหลงได้เหมือนกับเซียวเฉวียนก็คงดี สั่งให้เขาไปมาจากตะวันตกถึงตะวันออกได้

ชิงหลงนี้จริงๆเลย เป็นผู้นำสูงสุดในคุนหลุน ไม่ดีเหรอ?

เว่ยอวี๋มองไปที่ชิงหลง โดยไม่รู้ตัวด้วยความขุ่นเคืองในดวงตาของเขา แน่นอนว่าถ้าเป็นผู้หญิงที่สวยก็คงแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่ผู้ใหญ่ที่คอยรบกวนเว่ยอวี๋อย่างต่อเนื่องเพื่อรวมร่างนั้นช่างไร้ยางอาย!

ไร้ยางอายอย่างแน่นอน!

เดิมทีเหมิงเอ้าต้องการโต้เถียงกับชิงหลง แต่เมื่อเห็นว่าชิงหลง แตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างไร เขาก็ไม่ต้องกังวลกับการโต้เถียงอีกต่อไป เขาตัวสั่นจากภายในสู่ภายนอกและอุทานว่า “ให้ตายเถอะ! ชิงหลง ในฐานะผู้ใหญ่แล้ว ให้ความสนใจกับคำพูดและการกระทำของเจ้าไม่ได้หรือ?”

องค์ชายผู้สง่างามแห่งคุนหลุน ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาพบกันคือนานแค่ไหน? ทำไมตอนนี้เขาดูน่ากลัวนิดหน่อย! !

มีแม้กระทั่งเสน่ห์ที่แฝงอยู่ เกินกว่าเด็กผู้หญิงที่ซุกซน แต่เขาก็ยังคงเป็น หมื่นดาบแห่งบรรพบุรุษ...…

อันที่จริงมันยืนยันสิ่งที่เซียวเฉวียนเคยพูดกับเหมิงเอ้าว่า ในจีนเมื่อผู้ชายกลายเป็นผู้หญิง ไม่มีอะไรที่ผู้หญิงไม่สามารถจัดการได้

“เจ้ากล้าดียังไงมาพูดกับบรรพบุรุษของเจ้าแบบนั้น เจ้าเด็กสารเลว! เจ้าต่างหากที่ควรระวังคำพูดและการกระทำของเจ้า!”