CRAZY GUY คลั่งรักร้าย นายเย็นชา นิยาย บท 46

EP46

สิ่งสุดท้ายที่ได้รับรู้คือเสียงของรถที่ลากกับถนน เมฆาเพ่งสายตาที่ใกล้จะหลับลงอยู่รอมร่อมองกระจกตรงหน้าที่มีคราบเลือดก่อนที่สติจะค่อยเลือนหายไปมีความมืดเข้ามาครอบงำแทน

คนที่เห็นเหตุการณ์แถวนั้นรีบเรียกรถพยาบาลแล้วเข้ามาช่วยเหลือ ผ่านไปไม่กี่นาทีเหตุการณ์ตรงนี้ก็ชุลมุนวุ่นวาย ร่างไร้สติถูกนำตัวไปส่งโรงพยาบาลผู้คนที่มาเห็นต่างยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายคลิปเอาไว้เมื่อรู้ว่าเมฆาเป็นลูกชายของใคร พอมาถึงโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดเมฆาก็ถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉินเพื่อทำการรักษา ส่วนเจ้าหน้าที่ก็ฝากเรื่องให้พยาบาลติดต่อญาติของเมฆา

ครืด~ ครืด~

"มีสายเรียกเข้าครับท่าน" ในขณะที่เดชากำลังเดินออกมาจากบ้านเพื่อจะไปทำงานเสียงโทรศัพท์ก็มีสายเรียกเข้า ดนุจึงยื่นโทรศัพท์ให้ผู้เป็นนาย

"เบอร์ใคร"

"ไม่ทราบเหมือนกันครับ ท่านจะให้ผมรับให้ก่อนรึเปล่า"

"อืม" พอได้รับอนุญาตดนุก็กดรับสายแล้วกรอกเสียงลงไป

"สวัสดีครับ ดนุเลขาส่วนตัวของท่านเดชาพูดสาย"

( สวัสดีค่ะ โทรมาจากทางโรงพยาบาลนะคะ ตอนนี้ลูกชายของท่านประสบอุบัติเหตุอยู่ที่โรงพยาบาลxxxค่ะ )

"สักครู่นะครับ" ดนุยื่นโทรศัพท์ให้เดชาแล้วยื่นใบหน้าเข้าไปกระซิบบอก สิ่งที่เดชาได้ยินทำให้เขาเป็นฝ่ายรับโทรศัพท์มาพูดเอง

( ท่านจะเข้ามาเลยรึเปล่าคะ เดี๋ยวทางโรงพยาบาลจะช่วยเคลียร์ทางให้ )

"ผมกำลังจะเข้าไปเดี๋ยวนี้ ขอความเป็นส่วนตัวให้ลูกชายผมด้วย"

( ได้เลยค่ะ ) คุยโทรศัพท์เสร็จเดชาก็รีบกดตัดสายแล้วยื่นโทรศัพท์คืนเดชา เขารีบเดินไปยังรถตู้แล้วก้าวขึ้นไปข้างใน

"ส่งคนไปเคลียร์ทางแล้วกันนักข่าวด้วย ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมให้ข่าวกับใคร"

"ครับท่าน" ดนุรับคำสั่งแล้วประสานงานทุกอย่างให้เสร็จเรียบร้อยก่อนที่รถจะเคลื่อนออกมาจากบริเวณหน้าบ้านไปที่โรงพยาบาลทันที

ผ่านมาราวครึ่งชั่วโมงก็มาถึงด้านหลังของโรงพยาบาลโดยมีการ์ดคอยรักษาความปลอดภัยรวมถึงหัวหน้าพยาบาลที่มาให้ความต้อนรับและพาเดชาไปยังห้องผ่าตัด

"ตอนนี้นักข่าวมาเต็มเลยค่ะ ข่าวเร็วมากทั้งที่คุณเมธพึ่งประสบอุบัติเหตุไม่ถึงชั่วโมง"

"ข้างหน้ามีนักข่าวเต็มเลยใช่ไหม"

"ใช่ค่ะท่าน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกับคนของท่านที่ส่งมากำลังคอยกันอยู่ค่ะ"

"ผมฝากดูแลทางนี้ด้วยนะ อีกไม่กี่ชั่วโมงข่าวของลูกชายผมคงออกทีวีทุกช่อง"

"ท่านจะให้ทางโรงพยาบาลปิดข่าวไหมคะ"

"ครับ ผมอยากให้ลูกชายผมหายดีซะก่อน"

"ได้ค่ะท่าน"

ติ้ง~ ทั้งสองพูดคุยกันโดยมีการ์ดคอยเดินตามหลังจนกระทั่งมาถึงลิฟต์ แล้วจังหวะนั้นลิฟต์ก็เลื่อนมาถึงชั้นล่างทันทีทั้งสองจึงเข้าไปข้างในเพื่อจะไปรอยังห้องพักฟื้น เพราะตอนนี้ข้างล่างเกิดความวุ่นวายเป็นอย่างมากทั้งเหล่านักข่าวและเหล่าแฟนคลับของเมฆาที่ทราบข่าวก็รีบมากันมาอออยู่หน้าโรงพยาบาล

"การผ่าตัดจะเสร็จในอีกครึ่งชั่วโมง ท่านไปรอในห้องของผอ.โรงพยาบาลก่อนไหมคะ"

"ไม่เป็นไร ผมจะรอตรงนี้ ขอบคุณคุณมากๆเลยนะ"

"ยินดีค่ะท่าน" พูดคุยกันเสร็จเดชาก็หย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้หน้าห้องพักฟื้นพิเศษ ซึ่งมีความเป็นส่วนตัวอย่างมาก เวลาผ่านไปร่างของเมฆาที่ได้รับการผ่าตัดเสร็จก็ถูกนำตัวมาที่ห้องพักฟื้นโดยมีคุณหมอเจ้าของคนไข้เดินเข้ามาหาเดชา

"การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ คนไข้ปลอดภัย มีแค่ศีรษะที่กระทบกระเทือนและเสียเลือดไปอย่างมากรอสักสองถึงสามวันคนไข้ถึงจะฟื้นตัว หลังจากฟื้นตัวแล้วเฝ้าดูอาการสักสองสัปดาห์ก็กลับบ้านได้แล้วครับ"

"ส่วนอื่นในร่างกายปลอดภัยดีใช่ไหม" เดชาลุกขึ้นแล้วยืนอยู่ตรงหน้าคุณหมอวัยกลางคน

"ปลอดภัยดีครับ ส่วนเรื่องความเป็นส่วนตัวทางโรงพยาบาลยินดีช่วยท่านเต็มที่ไม่ต้องกังวลนะครับ"

"ผมอาจจะไม่ค่อยได้แวะมาดูแลแก เพราะติดภาระหน้าที่มากมายยังไงก็ฝากด้วยนะครับ อนุญาตแค่คนสำคัญให้เข้ามาเยี่ยมเท่านั้นเพื่อความปลอดภัยของลูกชายผม"

"ได้ครับ"

"ท่านจะเข้าไปเยี่ยมเลยไหมคะ"

"ครับ" เดชาขานรับแล้วเขาก็เดินเข้าไปกับหัวหน้าพยาบาลและดนุ ตอนนี้ร่างของเมฆากำลังนอนใส่เครื่องช่วยหายใจและมีสายน้ำเกลือรวมถึงจอแสดงการเต้นของชีพจร ศีรษะถูกพันด้วยผ้าสีขาว ใบหน้าซีดเผือดตามแขนมีรอยบาดของเศษกระจกที่แตกแล้วกระเด็นมาโดน

"หมอตรวจพบแอลกอฮอล์ที่สูงกว่าปกติในร่างกาย คาดว่าคนไข้น่าจะเกิดอาการหลับในจึงทำให้เกิดอุบัติเหตุครับ" คุณหมอคอยรายงานอย่างละเอียด

"ปกติลูกชายผมไม่ดื่มเลย เขามีเรื่องอะไรกันแน่นะ"

"ถ้าคนไข้ตื่นขึ้นมา ลองสังเกตอาการดูนะครับว่าปฏิกิริยาของเขาเป็นยังไง"

"ครับ"

"ถ้างั้นเชิญท่านตามสบายเลยนะครับ" คุณหมอเอ่ยบอกแล้วก้มหัวเคารพก่อนจะเดินออกจากห้องพักฟื้นไป ทำให้ภายในห้องเหลือเพียงเดชาเลขาของเขาและหัวหน้าพยาบาลส่วนการ์ดที่มาด้วยยืนรออยู่หน้าประตูห้อง

"รายละเอียดของอุบัติเหตุถูกส่งมาให้ผมแล้วครับท่าน"

"เป็นยังไงบ้าง"

"เมื่อคืนคุณเมธไปดื่มมาจริงๆหลังจากกลับก็ไปที่โรงเรียนเก่าตอนสมัยมัธยมปลายจนหมดสติอยู่ตรงนั้นถึงเช้า ช่วงสายของวันนี้ก็แวะไปที่หอพักแห่งหนึ่งก่อนแล้วขับออกมาด้วยความเร็วสูงก่อนจะประสบอุบัติเหตุ"

"หอพักของใคร"

"ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ"

"เมฆาไม่เคยดื่มหนักขนาดนี้ เป็นครั้งที่สองที่แอลกอฮอล์ทำให้เขาเกือบตาย" เดชาพูดออกมาแล้วเพ่งสายตามองลูกชายถึงจะไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่แต่พอลูกชายคนเดียวเป็นแบบนี้หัวอกของคนเป็นพ่อก็อดจะเป็นห่วงไม่ได้ ครั้งแรกที่เมฆาเกือบจะเสียชีวิตเพราะแอลกอฮอล์คือเรื่องของแม่เขา ครั้งที่สองคือตอนนี้ซึ่งสาเหตุเดชาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร เขารู้เพียงแค่ว่าตลอดการเป็นพ่อลูกตนเองไม่เคยทำหน้าที่ของพ่อและสามีอย่างเต็มที่สนใจแค่งาน ตำแหน่ง หน้าที่ และหน้าตาทางสังคมแม้กระทั่งปัจจุบันที่เขาจะหมดวาระในการดำรงตำแหน่งยังคิดใช้เมฆาเป็นเครื่องมือในการเริ่มต้นธุรกิจครั้งใหม่อีก

"ท่านอยากให้ผมจัดการให้ไหมครับว่าสาเหตุคืออะไร"

"อืม"

"เดี๋ยวผมออกไปรอข้างนอกนะครับ" ว่าแล้วดนุก็หันไปให้สัญญาณกับหัวหน้าพยาบาลให้เดินออกมาจากห้องปล่อยให้สองพ่อลูกได้อยู่ด้วยกัน เดชาหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้แล้วคิดทบทวนอะไรหลายๆอย่าง

เหตุการณ์ที่แม่เมฆาเสียชีวิตก็เพราะตรอมใจที่เขาทุจริตระดับประเทศ เมฆาเองก็คอยบอกเคยขอร้องให้เขาหยุดมาตั้งแต่เด็กแต่เดชาก็ไม่ยอมหยุด พอมาถึงวันที่ภรรยาตนเองเสียชีวิตวันนั้นก็ทำให้เมฆาหมดความเคารพในตัวเขาไป โตขึ้นเมฆาก็แยกไปอยู่คนเดียว

ตอนที่ลูกมีความรักครั้งแรกก็วางแผนขัดขวางเพื่อผลประโยชน์ของตนเองในภายภาคหน้า ก็เหมือนกับว่าเดชาฆ่าคนที่เมฆารักอย่างนิดาเพื่อให้นิสาพี่สาวฝาแฝดสวมรอย และตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าเมฆาจะรู้ความจริงแล้วเขาถึงไม่ยอมหมั้นกับนิดาตัวปลอม

"หรือเพราะฉันเองที่ทำให้แกเป็นแบบนี้…" เดชาได้แต่นั่งคิดแล้วตั้งคำถามกับตนเอง เขาจะพอได้รึยังกับเงินจำนวนมหาศาลที่ได้มา เขาจะพอกับการทำร้ายลูกชายตัวเองได้รึยัง…

•••

อู่ซ่อม

"เป็นยังไงบ้างเรียบร้อยดีไหม" ภูผาเอ่ยถามน้องสาวตนเองที่วันนี้ไปทำเรื่องย้ายออกจากหอพัก แล้วเธอกับเบตองก็ขนของย้ายมาที่อู่ทั้งวันแทบจะไม่มีเวลาพักและตอนนี้เองเบตองก็กลับไปแล้วด้วยเพราะมีธุระต้องทำต่อ

"เรียบร้อยดีค่ะ แต่แอบเหนื่อยเหมือนกัน" เธอตอบแล้วทิ้งตัวนั่งลงโซฟา ในขณะที่ภูผากำลังเดินเข้ามาในบ้านหลังจากเสร็จจากการทำงาน

"พี่เตรียมห้องไว้สำหรับเราแล้ว ขึ้นไปอาบนํ้าแต่งตัวสิจะได้ลงไปหาอะไรกินกัน"

"วันนี้เราจะไปกินมื้อเย็นข้างนอกกันหรอคะ" ของขวัญถามออกไปด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"ใช่แล้ว พี่อยากเลี้ยงข้าวน้องสาวที่ทำให้อู่พี่มาถึงวันนี้ได้"

"งั้นรอหนูแป๊บนึงนะ ขออาบน้ำแต่งตัวก่อน"

"ได้สิ"

"…" ว่าแล้วของขวัญก็รีบลุกจากโซฟาแล้ววิ่งขึ้นไปบนห้องตนเองที่จัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว พอขึ้นมาบนห้องมือบางก็กดเปิดทีวีฟังข่าวไปด้วย เธอเดินไปหยิบแก้วน้ำเพื่อจะเอามารินนํ้าดื่ม พลันสายตาก็เหลือบเห็นหน้าของใครบางคนที่อาบไปด้วยเลือดอยู่บนรถและมีคนยืนมุงเต็ม พอเพ่งมองให้ชัดก็พบว่าผู้ชายคนนั้นคือเมฆา…

'มาถึงข่าวร้อนของวันนี้กันนะคะ เมื่อช่วงสายของวันนี้มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นที่ถนนซอยxxxค่ะ พอมาดูหน้าถึงรู้ว่าเป็นลูกชายของท่านเดชาที่บาดเจ็บสาหัส รายงานตอนนี้ถูกผ่าตัดเสร็จเรียบร้อยแล้วแต่ยังไม่ฟื้น ส่วนสาเหตุรู้เพียงแค่ว่ามีแอลกอฮอล์ในร่างกายเป็นจำนวนมาก เรื่องอื่นเรายังไม่ทราบแน่ชัด ยังไงทางรายการข่าวสดของเราก็จะมาอัปเดตให้ได้ติดตามกันเรื่อยๆนะคะ ส่วนท่านเดชาตอนนี้ยังไม่ออกมาพูดอะไรคาดว่าหลังจากฟื้นตัวถึงจะมีการเคลื่อนไหว ยังไงเราก็ต้องรอกันต่อไป…'

เคล้ง! เสียงแก้วในมือร่วงตกแตก ในสมองของเธอไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว มือไม้สั่นไปหมดพลันขอบตาก็เริ่มร้อนผ่าว

เธอพยายามห้ามตัวเองเอาไว้ไม่ให้ร้องไห้ออกมา เมฆาจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของเขา ทำไมต้องรู้สึกเจ็บปวดแทนขนาดนี้…

•••

ใจแข็งไว้นะยัยหนู พี่มันทำกับเราเยอะ?